به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از تسنیم، «آقازادگی» در ادبیات اجتماعی ما با واژگانی چون ویژه‌خواری، ماشین‌های لوکس، رانت اطلاعاتی و حتی این روزها با ژن‌خوب مترادف شده است. اصطلاحی که پیش از این به کسانی اطلاق می‌شد که علاوه بر انتساب به بزرگان از خصوصیاتی چون ساده زیستی، اخلاق‌مداری، مردمداری و ... برخوردار بودند. در هر حال «آقازادگی» به عنوان واژه‌ای سیاسی در کشور جا افتاده و تعبیرات مختلفی نیز در این رابطه در جامعه وجود دارد. همین مسأله سببی شد تا برای تبیین «آفت آقازادگی» سلسله گفت‌وگوهایی را با فرزندان مسئولان کشور تحت عنوان "پاتوق آقازادگی" ترتیب دهیم. آنچه در ادامه می‌خوانید حاصل مصاحبه با پسر حجت الاسلام مجتبی ذوالنوری، نماینده مردم قم و عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس است. حجت الاسلام مجتبی ذوالنوری دارای 1فرزند دختر و 1 فرزند پسر است که در ادامه گفت‌وگو با مصطفی ذوالنوری فرزند کوچک این نماینده مجلس را خواهید خواند.
مصطفی ذوالنوری گفت: چون من پسر ایشان هستم این کار را انجام نمی‌دهند و چون در جامعه بازتاب خوبی ندارد. در این‌جا می‌خواهم یک پرانتز باز کنم چندی پیش مصاحبه‌ای از آقازاده‌ی یکی از آقایان دیدم که وی به "ژن خوب" اشاره کرده بود. این حرف برای من که شاید برخی بگویند فلانی هم آقازاده است بسیار سنگین بود و از دید من اهانت به همه‌ی مردم ایران بود. معنای این حرف این است که بگوییم کسانی‌که پدر و مادرشان در یک کسوت و جایگاه رسمی بالای اداری نیستند، ژن خوبی نداشته‌اند و چون ژن خوبی نداشتند فرزندانشان نباید شغل‌ها و ثروت‌های آن‌چنانی داشته باشند درحالی‌که من به چیزی غیر از این باور دارم و معتقدم افرادی که این اعتقاد را دارند و خود را با بهانه هایی مثل ژن خوب یا آی کیو بالاتر، از دیگر مردم برتر میدانند قطعاً نژادپرستند.
امثال پدر و مادران شهدا و مدافعین حرم باید بگویند ژن خوب داریم و آن را به رخ جامعه بکشند، که این ژن خوب سبب شده که ما امروز فدایی انقلاب و کشور و مردم باشیم همینطور آی کیو بالا یعنی شهید طهرانی مقدم نابغه موشکی یا شهید مصطفی احمدی روشن نابغه هسته ای نه بعضاً اقایون و خانوم های اقازاده و مرفه بی هنر،مضاف بر این‌ها من اعتقاد دارم که همه‌ی محبین امیرالمومنین ژن خوب دارند. و طبق اموزه های اسلام همه دارای ژن خوب هستند مگر خلا فش ثابت شود، در این‌که ما بخواهیم بگوییم چون پدر من دارای جایگاهی بودند و الان هم اگر جایگاهی دارم به دلیل ژن خوبی است که پدرم داشته است تفکر اشتباهی است. من سوالم این است اگر کسی شرکتی خارجی را وارد مملکت می‌کند با همان تفاسیری که ایشان فرمودند با تمام احترامی که برای جایگاه تمامی افراد قائل هستم اگر پدر فردی وزیر و نماینده‌ی مجلس نبود اگر پدر فردی در راس یک سازمان حضور نداشت اگر پدر فردی یک سوپرمارکتی یا معلم ساده بود آیا قدرت دعوت به کار و انجام مراحل یک شرکت خارجی در ایران را دارد که در ده تا پانزده سال آینده به بالندگی اقتصادی برسد و سپس در پاسخ به اعتراضات بگوید ژن من خوب بوده است؟ از دید من گفتن این حرف‌ها تنها ناامیدکردن مردم از انقلاب اسلامی است.
آن‌گونه که من از پدرم شنیدم مردم ما هیچ‌گاه از فقر ننالیده‌اند، از تبعیض نالیده‌اند. از این‌که فرقی میان افراد مختلف گذاشته می‌شود. این باعث می‌شود مردم ناامید شده و یاس پیدا کنند که حالا که ما جایگاهی نداریم پس نمی‌توانیم کاری انجام دهیم. من فکر می‌کنم ما به جای این حرف‌ها کمی به فرهنگ دفاع مقدس رجوع کنیم و فرهنگی که شاید رزمنده‌های ما سرباز را از فرمانده و نیروی عادی تشخیص نمی‌دادند و حتی فرمانده پوتین نیروهای عادی رزمی را واکس می‌زده است. تنها راه نجات جامعه‌ی ما برگشت به فرهنگ دفاع مقدس است.