کد خبر: 287835

طراحی سامانه کنترل برای اینورتر سه فاز متصل به شبکه

محققان موفق به طراحی، ساخت و پیاده‌سازی سامانه کنترل برداری برای اینورترهای سه فاز متصل به شبکه مبتنی بر کنترل کننده چند متغیره LQG شدند.

به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از پژوهشگاه مواد و انرژی، علی مظاهری مجری طرح گفت: طراحی و پیاده سازی سامانه کنترل برای اینورتر سه فاز متصل به شبکه، از فعالیت های اخیر بخش مبدل‌های الکترونیک قدرت در آزمایشگاه تبدیل و ذخیره سازی انرژی پژوهشکده انرژی این پژوهشگاه است.

وی نوآوری در این پروژه را استفاده از سامانه کنترل چند متغیره مبتنی بر کنترل کننده LQG دانست که دارای عملکرد بسیار بالایی در حالت گذرا و حالت ماندگار سامانه است.

این پژوهشگر با اشاره به کاربرد این طرح، اظهار داشت: اینورتر سه فاز متصل به شبکه، در اتصال منابع و سامانه‌های انرژی تجدیدپذیر مورد استفاده است که با توجه به اغتشاش‌های موجود در شبکه و شرایط مختلف منابع انرژی تجدیدپذیر، نیازمند عملکرد بالا از اینورتر است که در این پروژه لحاظ شده است.

مظاهری ادامه داد: یکی از مبدل‌های الکترونیک قدرت که در صنایع مختلف منابع انرژی تجدیدپذیر، ریزشبکه ها، خودروهای الکتریکی-هیبریدی، درایو ماشین های الکتریکی و بسیاری دیگر کاربرد فراوانی دارند، اینورترها هستند که ولتاژ و جریان های مستقیم را به ولتاژ و جریان های متناوب تبدیل می‌کنند و با توجه به قابلیت اتصال به شبکه سراسری به دو نوع؛ اینورترهای مجزا از شبکه و متصل به شبکه تقسیم می‌شوند.

وی با اشاره به اهمیت این پروژه گفت: اینورترهای مجزا از شبکه به شکل های مختلف وجود دارد که در کاربردهای خانگی و صنعتی برای UPS ها مورد استفاده قرار می‌گیرد در حالی که طراحی اینورترهای متصل به شبکه دارای پیچیدگی و چالش های فراوانی است و نیازمند سامانه کنترل و حفاظت با عملکرد بالا است به همین خاطر، کارشناسان و پژوهشگران داخلی کمتری به سمت ساخت و کنترل این مبدل روی آورده‌اند به طوری که در داخل کشور، تنها از نمونه های خارجی آن استفاده و بهره برداری می‌شود.

به گزارش مهر، این پروژه پیش از این در قالب یک پایان نامه دانشجویی دیگر (توسط مهندس محمدکاظم جاوید دانش آموخته این پژوهشگاه) در ارتباط با اینورترهای متصل به شبکه در بخش ذخیره سازها و مبدل های الکتریکی، مطرح و بررسی شده و پروژه مذکور تکمیل کننده آن می باشد که به انجام رسیده است.

این پروژه در قالب پایان‌نامه دانشجویی توسط مهندس علی مظاهری دانشجوی رشته مهندسی انرژی‌های تجدیدپذیر، با راهنمایی دکتر فرهاد براتی و دکتر فریده قوی پنجه در پژوهشگاه مواد و انرژی انجام شد.

مرتبط ها