به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از ایسنا، بیماری آلزایمر شروع تدریجی و خاموش دارد، ممکن است طولانی‌مدت جلب توجه نکرده و به اشتباه تصور شود که این تغییرات بخشی از روند طبیعی پیری است. عدم توجه به علائم بیماری موجب می‌شود که بیماری دیر تشخیص داده شود و این در حالی است که با تشخیص زودهنگام بیماری آلزایمر می‌توان سیر پیشرفت بیماری را کنترل کرد و معلولیت ناشی از بیماری را حداقل تا پنج سال به تعویق انداخت.

10 علامت هشدار دهنده آلزایمر عبارتند از:
اختلال حافظه در حدی که در انجام فعالیت‌های روزانه مشکل ایجاد کند؛ افراد معمولی ممکن است یک قرار ملاقات، اسم همکار و یا شماره تلفنی را فراموش کنند و سپس به خاطر آورند، اما فرد مبتلا به آلزایمر اغلب مسائل به ویژه مسائلی را که اخیراً اتفاق افتاده فراموش می‌کند و هرگز هم به خاطر نمی‌آورد.

فرد پرمشغله ممکن است که گاهی حواسش پرت شود مثلاً هویج را که برای استفاده در کنار غذای اصلی پخته بر روی اجاق گاز جا بگذارد و تا پایان صرف غذا هم به خاطر نیاورد، اما فرد مبتلا به بیماری آلزایمر به تدریج توانایی پخت غذا را از دست می‌دهد و گاهی نیز فراموش می‌کند که غذا خورده است.

برای همه افراد پیش می‌آید که در پیدا کردن لغات مناسب دچار مشکل شوند، ولی فرد مبتلا به بیماری آلزایمر گاهی کلماتی را از یاد می‌برد و لغات نامناسب جایگزین می‌کند که در نتیجه جملاتش نامفهوم می‌شوند. اشتباهات دستوری و ناتوانی دنبال کردن، یک موضوع از دیگر نشانه‌های بیماری است.

به طور طبیعی گاهی اوقات ممکن است افراد روز‌های هفته، تاریخ روز و یا مقصدشان را فراموش کنند، ولی دوباره با تمرکز آن‌ها را به خاطر بیاورند. فرد مبتلا به بیماری آلزایمر ممکن است در خیابان، راه خود را گم کرده و نداند که چگونه به آنجا رفته است و یا نتواند از آنجا به خانه خود برگردد.

ممکن است فرد مبتلا به بیماری عفونی مراجعه به پزشک را به تعویق بیاندازد، ولی بالاخره این کار را انجام می‌دهد، اما فرد مبتلا به آلزایمر نه مشکلاتش را درک می‌کند و نه مراجعه به پزشک را ضروری می‌داند. اختلال در تصمیم‌گیری‌های ساده مانند پوشیدن لباس‌های زمستانی در گرمای تابستان از دیگر علائم هشدار دهنده بیماری است.

گاه و بی گاه ممکن است افراد رسیدگی به حساب‌های مالی خود را مشکل بدانند، اما فرد مبتلا به بیماری آلزایمر به تدریج ارقام را فراموش می‌کند و نمی‌داند با آن‌ها چه کار کند.

هر کسی ممکن است که موقتاً کلید یا کیف پولش را سر جایش نگذارد، ولی فرد مبتلا به آلزایمر ممکن است اجسام را در جا‌های نامربوط بگذارد؛ مثلا گذاشتن کتاب در یخچال و یا ساعت‌مچی در قندان.

همه ممکن است گهگاهی غمگین و یا بداخلاق باشند، اما در فرد مبتلا به بیماری آلزایمر، خلق بیمار می‌تواند سریع تغییر کرده و بدون هیچ دلیلی آرامش به اشک و خشم تبدیل شود.

به صورت طبیعی ممکن است شخصیت افراد با افزایش سن کمی تغییر کند، ولی تغییر شخصیت در فرد مبتلا به بیماری آلزایمر می‌تواند شدیدتر باشد. این تغییرات شامل سردرگمی، ترس، بدبینی، منزوی شدن، بی‌تفاوتی و یا بروز رفتار‌های نامناسب است.

به طور طبیعی افراد گاهی از کار در منزل، فعالیت‌های شغلی و یا وظایفی اجتماعی خسته می‌شوند، ولی در نهایت پس از کمی استراحت دوباره انگیزه خود را باز می‌یابند، اما فرد مبتلا به بیماری آلزایمر ممکن است نسبت به وقایع و رویداد‌های محیط زندگی و خانواده‌اش کاملا بی‌تفاوت به نظر آید.