به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ شاید اسم تقی شهرام را در فیلم سیانور شنیده باشید، فردی که تمایلات مارکسیستی او به خوبی در فیلم نمایش داده شده است اما تقی شهرام تنها یک کراکتر در یک فیلم نیست، او از سران سازمان مجاهدین خلق بود که در سال 1359 به جرم قتل مبارزین تیرباران شد.
اما تقی شهرام که بود؟
محمدتقی شهرام فرزند رمضان در سال ۱۳۲۶ در تهران متولد شد. پس از اتمام تحصیلات متوسطه در رشته ریاضی دانشگاه تهران پذیرفته شد و در دانشگاه به فعالیت‌های سیاسی روی آورد و در ۱۳۴۶ جذب سازمان مجاهدین خلق شد، در دانشگاه با تعدادی از دانشجویان چپ نیز ارتباط داشت.
شهرام جزو دستگیرشدگان شهریور ۵۰ است. او در زندان توانست با مطالعه و بررسی فراوان و نیز برخورد با نیروهای سیاسی موجود در زندان از جمله مارکسیست‌ها، اطلاعات خود را درباره مارکسیسم توسعه دهد. وی در زندان قصر با چپی‌ها بسیار حشر و نشر داشت، از این روز از طرف هم‌رزمانش بایکوت شد، اما بعد به انتقاد خود پرداخت و به جمع مجاهدین برگشت. انتقال هم‌زمان او با فردی به نام حسین عزتی از چپی‌های تندرو گروه ستاره سرخ به زندان ساری، زندانی که افسر نگهبانش (ستوان احمدیان) دارای تمایلات چپی بود در هاله‌ای از ابهام است. بین این سه تن (شهرام، عزتی و احمدیان) مباحث و مذاکرات مفصل و طولانی درمی‌گیرد و نهایتا شهرام کاملا به #مارکسیسم می‌گرود. هر سه در اردیبهشت ۱۳۵۲ طی برنامه‌ای مشکوک موفق به فرار از زندان ساری می‌شوند و شهرام و احمدیان به سازمان مجاهدین می‌پیوندند.
با کشته شدن رضا رضایی در خرداد ۵۲، شهرام به مرکزیت سازمان راه می‌یابد اما از بروز دفعی تمایلات مارکسیستی‌اش پرهیز می‌کند، لذا با تشکیل «جمع‌های بررسی و تحلیل ایدئولوژیک» پروسه تغییر و تحول سازمان به سوی مارکسیسم را ایجاد کرد. این پروسه با ترور شریف واقفی و سوءقصد ناکام به مرتضی صمدیه لباف در اردیبشت ۱۳۵۴ کاملا لو رفت و نهایتا در شهریور ۱۳۵۴ علنی شد. این تغییر و انحطاط نظرهای بسیاری را موجب شد و مواضع مختلفی را برانگیخت.
از شهرام به عنوان فردی زرنگ، باهوش، سفسطه‌گر، حراف، رفیق‌باز، پرکار، پرمطالعه و البته مغرور یاد شده است. در زندان قصر او را به خاطر چپ‌نمایی‌هایش «تقی قمپوز» می‌نامیدند.
شهرام در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی جریان تحت رهبری خود را «پیکار راه آزادی طبقه کارگر» نام نهاد و پس از پیروزی انقلاب به ضدیت با جمهوری اسلامی پرداخت. او در سال ۵۸ دستگیر شد و در تیر ۱۳۵۹ محاکمه و به جرم قتل تعدادی از مبارزین، مرداد همان سال در زندان اوین تیرباران شد.