خبرنامه دانشجویان ایران: محمدعلی دهقانپور*//  دانشجو باید پرچم دار عدالت خواهی و آرمان خواهی باشد. اولین جنبش های دانشجویی در طی حوادث سال 32 شکل گرفت. در طی سالهای بعد این جنبش ها ادامه یافت و البته تاثیر این جنبش ها در مبارزه با طاغوت منحوس قابل کتمان نیست. پس از پیروزی انقلاب اسلامی مردم ایران جنبش های دانشجویی در قالب تشکل های مختلف دانشجویی در دانشگاه ها سازمان گرفتند. در طی سال های پس از انقلاب ، این جنبش ها و تشکل ها تاثیر خود بیش از پیش بر جامعه عیان کردند. البته همیشه این جنب و جوش در جهت مثبت و آن طور که باید باشد نبوده. در بعضی از دوره ها شاهد سیاست زدگی و انحرافات این جنبش ها نیز بوده ایم. البته اختلاف سلیقه بین افراد قابل قبول است اما زدگی و دوری از معیارها و اهداف انقلاب به هیچ وجه مورد قبول نیست. اثرگذاری جنبش ها خیلی بیشتر از اشتباهات آنها بوده است. یکی از مهم ترین اثرات این پویش ها تسخیر لانه جاسوسی است.

با سیر در عملکرد جنبش های دانشجویی به ویژه در دهه 60 به این نکته می رسیم که آن گفتمان حمایت محور که دایه دار دفاع از حق مظلومان و عدالت خواهی بوده به گفتمان انتقاد محور تغییر پیدا می کند. گفتمان انتقادی نه تنها پیشبرنده اهداف عالی جنبش ها نشده بلکه بعضا به اختلافات و تنش های درون سازمانی یا سیاسی در کشور منجر شد. از نمونه های آن میتوان به اعتراضات دفتر تحکیم وحدت سابق به رد صلاحیت تعدادی از نامزد های انتخاباتی در انتخابات چهارم مجلس اشاره کرد. طوری این اعتراضات پیش رفت که منجر به تحریم انتخابات مجلس هفتم شد. در دهه 70 با نفوذ جریان به اصلاح روشنفکری به میدان سیاست طیف هایی از تشکل ها به حمایت از آنان پرداختند. بروز چنین اتفاقاتی و افزایش اختلافات در بین طیف های مختلف ، تشکل های دانشجویی را از اهداف و آرمان های خود که برای آن تشکیل شده بودند، دور کرد.

به طور خلاصه می توان گفت کمر رنگ شدن اعتقادات عقیدتی و مذهبی ، نفوذ تفکراتی خارج از چارچوب ها به جنبش های دانشجویی تحت عنوان ترقی خواهی و دموکراسی خواهانه و تغییر رویکرد و گفتمان جریانات دانشجویی از جمله عواملی بودند که جنبش ها را از مسیر اصلی و آرمان های تعیین شده کرد. متاسفانه تا به حال نیز در بین دانشجویان این عوامل وجود دارد.

هم اکنون و در شرایط حاضر مملکت جنبش های دانشجویی با هر سلیقه و جناح بندی سیاسی می بایست با بازخوانی حوادث مختلف برای جنبش های دانشجویی در طول این چند دهه و عبرت گیری ها از گذشته مانع از بروز چنین اتفاقاتی شوند؛ با نظر به شرایط کنونی کشور و انتظار توده جامعه از دانشجویان و فعالین دانشجویی در مشارکت به حل بحران ها و گذر از آنها، جلوگیری از وقوع مجدد چنان حوادثی و همبستگی و تعامل همه سلایق دانشجویی و بازگشت به همان آرمان ها و چارچوب ها ضروری به نظر می رسد.

السلام علی من تبع الهدی

*دبیر انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز