تاریخ : 1399,یکشنبه 07 ارديبهشت17:22
کد خبر : 353599 - سرویس خبری : زنان

پرستار بیمارستان مسیح دانشوری در گفت‌وگو با «خبرنامه دانشجویان ایران» مطرح کرد؛

با افزایش میزان افسردگی در کادر درمان مواجه هستیم/ یکی از همکارانمان بخاطر بی‌توجهی همسایگانش تا صبح گریه کرد

برخی اینطور فکر می کنند که کادر درمان برای خدماتی که در ایام کرونا ارائه می دهد حق و حقوق ویژه ای دریافت می کند اما اینطور نیست. اوایل مبلغی حدود 400 تومان به حساب کادر درمان واریز شد اما بعد متوجه شدیم که این مبلغ در راستای اعطای پاداش به پرستاران نبود.

به گزارش خبرنگار زنان «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ منیره دهقان، یکی از پرستاران متعهد شیفت کرونای بیمارستان مسیح دانشوری است که این روزها در خط مقدم مبارزه با کرونا در کنار سایر خدمتگزاران و مدافعان سلامت با تمام توان خود مشغول خدمت رسانی به بیماران می باشد. به این ترتیب در گفتگویی اختصاصی پای صحبت های ایشان نشستیم تا از حال و هوای این روزهای سخت و پر از اضطراب مدافعان سلامت گفت و گو کنیم.

منیره دهقان در گفت و گو با «خبرنامه دانشجویان ایران» با اشاره به اینکه پذیرش خدمت در شیفت کرونا توسط پرستاران به صورت داوطلبانه می باشد گفت: در بیمارستان مسیح دانشوری افتخار خدمت در شیفت کرونا را دارم. لازم به ذکر است که تمام پرستاران ملزم به کار در این شیفت نیستند و با ذکر شرایط موجه می توانند از پذیرش آن خودداری کنند. ابتدا که این ویروس در ایران وارد شد و بیماران مبتلا به آن به بیمارستان مراجعه می کردند با توجه به اینکه تجربه مواجهه با این نوع ویروس را نداشتیم کمی دچار هراس شدیم اما به تدریج به حضور آن عادت کردیم و داوطلبانه به میدان آمدیم. برخی اینطور فکر می کنند که کادر درمان برای خدماتی که در ایام کرونا ارائه می دهد حق و حقوق ویژه ای دریافت می کند اما اینطور نیست. اوایل مبلغی حدود 400 تومان به حساب کادر درمان واریز شد اما بعد متوجه شدیم که این مبلغ در راستای اعطای پاداش به پرستاران نبود، بنابراین تنها به دلیل حس نوع دوستی، عشق و آن قسمی که یادکردیم در انجام وظیفه خود کوتاهی نمی کنیم.

وی ادامه داد: در اسفندماه شرایط سختی را پشت سر گذاشتیم، گاهی تعداد افرادی که بر اثر ویروس کرونا فوت می کردند به اندازه ای می رسید که ظرفیت سردخانه بیمارستان تمام میشد و مجبور می شدیم آنها را تنها در جای سردی نگه داری کنیم. اواسط فروردین ماه آمار مبتلایان به ویروس کرویید_19 کاهش یافت، اما متاسفانه با گذشت زمان مجددا تعداد مبتلایان رو به افزایش گذاشت. هرچند الحمدلله وضعیت کشور از اوایل اسفندماه بهتر  شده است اما عدم رعایت نکات بهداشتی توسط مردم و عدم اتخاذ سیاست های درست توسط دولت می تواند کشور را به شرایط بحرانی تر نزدیک کند.  متاسفانه همچنان برخی از مردم با فرهنگ مناسب بهداشتی آشنا نیستند و آگاه سازی در درجه اول می تواند از شیوع هرچه بیشتر بیماری در جامعه جلوگیری کند.

دهقان با تاکید براینکه قدم اصلی برای مواجهه با بحران را دولت باید بردارد گفت: وضعیت بیمارستانی که در آن مشغول به کار هستم به علت بازرسی های مهمی که در آن جا صورت می گیرد، نسبت به سایر بیمارستان ها مناسب تر است و تمام اقلام بهداشت فردی  برای کادر درمان مهیا می باشد که البته با رعایت تمام مسائل بهداشتی توسط کادر درمان بیمارستان مسیح دانشوری بازهم شاهد ابتلا بسیاری از همکارانمان بودیم. اما در شهرستان ها با ارتباطی که با همکاران پزشک خود داشتیم مطلع بودیم که از وضعیت بهداشتی مناسبی برخوردار نبودند. کمک ها و همدلی های مردمی در جهت تهیه نوشیدنی های مقوی برای کادر درمان و دوخت و تولید ماسک و امثالهم در ابتدا بسیار زیاد بود اما به تدریج رو به کاهش گذاشت زیرا در حقیقت این وظیفه دولت می باشد که در اتخاذ تدابیر مناسب مقابله با بحران پیشگام باشد.

وی اذعان کرد: به عنوان یک پرستار در طول پانزده سال خدمت با اتفاقات تلخ و شیرین بسیاری مواجه شدم. برای یک پزشک یا پرستار هیج خاطره ای شیرین تر از بازگشت به زندگی یک بیمار نیست. این روزها با تمام سختی هایش یک خاطره خوب در ذهن من به جای گذاشت و آنهم احیاء بیمار جوانی بود که به طور کامل از او قطع امید شده بود. علم پزشکی همواره با شایعاتی رو به رو می شود که هیچ پایه و اساسی ندارد و ویروس کرووید_19 نیز از این شایعات در امان نماند. از خنده دارترین شایعاتی که برای ویروس کرونا به گوشم رسید این بود که مدتی گفته میشد افراد معتاد به این ویروس مبتلا نمی شوند و یا گفته میشد افراد چاق هیچگاه مبتلا نمی شوند در صورتی که شمار زیادی از مراجعه کنندگان که به این ویروس مبتلا شده بودند از همین دسته بودند.

دهقان گفت: مدتی پیش آماری را بررسی می کردم که مدعی بود افسردگی در کادر درمان بیمارستان ها 65درصد افزایش یافته است. فکر میکنم این آمار حقیقت دارد و حتی شاید در این ایام با آماری بیش از این مواجه باشیم. دارای فرزند نیستم اما سختی همکارانی را که مادر بوده اند را دیده ام که مدت ها یا نتوانسته اند فرزند خود را ملاقات کنند و یا حق نزدیکی به فرزند خود را برای پیشگیری از ابتلا آنان به ویروس ندارند. بنابراین فشار دوری از فرزند و خانواده، مرگ و میر زیاد ناشی از ابتلا به ویروس، تحمل لباس های سخت، کارسنگین، تنگی نفس یا گرمای زیاد ناشی از استفاده ماسک و گان های مخصوص و حتی خطر ابتلای خود کادر درمان به این بیماری  از جمله مواردی هستند که به شدت بر روان آن ها تاثیر می گذارد.

یکی از همکاران تعریف میکرد از صدای میهمانی شبانه همسایه خود تا صبح ناراحتی زیادی را تحمل کرده و اشک ریخته که باید غم سه ماه دوری از خانواده را به دوش بکشد و نتواند به پدر و مادر خود سر بزند اما برخی مردم کماکان با میهمانی ها و ترددهای خود به شیوع هرچه بیشتر این بیماری دامن بزنند. ویروس ها به صورت ناگهانی غیب نمی شوند بلکه تنها زمانی که برای شیوع و گسترش میزبان پیدا نکنند رو به کاهش و از بین رفتن می روند، بنابراین باید روزهای قرنطینه را تحمل کرده و با رعایت نکات بهداشتی که دائم درحال تکرار می باشد کادر درمان را یاری کنیم.

او در پایان اشاره کرد: هیچ گاه در زندگی فکر نمی کردم ویروسی که حتی بدون سلاح قادر به دیده شدن نیست یک جهان را به زانو دربیاورد. مسئله ای که ذهن مرا به خود مشغول کرد این نکته است که باید توجه کنیم ویروس کرووید_19 در واقع ضعف انسان در مقابل  قدرت خداوند متعال را بار دیگر به ما یاداوری کرد و این چنین کشورهای بزرگ را با زانو درآورد.

*گزارش از حانیه زرنگ


کد خبرنگار : 90