به گزارش خبرنگار زنان «خبرنامه دانشجویان ایران»: اولین نشست ویژه خواهران تشکیلاتی جنبش عدالتخواه دانشجویی با بررسی موضوع "بازیابی زن روستایی" با حضور محدثه صادقی، مسئول اسبق واحدخواهران جنبش عدالتخواه، برگزار شد.

محدثه صادقی با بیان اینکه در زمانی از زن روستایی صحبت می کنیم که زن یک مُد و ژست است و بازار این حرف ها رونق ندارد گفت: در این آشفته بازاری که همه سبقت میگیرند مدافع حقوق زنان باشند و رسانه های بیگانه برای آزادی زن ایرانی تلاش میکند و خشونت علیه زنان اصلی ترین موضوع پرداختن به زن ایرانی در سینما می شود. زمانی که تلویزیون از خانواده محوری فاصله گرفته، اشتغال زنان تبدیل به یک چالش شده و سیاست از جامعه زنان دور فرض می شود، اصلی ترین مطالبه زن ایرانی رفتن به استادیوم یازنمایی می شود.

صادقی اذعان کرد: زن روستایی مهجور و مظلوم واقع شده و در اذهان حیات مدرن زده  ضعیف و ناتوان، محروم و فقیر، حقیر و توسری خور به نظر میرسد! اما باید ببینیم که امروز زن روستایی اصیل چه حرفی برای زنِ مدرنی که در جست و جوی هویت است دارد و چه مددی می تواند برساند. مهمترین و اصلی ترین نظام اجتماعی در روستا خانواده است، همه چیز بر مبنای خانواده شکل می گبرد، همچنین واحد اقتصادی هم در روستا خانواده است.

او گفت: مادری نقشی مقدس است. جوجه فمنیست های برخی از رسانه های معاند در تلاشند مادری را امری معمولی نشان دهند و به قول خودشان از مادری تقدس زدایی کنند. اهمیت جایگاه مادری در جامعه باید فهم شود، اگر مادری را نقشی مقدس بدانیم زنان برای داشتن این نقش خود را آماده و تربیت می کنند و از آن طرف همگی در قبال مادری و برای انکه زنان به خوبی بتوانند ایفای نقش مادری کنند جامعه را آماده و زمینه ها را قراهم میکنند. در روستا مادری جایگاه مهم و محترم است. مادر روستایی ممکن است هم پای همسرش فعالیت اقتصادی کند اما کودک خود را هم در آغوش دارد او واقعا فداکار است. او به فرزندان خود مهارت زندگی می آموزد، خانواده روستایی به کودکان خود نقش و مسئولیت می دهد و همین موجب میشود روحیه خودباوری، تولیدگری، خلاقیت و مسئولیت پذیری در نوجوانان روستایی بالا باشد.

صادقی با تاکید بر اینکه در نظام اجتماعی روستایی دوگانگی زنان و مردان را نداریم گفت: متاسفانه بیش از حد اغراق شده که فضای حاکم بر جامعه روستایی، مردسالار است. در روستا عالی ترین سطوح روابط زن و شوهر دیده می شود. زری و یوسف در رمان سووشون را اگر خوانده باشید به این نتیجه خواهید رسید که آنچه مرحوم سیمین دانشور به آن پرداخته رایج از آن توصیفات تخیلی و واهی درباره نظام بیرحمانه مردسالار در روستا است. زن و شوهر روستایی در کنار هم در کاراقتصادیِ خانواده محور خود یک کاسه و یک جیب هستند. کسب و کارهای خانواده محور یکی از آن الگوهایی است که روستا به ما می آموزد و باید به آن توجه ویژه شود.

او افزود: زن روستایی می کوشد بهره وری اقتصادی را در خانواده بالا ببرد، خام فروش نیست، شیر را فرآوری میکند محصولات کشاورزی را فرآوری میکند بعد از آن هم به قدر نیاز به مصرف خانوار می رساند و هم می فروشد. صنایع دستی از آن فعالیت های تولیدی است که زنان نقش اساسی در آن دارند. علاوه بر این ها در روستا مفهومی به نام زباله وجود ندارد، زباله محصول شهر است. اسراف وجود ندارد؛ ته مانده موادغذایی را دام و طیور میخورد و روستایی سعی میکند ازهرچیزی که به نظر زباله بیاید استفاده کند و یک محصول هنری بسازد. شاید تنها چیزی که امروز برای یک روستایی اصیل زباله به حساب آید ضایعات الکترونیکی باشد.

صادقی ادامه داد: متاسفانه زن روستایی در همه ابعاد سنجیده نشده است. خیال نکنیم زن روستایی کاری به اوضاع پیرامونش ندارد بلکه در زمینه های اجتماعی و سیاسی علاوه بر فعالیت، عاملیت هم دارد. مری هگلند یک جامعه شناس آمریکایی است که سال 56 به ایران می اید و در روستایی در اطراف شیراز مستقر می شود.  ایشان بر روی کشاورزی تحقیقاتی انجام می دادند که زمان حضورشان مقارن می شود با تحولات انقلابی ایران. او کتابی دارد که سال 97 نشر ترجمان ترجمه و چاپ کرده به اسم "روزهای انقلاب- چطور زنان یک روستا در ایران انقلابی شدند؟" این کتاب مشاهدات چندین ماهه ی هگلند در این روستاست او می نویسد اولین تظاهرات شبانه بر علیه رژیم را زنان به راه انداختند و اشاره میکند چطور زنان مردان را به صحنه آوردند.