خبرنامه دانشجویان ایران: حسین شهبازی زاده* // می شود به دو صورت کلیشه ای و کلی ماجرای فوت برادر جلال فرد را دید.
نخست این که: یکی از دوستانمان که با هم می رفتیم فوتبال و بعد فلافل می خوردیم و بعدش هم خیابان ملاصدرا را متر می کرده ایم تا نیمه شب و...فوت شده
حالت دیگر نیز این است که: یک حزب اللهی ساده و مثبت و مخلص که گاهی می رفته راهپیمایی و هیئت و با دوستانش نیز مهربان بوده و همین! درعین حال کاری به کار کسی نداشته و او به "همه" عشق می ورزیده و متقابلاً "همه" به او "عشق" می ورزیده اند و ... از دست رفته است.
اما آن چه که واقعیت دارد و مهم است آن است که "جواد"؛ هیچ کدام از حالات بالا نبود...
او یک انسان "متوسط" نبود با دردهای متوسط و تمایلات متوسط و یک زندگی روزمره ی عادی و نرمال
یک انسان "بی طرف" و "ممتنع" و "بی موضع" و ساکت و یخ و آرام و بی انگیزه و افسرده و دوست داشتنی....!
جوانی که "شوری" غذا او را بر مادر "بشوراند" و اعتصاب کند و ....
انسانی با غیظ و غضب ها و روابط و قهرها و آشتی های فردی و شخصی...
او "به هیچ عنوان" و "به هیچ عنوان" چنین "جوان"ی نبود
آنان که جواد را می شناختند حتما تصدیق می کنند که او انسان شوریده حال و پیگیر و درگیری بوده است که بیش از "درد خود" ؛ درد جامعه را در سینه احساس می کرد و حقوق "خلق" و "خالق" را به حقوق شخصی خودش ترجیح میداد
همان اندازه که صوم و صلاه را فریضه می دانست، پیگیری حقوق بیچارگان و دور افتادگان و مظلومان و مستضعفان را نیز واجب می دانست و با همان صلابت و ایمانی که نماز اقامه می کرد در راه اقامه "عدالت" میکوشید که فرمود: لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَیِّنَاتِ وَأَنزَلْنَا مَعَهُمُ الْکِتَابَ وَالْمِیزَانَ لِیَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ
قهرها و صلح ها و خصومت ها و رفاقت هایش عمدتاً برای مردم و در راه خدا بود.
بر سر "بسط عدالت اجتماعی" و تامین حقوق مردم و خدا با احدی تعارف نداشت و به همین جهت همانطور که دوستان و رفقایش و مردم و مخرومین به او "عشق" میورزیدند ؛ عده ای از او "متنفر" بودند!
و چه "عشق" شور انگیز و چه "تنفر" مقدسی..
و به عقیده حقیر از بزرگترین افتخاراتش و از برجسته ترین فضایلش و از مهم ترین وسایطش برای آن که به خدا عرضه کند و از قبل آن توفیق و رحم و پاداش از خداوند امید داشته باشد همین "عشق" و همین "تنفر" الهی است؛ که به راستی اسلام مکتب بیطرف ها و ترسو ها نیست: انی سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم و ولی لمن والاکم و عدولمن عاداکم...
کسانی که به واقع در بند این مکتب باشند همواره و همه روزه و در هر کجا که باشند با حق خوران و شکم بارگان و خاندان سالاران و ویژه خواران و باند بازان؛ سر ستیز دارند و به راستی جواد چنین بود....
و تجمعاتی که برگزار می کرد و بیانیه هایی که می نوشت و تلاش هایی که می نمود همه گواه همین مدعاست.
و همه این ها در آمیخته بود با چهره ای مصمم و نورانی و گام هایی قرص و توانی بالا و موهایی قهوه ای و لهجه ای لری....
که "تابوت" هیچ کدامشان را از خاطر پدر و مادرش و دوستانش و انقلابیون و متقاضیان مظلوم مسکن مهر و تجمع کنندگان جلوی باغ فرزانه و کتک خوردگان آی پی سی و متحصنین برجام و حق خواهان و دادگرانی که میشناختندش نخواهد گرفت....
والله والله انا لانعلم منه الا خیرا
الفاتحه مع الصلواه
* دبیر سابق جنبش عدالتخواه دانشجویی