متولی پیاده کردن سیاست‌های راهبردی، مجموع نفرات موثر در هیات‌مدیره و رئیس دانشگاه هستند و حالا چطور شده رئیس دانشگاه خودش ادعای امنیتی بودن فضا را دارد، عجیب است.
رئیس دانشگاهی که چنین موضعی دارد، دچار اشتباه شده است، خود این روسا در امنیتی شدن فضای دانشگاه سهیم هستند و حق ندارند در این موضوع از ما مطالبه کنند. شما در برابر این مساله و برای دوری دانشگاه از فضای امنیتی و باز کردن فضای دانشگاه چه اقداماتی انجام داده‌اید؟ برای باز کردن فضای آزاداندیشی در دانشگاه چه فعالیت‌هایی کرده‌اید؟ چه کسی باید این فضا را تغییر دهد؟ می‌خواهید دانشجو این فضا را بشکند و رئیس دانشگاه هم کرسی آزاداندیشی برگزار کند!
الان بحث تغییر جایگاه مطالبه‌گر و پاسخگودهنده است. آدم‌های مهم فراموش می‌کنند در چه جایگاهی هستند و به خاطر جایگاه‌شان باید چه پاسخی دهند و چه رسالتی دارند. رسالت دانشجو این است که در هر شرایطی برای برگزاری کرسی‌ها و سایر برنامه‌های تاثیرگذار تلاش کند و منتظر کسی نماند اما مسئول دانشگاه نیز حق ندارد بابت کاستی عملکرد خودش از دانشجویان مطالبه کند. نقش این مسئولان در جهت‌دهی به برنامه‌های دانشجویی و سوق دادن آن به سمت استندآپ کمدی و فعالیت‌های نمایشی چیست؟ به نظرم اگرچه این موضوع به‌طور کلی فقط به مسئولان دانشگاه برنمی‌گردد اما بی‌شک قسمتی از مسئولیت به آنها بر می‌گردد. فضای بازی که باید به وجود بیاید یک بعد است و اینکه جنبش دانشجویی هم از این ظرفیت استفاده کند، بعد دیگر آن است. صحبت‌های رهبری در دیدار اخیرشان با دانشجویان موید این نکته است و ایشان از دانشجویان می‌خواهند منتظر مسئولان دانشگاه نباشند.
مایل نیستم به صورت جزئی وارد مصادیق شوم اما در مواردی مانند مجوز گرفتن برای برگزاری تریبون آزاد واقعا با مشکل مواجهیم. نمی‌گویم همه‌جا این شکل بوده اما در چند دانشگاه دوره مسئولیتم مسئولان دانشگاه مجوز برگزاری تریبون‌های آزاد را نمی‌دهند و صرفا ارائه مجوز به آن را محدود به زمان انتخابات کرده‌اند. یعنی تریبون آزاد را به جای تریبونی برای آزاداندیشی، فضایی سیاست‌زده برای تخلیه انرژی دانشجویان در آستانه انتخابات‌ها می‌دانند. وقتی نگاه مسئولان دانشگاه حداقلی و کاریکاتوری است انتظار نداشته باشند در دانشگاه فضای آزاداندیشی محقق شود.
* عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت