در این میان طی چند روز گذشته نگرانی هایی درباره پادگان ها نیز در شبکه های اجتماعی در حال انتشار است، مسئله ای که منجرب به واکنش مسئولان نظام وظیفه شده است، رئیس سازمان وظیفه عمومی ناجا اخیرا در گفتگویی با خبرگزاری ها درباره وضعیت بهداشتی پادگان ها گفته است: وضعیت بهداشتی پادگانهای سربازان در شرایط مناسبی قرار دارد، هیچ مورد مشکوک به بیماری کرونا در پادگانهای در سراسر کشور مشاهده و یا گزارش نشده است. وی گفت: همانطور که گفتم هیچ آماری از این بیماری در پادگانها وجود ندارد و سربازان همه در سلامت کامل به سر می‌برند.
رئیس سازمان وظیفه عمومی ناجا در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه آیا برای پیشگیری از عدم مبتلا شدن سربازان به این بیماری ویروسی امکان تعطیلی پادگانها وجود دارد یا خیر، گفت: اینکه پادگانها بخواهند تعطیل شوند و سربازان مرخص شوند مربوط به نیروهای مسلح است و ما به عنوان سازمان وظیفه عمومی ناجا تنها رکن اجرایی هستیم و این تصمیم باید از طرف ستاد کل نیروهای مسلح گرفته و ابلاغ شود.
پیگیری های «خبرنامه دانشجویان ایران» نیز نشان میدهد که برخی از پادگان ها تمهیدات خاصی برای محیط سربازان در نظر گرفته اند و ضدعفونی های روزانه در دستور کار است.
اما دوتن از فعالین سابق دانشجویی اخیرا در صفحه اینستاگرام شخصی خود خواستار رسیدگی بیشتر به سربازان در پادگان ها شدند، حسین نقاشی از فعالین سابق انجمن دانشگاه تهران می نویسد: تیرماه سال ۸۹ آموزشی سربازی م تو پادگان حسن رود (شهید نامجو) انزلی شروع شد (تو این تصویر نفر اول از سمت راستم). هوا به شدت شرجی و گرم بود و وضعیت بهداشتی اونجا برای اون میزان سرباز اصلا کفاف نمی‌داد و خود سربازها نظافت آسایشگاه برعهده شون بود.
تو این وضعیت کرونایی علاوه بر زندانی ها و بخصوص زندانیان سیاسی حواسمون به پادگانها و سرباز وظیفه‌ها باشه.
اطلاع‌رسانی کنیم و از مسئولان نظام وظیفه بخوایم هرچه بیشتر تو این روزها به مسائل بهداشتی و امنیت روانی سربازها توجه کنن. سربازها و پادگانها رسانه ندارن، شاخ‌های توییتری و اینستاگرامی کمتر ازشون خبر میرن، بیشتر بهشون بپردازیم و حواسمون بهشون باشه...
محمدمهدی نوریه از فعالین سابق دانشجویی و که پزشک نیز می باشد در صفحه شخصی خود نوشت: معروف است زمانی در دو کوهه شپش و گال شایع شد ...فرماندهان وقت هر کاری می کردند تا شرایط زیست رزمندگان درست شود..اما ابن روزها متاسفانه یک بی خیالی و کتمان از شرایط محیط های نظامی می بینیم.
سوال اینجاست خطر کرونا در محیط های نظامی و سربازخانه ها چرا زیاد است؟
با توجه به این که سرباز ها از شهرهای مختلف برای گذراندن دوره وظیفه می آیند و در یک مکان تجمع می کنند احتمال سرایت بالا است. بخصوص الان که سربازها دوره اسفند ماه را شروع می کنند چه اعزام به یگان خدمتی چه آموزشی. همین تجمع عاملی شده که حتی نماز جمعه را تعطیل کنند ولی فعلا در ستاد کل نیروهای مسلح تصمیمی نگرفتند.
سربازها عمدتا در یک سوله مشترک زندگی می کنند که راه تبادل هوا به علت سرما تقریبا غیر ممکن و این فضای بسته امکان انتقال بیماری سرعت می بخشد.
از طرف دیگر فعالیت های سنگین مثل تمرین رژه برا سربازهای آموزشی و نگهبانی ها و پاسداری برای سربازان یگانی وضعیت جسمی و سیستم ایمنی سربازها رو مختل و مستعد هر گونه بیماری می کند.
در شرایط قبل از کرونا هم این مسبوق به سابقه است که اپیدمی شدن یک بیماری در سربازخانه ها شایع است ولی حالا با توجه به این که بیماری به شدت خطرناک باید فکر عاجلی کرد.
وضعیت غذایی نامناسب و نخوردن میوه و آب به اندازه کافی هم ضعف سیستم ایمنی بدن یک سرباز تشدید می کند، به این ها استرس موجود در فضاهای نظامی هم اضافه کرد.
اما شاید چاه ویل یک سرباز برای سقوط در کرونا کمبودهای اساسی است. نبود ماسک و نداشتن ماده ضدعفونی کننده به کنار..مایع دست شویی هم در عمده پادگان ها به ویژه آموزشی کمبود دارد یا نیست.
معضل جایی تشدید میشه که یک سرباز مشکوک به کرونا به بهداری یگان مراجعه کند.اولا کمبود سرم و داروهای مناسب و مورد نیازی مثل آزیترومایسین یا لوفلوکساسین در بهداری یگان ها باعث میشه حتی پزشک با دست بسته به درمان فردی بره که عفونت دارد. ماجرا وقتی وخیم میشه که ۴ ۵ تا سرباز با تب و تنگی نفس مراجعه می کنند. مگر در بهداری یگان ها چقدر کپسول اکسیژن وجود دارد و چند تا آمبولانس برای اعزام بیماران بدحال داریم؟
من از نبود گان و عینک و ماسک برای خودم به عنوان تک پزشک حاضر در یگان شکایت ندارم ولی وقتی می شنوم ۳ سربازی که به بیمارستان ارتش اعزام کردم با احتمال کرونا بستری شدند برای بچه های مردم احساس خطر می کنم.