خبرنامه دانشجویان ایران: اینجا عده ایی از دانشجویان یکی از دانشگاه های سراسری کشور، خود را از حق آسایش، امکانات و بهره مندی از کانون گرم خانواده محروم کرده اند! شاید باورتان نشود، اینجا حتی تهیه و پخت و پز غذا هم به آسانی در دسترس نیست.... بله سخت است، ولی فدای سر مستضعفینی که ذخایر اصلی این انقلابند، نه صاحبان فیش های حقوقی...!
به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»، علی قربانی*: چه کسی فکرش را میکرد که سی و چند سال پس از انقلاب در کشوری که دهها سال در سایه بیکفایتی شاهان هوسران، روزگار گذرانده است و در حالی که ابرقدرتهای سیاسی جهان نیز هیچ مشکلی با حکومت آن نداشته اند و حتی مهم ترین شهرهایش هم از ساده ترین امکانات مادی برخوردار نبودند، جوانانی از دل قشر دانشجو و پیشروان تحرک علمی بروند و در دور افتاده ترین روستاهای کشور،بدون هیچ چشم داشتی ،برای خدمت به محرومین و مستضعفین جهاد کنند؟
بله، پرچم اردوهای جهادی بلند است تا امروز آنان که دم از "ما نمیتوانیم" میزنند، بدانند و ببینند که کار، نشد ندارد!
همانها که در هر حزب و منصبی که باشند، دایره فعالیتشان جز تا دسترسی به قلمها و میکروفنها و تریبونها،جهت نشر تئوری "نتوانستن" نخواهد بود.
اما نسل سوم انقلاب اسلامی که زمان بنیانگذار کبیر آن را درک نکرده است، بار دیگر با بازخوانی اندیشه های ناب آن مرد بی نظیر، کمر بر بسط عدالت اجتماعی و محرومیت زدایی از مردم ساده زیستی کرده است که دل به آرمانهای این نظام بسته و انتظاری جز تامین حقوق اولیه اش ندارد.
و نه آنان که گویی سند این کشور را شش دانگ به نام خود زده و هر از گاهی دم خروس بخور بخورشان در قالب اختلاس و ارتشا و فیشهای نجومی و رانتهای غیرقانونی بیرون میزند.
آری،عده ای جوان دانشجو از حقوق خود میگذرند تا جبران کم کاری مسئولینی را بکنند که می بایست " رجایی " وار میبودند اما... بگذریم!
ما نخواهیم گذاشت اعتماد به حق ولی نعمتان حقیقی انقلاب با فسادهای برخی انقلابی نماها و غیر انقلابی ها خدشه دار شود و مسلم است که آنها را ذخایر نظام نخواهیم دانست.
و من، تو را قاضی میگیرم، هر کجای دنیا، تفکری را پیدا کردی که این چنین قشر پیشگام علمی و پرتحرک و پر آرزوی کشور را از خانه های گرم و نرم و آغوش محبت خانواده، به محروم ترین نقاط کشور بکشاند و دستهای با قلم آشنایشان را با بیل و کلنگ و تیشه و تاول و پینه آشنا کند،بیا بگو...
بین خودمان بماند، ما از این نظر بزرگترین ناقض حقوق بشریم!! اما فدای یک لحظه لبخندی که از رفع محرومیت، بر لبهای کودکی می نشیند...ان شاء الله
علی قربانی/مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل