۱/ دیروز در غم از دست دادن ۷ تن از دانش آموختگان دانشگاه امیرکبیر قصد داشتم در برنامه ای که به نظر میرسید از طرف روابط عمومی دانشگاه برگزار میگردد شرکت کنم. برنامه ای که با پیگیری های انجام شده، قرار بود با حضور خانواده های قربانی این حادثه انجام پذیرد.
۲/ با گذشتن ساعاتی از اعلام خبر این مراسم، اطلاعیه لغو شدن آن بر صفحه روابط عمومی قرار گرفت. آنچه برای من ایجاد سوال کرد، تاکید تشکل های اصلاح طلب دانشگاه (انجمن ترقی خواه، مجمع اسلامی و فرهنگ و سیاست) بر شکل گیری برنامه و عدم لغو آن در کانال هایشان بوسیله پین کردن پیام بود.
۳/ با پرس و جویی که کردم، متوجه شدم که مراسم مذکور که در قالب تجمع اعتراضی درنظر گرفته شده ساعت ۱۱:۳۰ «شب قبل از اعلام علت حادثه» در صفحه مجمع اسلامی دانشجویان تبلیغ شده! حدس و گمان‌ها درخصوص ارتباط این اطلاعیه زودهنگام و برنامه ریزی شده بودن و سواستفاده از دانشجویان افزایش یافت.
۴/ ساعت ۱۶:۳۰ امروز، عده ای از دانشجویان زیر سر دانشگاه در جمع شده و شمع هایی برای عرض تسلیت روشن کردند. هنوز خبری از حضور اعضای تشکل های مذکور نیست.
۵/ با گذشت زمان و رسیدن ساعت ۱۷:۳۰، مراسم شکل دیگری به خود گرفت و با حضور دانشجویان تشکل های مذکور و اغاز شدن شعارها نیت اصلی اشکار شد.
۶/ در این زمان، عده ای از دانشجویان با دیدن اینکه فضا فضای عزاداری نیست و شو سیاسی ضدانقلاب است محل را ترک کردند.
۷/ اعضای تشکل های اصلاح طلب با ایجاد التهاب و حتی حضور در خارج درب حافظ و بستن راه ماشین های عبوری از خیابان، قصد ایجاد جمعیت کاذب و تشنج و به معنای کلمه نشان دادن عمق حقارت و عقده شان از نظام را داشتند
۸/ شعارها از «یار دبستانی» آغاز شد اما فریاد کینه توزی شان به شعار ناجوانمردانه و تند علیه سپاه پاسداران و رهبر معظم انقلاب رسید. و درآخر پاره کردن وقیحانه عکس حافظ امنیت، سردار شهید قاسم سلیمانی، توسط اوباش عداوت شان با این مردم را بیش از پیش ثابت کرد.
۹/ انچه مایه بهتم بود، لبخندها و خنده های وقیحانه کسانی بود که دم از «مرگ برادر» میزدند. گویا جدیدا رسم شده وقت مرگ برادران عقده هایمان را خالی کنیم و خندان‌رو دم از انتقام بزنیم.
۱۰/ گویا عده‌ای به این نیت آمده بودند که انتقام اقتدار و محبوبیت این سال های سپاه نزد مردم را بگیرند. انتقام حضور مردم برای تشییع سردار و این دست اتفاقات که برایشان عقده ساخته بود و نه افراد فوت شده و این بوضوح از جنس تجمع شان مشخص بود.
۱۱/ در حاشیه تجمع امروز امیرکبیر بنابر گزارشات عینی شاهدان صحنه، تعدادی از به اصطلاح معترضین بصورت مسلح و بهمراه کلت و اسلحه کمری وارد شده بودند. مساله ای که تداعی گر پروژه کشته سازی سال ۸۸ بود.
۱۲/ دیگر اینکه عجیب بود که تشکل هایی که انتخاباتشان به خاطر کمبود تعداد نفرات شکرت کننده در آن لغو میشود، چگونه چنین مراسمی را سازماندهی کردند؟ که پاسخ این سوال هم در خبر دستگیری سفیر انگلیس جلوی در دانشگاه مشخص شد.
۱۳/ آنچه واضح است اینکه کارهایی از این قبیل قطعا برای تسلی دل هموطنان داغدار در پی حادثه سقوط هواپیما نبود.