خبرنامه دانشجویان ایران: به نقل از فارس،  طبق آماری تقریبا دقیق معلوم شد در اول و دوم فروردین ۹۹ از تهران سه میلیون سفر کاسته شد و یک میلیون سفر انجام شد. وقتی در روزهای اول سال نو این افراد از شهر تهران خارج شدند تا به سفر بروند خیلی ها متعجب شدند.

بهروز تورانی کارشناسی ارشد مشاوره و استاد دانشگاه علامه طباطبایی در یادداشتی نوشت:  وقتی به این عدد فکر می‌کنی یادت می یاد که قبلا دیگران نیز اعدادی را حدس زدند و منتظر بودند تا ببینند اوایل فروردین امسال چطور می‌شود. خیلی‌ها ذهن‌شان مشغول "ماجرایی خاص" شده بود و به این سوال فکر می‌کردند که؛ در شرایط بحرانی نوروز ۹۹، عموم مردم در تعطیلات چه رفتارهایی برای سفر و دید و بازدید نسبت به سال‌های قبل در پیش می‌گیرند؟ حالا وقتی آماری تقریبا دقیق اعلام شد، معلوم شد در اول و دوم فروردین ۹۹ از تهران سه میلیون سفر کاسته شد و یک میلیون سفر انجام شد. وقتی در روزهای اول سال نو این افراد از شهر تهران خارج شدند تا به سفر بروند خیلی ها متعجب شدند. چون یک چهارم شهروندانی که معمولا  از تهران به سفر نوروزی می‌رفتند، امسال اول فروردین در جهت مخالف همشهریان خودشان حرکت کردند. در موج اول یک میلیون سفر به سوی استان‌های مرکزی یا جنوبی‌که نقطه مقابل مقاصد معمول سفرها به استان‌‌های شمالی هست، انجام شد.

سفر این تعداد تهرانی نه تنها موجب آسودگی‌شان نشد بلکه نگرانی‌های زیادی را دامن زد. اضطراب هلال احمری‌ها، وزارت بهداشتی‌ها، کادرهای درمانی، مسوولین اجرایی استان‌های مقصد و ... که به تازگی توانستند روش قرنطینه‌خانگی را در شهر و دیار خودشان ترویج دهند در نتیجه مواجه با سفیران بیماری بیشتر شد. این گروه مسافر که ظاهراً دچار"توهم ‌بدن‌ مقاوم و خطای ‌بقا" هستند و با وجود نمایش عدم‌استقبال عمومی از سفر آنان، عبور و مرورشان در طول راه و شهرهای مسیر، آه و افسوس‌عمومی از هدر رفت اقدامات‌پیشگیرانه و نگرانی از عوارض افزایش شیوع ویروس را ایجاد کرد و "توهم‌کنترل" آنان باقی ماند.

اگر در این یک میلیون سفر، سه میلیون ‌تن جابجا شده باشند، به معنی تاثیر سه میلیون ‌تن در کاهش رعایت بهداشت و آرامش همگانی در تهران، شهرهای مسیر رفت و برگشت و شهرهای مقصد آنان می‌باشد. در این بین نقش مسوولین و مردم در فوت یک ایرانی در هر ۱۰-۱۲ دقیقه به دلیل ابتلا به کرونا چیست؟

جالب اینکه گزارش نشان از دسترسی این افراد به اینترنت دارد، یعنی افراد دارای اینترنت به عنوان ابزار دستیابی به اطلاعات، دچار"خطای‌دسترسی و بیش‌اعتمادی"شده و بر خلاف اطلاعات علمی، گزارش‌های پزشکی، توصیه‌های خود مراقبتی، گزارش‌های آماری و اخبار روزانه عمل کرده‌اند.

در مواجه با اصرار این افراد به سفر نوروزی، ذهن متوجه ویژگی‌های جمعیت شناختی این گروه و مقاومت‌های رایج آنان می‌شود. زیرا این سوالی مهم است که چگونه در شرایط خاص پزشکی و وضعیت اپیدمی جهانی ویروسی ناشناخته و مهلک، این تعداد شهروند تحت تاثیر"خطاهای تشخیص، تفسیر به رای و سهل‌انگاری"، نسبت به مصالح عمومی همشهریان و هم‌میهنان خود بی‌توجهی،"خودبینی و خودرایی"زیادی را به نمایش گذاشتند؟ این رفتارها حالتی شبیه‌جمله کلیدی کارگردانان را با کمی تغییر به یاد می‌آورد. به جای"صدا، دوربین و حرکت"، حالت"زمینه‌های‌ذهنی، خطاهای‌تصمیم‌سازی، اصرار به سفر" نمایان می‌شود.