به گزارش خبرنگار«خبرنامه دانشجویان ایران»؛ از همان لحظات ابتدایی صدور بیانیه ستاد کل نیروهای مسلح مبنی بر هدف گیری غیرعامدانه هواپیمای مسافربری اوکراینی بواسطه خطای انسانی و سپس نشست خبری سردار حاجی زاده «فرمانده نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی» و پذیرفتن این اشتباه و عذرخواهی از مردم، موجی از اعتراضات به محوریت دانشجوها ایجاد شد، دانشجویانی که در ابتدا با روشن کردن شمع و اهدا گل به جان باختگان تجمعی آرام را دنبال می کردند، ناگهان با تغییر رویه اعتراضات لحظه به لحظه تند تر می کردند.

احساسات و اعتراضات دانشجویی در ابتدا کاملا قابل درک بود، آن ها مثل خیلی های دیگر از عدم اطلاع رسانی به موقع و پنهان کاری خشمگین بودند و خواستار برخورد با عاملان اصل ایجاد حادثه و عاملان پنهان کاری این حادثه بودند، این مطالبه به حق خیل عظیمی از جامعه بود و مطالبه درستی است اما اگر همین مطالبه از مسیر خودش خارج شود، رو به تشنج و تخریب بیاورد به ضد خودش تبدیل می شود و کاملا حقانیت خود را از دست می دهد.

چند نکته اساسی در اعتراضات شنبه شب 21 دی ماه هست که بسیار مهم و قابل بررسی است:

نکته اول: مردم حق دارند معترض و عصبانی باشند، مردم داغدارند و حس نوع دوستی و وطن پرستی آن ها باغث تحریک احساسات آن ها می شود و غم حادثه واقعا غم سنگینی است؛ پس در شرایط عادی این حق اعتراض و نگرانی محفوظ است.

نکته دوم: اعتراضات به حق مردمی در چندین سال اخیر همواره توسط عده ای منفعت طلب و مزدوران ضد انقلاب اسلامی به انحراف کشانده شد و هم مطالبه مردم و هم اضل حق اعتراض از مردم صلب شده، شرایط را بگونه ای رادیکال مدیریت می کنند که مردم اندک اندک از تجمعات خارج می شوند و در آخر عده قلیلی مزدور با تجهیزات نظامی و سلاح های سرد و گرم وسط میدان می مانند، مزدورانی که با ضربه زدن به اموال عمومی و بیت المال جز افزودن مشکلات مردم و نظام هیچ آورده ای ندارند.
در یک شب گذشته این روند در چند محفل اعتراضی دیده شده است، شعارهای بسیار رادیکال با هدف قرار دادن اصل نظام و ولایت فقیه و اقدامات غیر انسانی مانند پاره کردن عکس سردار شهید اسلام حاج قاسم سلیمانی و فحاشی به نیروهای امنیتی که هیچکدام از این موارد را نمی شود به مردم و جامعه نسبت داد.
البته سهم اندکی را برای تشویش و تحریک اذهان جوانان در حالت عادی کنار می گذاریم اما در مجموع این صدا صدای مردم نیست که در ادامه دلایل روشن تری برای این مدعا بیان خواهد شد.

نکته سوم: در چند روز گذشته حمله موشکی ایران به پایگاه عین الاسد آمریکا در عراق یک اتفاق بزرگ و خیره کننده محسوب می شد، اتفاقی که کام غربی ها و هوادارانشان را تلخ کرد و هیبت و عظمت جمهوری اسلامی را اثبات کرد، این اقدام قدرتمند مطئنا بغض و کینه هایی به دل غربی ها داشت و مترصد استفاده از فضایی برای کینه توزی علیه نظام اسلامی بودند، اتفاق بزرگ در تجمعات شب گذشته، دستگیری سفیر انگلیس(بریتانیا) در تجمعات اعتراضی در حین تصویربرداری و پوشش رسانه ای بود، این اتفاق عجیب و مغرضانه سفیر انگلیس می تواند درس عبرتی باشد برای همه کسانی که ضمن حفظ حق اعتراض برای خود به گونه ای در میدان های مختلف بازی نکنند که خبیث ترین دشمن مردم ایران از آن ها سواری نگیرد.

حضور و دستگیری سفیر انگلیس بسیار مهم و قابل توجه است؛ دشمن در هر سطحی به میدان آمده تا فضای ضد ایرانی_اسلامی را تقویت کند و با سو استفاده از هر نگرانی و اعتراضی بغض و کینه خود نسبت به جمهوری اسلامی را تبدیل به جنایت کند.

البته همین دشمن سفاک و شقی در اولین فرصتی که دستگیر می شود از ترس فرزاندان این آب و خاک خود را خیس می کند، شاید با این دستگیری میدانی حدس فرماندهی تجمعات رادیکال کار سختی نباشد.

نکته چهارم: حملات به سردار شهید حاج قاسم سلیمانی نشان از مسائلی دیگر دارد، معدود مزدورانی که این شعارها را سر می دهند، سربازان پیاده نظام کسانی هستند که سال های سال از دست سرداران مقاومت سیلی خوردند، اربابان شکست خورده شان راهی برای انتقام می خواستند و از هر مسیری جهت این امر بهره می برند. هم حماسه های میلیونی مردمی در تشییع و تدفین سردار شهید و هم حضور مجازی مردم در حمایت از ایشان کاملا بارز و آشکار است و با فحاشی و عقده گشایی اقلیت رادیکال زیر سوال نمی رود.

نکته پنجم: حضور سردار حاجی زاده جلوی دوربین ها و توضیح شفاف و صادقانه مسئله در رسانه ها و پذیرش تمامی مسئولیت های واقعه هر چند تلخ و ناگوار بود اما اقدامی بی سابقه در فضای مدیریتی و در سطح مسئولین ارشد حکومتی بود، این دست اتفاقات سوابق متعددی در کشورهای مختلف داشته اند و هیچکدام بدین سرعت اعلام عمومی ضمن عذرخواهی و پذیرش مسئولیت نداشتند.

*گزارش از حمزه دستیار