به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ مسعود ده نمکی در چهلمین نشست جنبش عدالتخواه دانشجویی حضور پیدا کرد و گفت: ما جریانی داریم که از اول انقلاب مطالبه عدالت را دارد و مبنای عدالتخواهی را در سخنان امام می بیند.
وی در ادامه افزود: اینکه این عدالتخواهی از ابتدای انقلاب تا به اینجا چه مسیری را طی کرده بحث مهمی است. پیش از همه باید توضیح داد که از ابتدای انقلاب یک نوع ریاکاری و مخفی کاری در بین مسئولین ممکلت ایجاد شد، نوعی تظاهر به ساده زیستی شکل گرفت و رفته رفته سبک و عرف زندگی در بین خواص را تغییر داد.
این کارگردان سینما اظهار داشت: در همین دوران که جنگ اشرافیت و مانور تجمل به اوج خود رسیده بود، جریان عدالتخواهی با تریبون های مختلف فریاد عدالتخواهی سر میداد اما طبقه ای جدید در جامعه شکل گرفت، طبقه ای که مطالبات جدیدی هم دارد، از دست رفتن آرمان و اخلاق را جز مطالبات خود به حساب نمی اورد، در این بستر، یک جنگ واقعی بین ارزش ها و ضد ارزش ها در می گیرد.
ده نمکی در ادامه می گوید: برای عدالتخواهی از منظر اسلامی باید یک مسیر مطالعات تاریخ اسلام داشته باشید، اگر اینطور نباشد افراد دچار مشکل تحلیلی خواهند شد. اگر مشکل تحلیلی به وجود آید افراد به یاس و انزوا کشیده می شوند و یا تبدیل به ضد اندیشه های خود می شوند.
وی گفت: تغییر سبک زندگی اقتضائات و شرایط جدیدی را ایجاد می کند که اگر آن ها را نشناسیم دچار مشکل می شویم. آیا ما در دهه چهارم انقلاب در جریان مطالبه عدالت شکست خورده ایم؟ نیمه پر لیوان مبارزه با عدالتخواهی را باید دید! جریان عدالتخواهی برخلاف روند فزاینده ای که جریان اشرافیت و تغییر ارمان ها به امیال طی میکرد، راه خود را درست پیمود.
ده نمکی درباره مطالبه گری عمومی عدالت افزود: امروز مطالبه عدالت تبدیل به یک گفتمان عمومی شده است اما باید آسیب شناسی هم کرد، هشدار باید داد به این جریان، اگر در مباحث ایدئولوژیک کار نشود این جریان دچار التقاط می شود. انقلابیون اگر نتوانند مبانی ایدئولوژی خود را تقویت و اقتضائات زمانه خود را بشناسند یا به التقاط می رسند یا منفعل می شوند.
مسعود ده نمکی در پایان سخنان خود اذعان کرد: امروز سه جریان در خصوص عدالت دارد شکل میگیرد:
_ یک جریان عدالت را ابزاری برای کسب قدرت سیاسی می داند
_ جریان دیگر عدالت را ابزاری برای به زیر کشیدن طیفی از قدرت سیاسی میداند
_ و جریان دیگر عدالت را به عنوان یک اصالت شعاری و ارمانی در نظر دارد