تاریخ : 1398,یکشنبه 13 بهمن20:17
کد خبر : 344412 - سرویس خبری : یادداشت

مهدی مافی

در اهمیت اکران فتتاحیه، افتتاحیه ما، افتتاحیه آن‌ها!

در استاندارد جهانی فستیوال‌های سطح اول FIAPF افتتاحیه در کنار اختتامیه مهم‌ترین روزهای جشنواره‌ها هستند. دبیران تمام تلاش‌شان را می‌کنند که این روزها همه چیز در باشکوه‌ترین حالت ممکن برگزار شود.

خبرنامه دانشجویان ایران: مهدی مافی*// در استاندارد جهانی فستیوال‌های سطح اول FIAPF افتتاحیه در کنار اختتامیه مهم‌ترین روزهای جشنواره‌ها هستند. دبیران تمام تلاش‌شان را می‌کنند که این روزها همه چیز در باشکوه‌ترین حالت ممکن برگزار شود. فارغ از قرعه کشی‌های مرسوم و غیرمرسوم برای برنامه اکران فیلم‌ها، اثری که قرار است در روز افتتاحیه و اختتامیه روی پرده برود از ماه ها قبل مشخص و برنامه ریزی برای اکران آنها آغاز می شود. فقط با نگاهی ساده به برخی از اسامی فیلم‌های افتتاحیه و اختتامیه کن و ونیز به وضوح این سیاست تبلیغاتی را می‌بینیم. به عنوان مثال؛ در همین سال‌های اخیر آثاری چون «اولین انسان»، «کوچک سازی»، «لا لا لند»، «مرد پرنده‌ای»، «جاذبه»، «همه می‌دانند»، «گتسبی بزرگ» و «نیمه شب در پاریس» در سانس افتتاحیه کاخ‌های ‌دو جشنواره مهم اروپا اکران شده‌اند.

این فیلم‌ها یا پرستاره‌اند، یا از کارگردان‌های بسیار صاحب نام هستند، یا توسط برندگان ادوار گذشته ساخته شده‌اند و یا از لحاظ سینمایی درجه یک به حساب می‌آیند، که در هر صورت باعث آغاز پرقدرت فستیوال و درنهایت اعتبار بیشتر و شور و حرارت بالاتر آن می‌شوند. این موضوع تا حدی اهمیت دارد که حتی بین مسئولین این جشنواره‌ها برای مذاکره با صاحبان آثار مهم برای اکران‌های افتتاحیه و اختتامیه رقابت می‌افتد. همه می‌دانند که انتخاب این آثار جدای از برنامه‌ریزی اکران فیلم‌های دیگر رخ می‌دهد و قرعه‌کشی تاثیری روی آنها ندارد. یکی‌از مهم‌ترین خواص این اتفاق ایجاد انگیزه و روحیه در میان کسانی است که قصد دارند ۱۰ روز اتفاقات فستیوال را پوشش دهند.

جشنواره فیلم فجر اما سال‌هاست که از ظرفیت فیلم‌های افتتاحیه و اختتامیه برای اصحاب رسانه استفاده نمی‌کند. امسال هم سانس مهم روز اول به فیلمی رسید که به عقیده بسیاری از منتقدان و صاحبان نظر، اثری ضعیف ارزیابی می‌شود. فیلمی‌ که نتوانست چراغ اول را با قدرت روشن کرده و تنور فجر را داغ کند. بد نیست مدیران و سیاستگذاران بزرگ ترین رویداد سینمای ایران با نگاهی کارشناسانه این خلا را در سال‌های آینده رفع کنند تا مثل عرف جهانی افتتاحیه‌ای با شکوه و در مقیاس بزرگ ترین جشنواره فیلم خاورمیانه داشته باشیم. طبعا آغاز جشنواره با فیلمی از سامان سالور که هیچ فیلم مهم و بالاتر از متوسطی در کارنامه‌اش ندارد نه اعتباری برای جشنواره به همراه دارد و نه می‌تواند به خوبی موتور جشنواره را روشن کند. در جشنواره‌ای که نام‌هایی مانند کیمیایی، حاتمی‌کیا، مجیدی، مهدویان و ... در آن حضور دارند چرا باید بر اساس قرعه‌کشی سانس اول جشنواره به فیلم ضعیف سامان سالور برسد؟