خبرنامه دانشجویان ایران: از حضرت آیت الله العظمی بهجت پرسیدند: داستان ها و قضایایی از کسانی که پیوسته زیارت عاشورا می خواندند و به این صورت، متوسل می شدند، گردآوری و چاپ شده است. نظر حضرت عالی در این باره چیست؟
ایشان پاسخ داده اند که: متن زیارت عاشورا، بر عظمت آن گواه است؛ خصوصا با ملاحظه آنچه در سند زیارت رسیده است که حضرت صادق(علیه السلام) به صفوان می فرماید: این زیارت و دعا را بخوان و بر آن مواظبت کن. به درستی که من چند چیز را بر خواننده آن تضمین می کنم: 1- زیارتش قبول شود.2- سعی و کوشش وی مشکور باشد 3- حاجات او هر چه باشد، برآورده شود و ناامید از درگاه خدا برنگردد.
ای صفوان! این زیارت را با این ضمان، از پدرم یافتم و پدرم از پدرش… تا امیرالمۆمنین (علیه السلام) و حضرت امیر نیز از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) و رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) از جبرئیل و او هم از خدای متعال نقل می کند و هر کدام این زیارت را با این ضمان، تضمین کرده اند و خداوند به ذات اقدس خود قسم یاد نموده که: «هر کس این زیارت و دعا را بخواند، دعا و زیارت وی را بپذیرم و خواسته اش هرچه باشد، برآورده سازم».
و از سند او استفاده می شود که زیارت عاشورا از احادیث قدسی است و همین مطالب، سبب شده است که علمای بزرگ ما و استادان ما – با آن همه مشغولیت های علمی و مراجعاتی که داشتند – به خواندن آن مقید بودند تا جایی که استاد ما، مرحوم حاج شیخ محمد حسین اصفهانی، از خداوند خواسته بودند که در آخر عمرشان، زیارت عاشورا را بخوانند و سپس قبض روح شوند و دعایشان هم مستجاب شد و پس از پایان این زیارت، درگذشتند.