به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ شب گذشته خبری در فضای مجازی دست به دست شد مبنی بر برخورد نیروی انتظامی با ساکنان پاکستانی ساکن در حاشیه شهر ری تهران. خبری که با پیگیری بیشتر خبرنامه دانشجویان ایران اطلاعات بیشتری از این واقعه بدست آمد.
براساس گزارش شاهدان عینی دو هفته پیش، روز چهارشنبه، حوالی ساعت ۳ نصف شب، بدون اطلاع قبلی حدود ۱۵۰ مأمور نیروی انتظامی و فرمانداری شهر ری با حضور در منطقه محل اسکان این افراد، که در لابلای زمین‌های کشاورزی به صورت اتاق های کوچکی ساخته بودند، را تخرب کرده و حدود ۴۰ خانواده را آواره می‌کنند. سرعت عمل در این کار به حدی بوده که حتی ساکنان این خانه‌ها اجازه و فرصت برداشت لباس را هم نداشته‌اند.
بنابه گفته برخی ساکنان، زنان و دختران دستگیر شده و بدون اطلاع مردان خانواده از کشور اخراج شده‌اند. نکته جالب توجه اینکه، پاکستانی‌های ساکن شهر ری بیش از چهار دهه در این محل زندگی می‌کردند.
اما اوج این واقعه را می‌توان سرنوشت کودکان شیعه پاکستانی دانست. به گفته شاهدان عینی در شب وقوع این ماجرا، زنان پیر و جوان و کسانی دستگیر که می‌شوند به همراه ۱۱ کودک در اثر وحشت این رفتار نیروی انتظامی به مزارع بلال اطراف محل سکونت فرار کرده‌اند که تا این لحظه از سرنوشت ۷ کودک هیچ خبری نیست. مزارع بلال این منطقه ارتفاعی بیش از ۲ متر دارند و پر از چاه‌های آب هستند و احتمال وقوع حوادث تلخ برای این کودکان وجود دارد.
در بازدیدی که از محل حادثه داشته‌ایم، تنها چیزی که پابرجا مانده، بیرق عزای حضرت اباعبدالله الحسین(ع) هست و لاغیر.
به گفته یک شاهد عینی در روز قبل از این واقعه اتومبیلی حامل یک زن و مرد به این محل مراجعه کرده و ادعا می‌کنند که ما از خانه بهداشت آمده‌ایم و می‌خواهیم بچه‌هایتان را واکسن بزنیم و دقیقا بعد از این سرشماری بود که این حادثه تلخ رخ داده است.
اما چند سوال بی پاسخ:
۱- آیا بعد از چهل سال زندگی این افراد در شهر ری، مسئولان امر به یکباره به مساله حصور غیرقانونی این افراد پی برده‌اند؟
۲- به فرض وقوع هر رفتار خلاف قانونی از این افراد، حمله شبانه، برخورد نامناسب با زنان و ترساندن کودکان شیعه پاکستانی جای توجیهی دارد؟ آیا امکان نداشت به جای حمله شبانه و پر قدرت که این نتایج تلخ را به همراه داشت، با سعه صدر برخورد می‌شد؟
۳- مسئولیت این اقدام با کیست؟ نیروی انتظامی؟ وزارت کشور؟ بهزیستی و یا ارگانی دیگر؟
بنظر می‌رسد تاخیر دو هفته‌ای درعلنی شدن این موضوع و آن هم به همت فعالین جبهه انقلاب، نشان‌دهنده نگرانی مسئولان این اقدام از واکنش های مردمی به این مساله بوده است.
منتظر هستیم تا هم از سرنوشت این کودکان مظلوم باخبر شویم و هم مسئول مستقیم این اقدام ضمن معرفی خود، دلیل این رفتار را توضیح دهد.
* گزارش از سعید درویشی