خبرنامه دانشجویان ایران: میکائیل دیانی// سال نود و چهار به نمایندگی از اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل در دیدار رهبری صحبت کردم؛ بخشی از متنم نقدهایی جدی ناظر به صداوسیما بود و فضای فرهنگ و هنر خاصه سینما؛ تقریبا همین نقدهایی که ما همیشه به معاونت سیما (آقای میرباقری) داریم در آن آمده بود. نقدهایی هم به معاونت سیاسی سازمان داشتم. در نوشتن متن از وحید جلیلی هم مشورت گرفته بودم!
بعد از خواندن متن بیرون حسینیه حاج حسین محمدی را دیدم. ایشان ضمن تعریف از کلیت متن بصورت خاص از نقدهایی که به صدا و سیما وارد کردم تعریف کردند و این نقدها را درست دونستند!
در آن صحبت موضع ایشان به گونه ای بود که انگار همین نقدهایی که ما از فضای صداوسیما داریم را ایشان هم دارد.
قبل از اون دیدار هم چندین بار با ایشون جلسه داشتیم و دقت نظرشان در موضوعات و کمک هایی که به بچه های انقلابی کرده بودند را دیده بودم!
حسین محمدی تا جایی که می شود همیشه حامی جریان جوان و مومن انقلابی بوده که درباره صداوسیما فقط می شود به همین مدیران جوان انقلابی صداوسیما رجوع کنید که حمایت های ایشان از آنها را بشونید!
از وحید جلیلی تعجب کردم بخاطر آنکه نقد به صداوسیما و افرادی چون میرباقری را که من هم بهش منتقدم را به آقای محمدی متصل کردند در حالی که من خودم بیشترین نقدها به صداوسیما و بیشترین کمک ها به بچه های انقلابی -از جمله کمک به خود آقای جلیلی و همراهانش در حسینیه هنر و عمار و...- را از سوی همین آقای محمدی شنیده و دیده بودم!
اینکه حسین محمدی از وحید جلیلی و همراهانش هم حمایت می کند را من ناظر به بودن جلیلی در باندی که خودش ساخته نمی دانم؛ اساسا قائل به باندی نیستم که سرحلقه آن در بیت رهبری و تحت لوای آن دارد غیرانقلابی یا در جهت ضدانقلاب کار می کند؛ بلکه به این معتقدم که این رفتار صرفا ناشی از بی انصافی و ناشکری است که چیزی به نام جبهه فرهنگی انقلاب راه بیندازی و از مواهب و همراهی مسئولین انقلاب برخوردار بشوی که -قطعا بخاطر انقلاب و انقلابی بودن و کار برای نهضت خمینی باید بشوی- بعد علیه آن هم بنویسی!