به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از سینما دیلی، واکنش‌های مثبت و منفی به فیلم «دسته دختران» ساخته منیر قیدی:
حسین لامعی (منفی) گفت: « «دسته‌ی دختران»، فیلم ناقص و معیوبی‌ست. بسیار هم ناقص و معیوب. از هر دریچه‌ای که به فیلم بنگرید، ضعف‌های کوچک و بزرگش عیان است؛ چه در فیلمنامه، و چه در کارگردانی، پُر از باگ و ضعف و فرو رفتگی‌ست. هرچند در فیلمنامه، مشکل اساساً فراتر از یک ضعفِ ساده است؛ چون اساسا فیلمنامه‌ای در کار نیست! فیلمنامه به‌کل روی هواست؛ نه قصّه‌ای وجود دارد؛ نه درامی هست، و نه شخصیتِ‌پردازیِ درست و عمیق و چندبُعدی... در کارگردانی هم برخلاف تصوّر، فیلمِ منیر قیدی، پریشان و پادرهواست؛ زیرا کارگردانی فقط، «انفجار پشتِ انفجار» نیست؛ کارگردانی یعنی شناخت و پیوستگیِ لحن، انسجامِ ریتم، و مهمتر از همه: «فضاسازی»؛ که «دسته‌ی دختران»، نه لحن و ریتم درست و پخته‌ای دارد؛ و نه اصلا می‌تواند «فضا» بسازد. و اگر هم در لحظاتی از فیلم، تحت تاثیرش قرار میگیریم و دلمان می‌لرزد؛ به‌خاطر حسّ وطن‌پرستی‌‌مان است و به دلیل اینکه همه‌مان، با هر فکر و استایلی، به مدافعانِ این آب و خاک، علاقه‌مندیم؛ وگرنه خودِ فیلم، قدرت و زورِ تاثیرگذاری بر مخاطب ندارد؛ زیرا اساساً، آدم‌ها و شخصیت‌هایش را به ما نشناسانده... باری... «دسته‌ی دختران»، فیلم نامحترمی نیست؛ فیلمِ محترم و دغدغه‌مند و سخت و پُرزحمتی‌ست؛ اما خام و مغشوش و ناتوان است. فیلمی‌ست که هیچ‌چیزش کامل نیست، و همه‌چیزش، ناقص و ناتوان است؛ به‌خصوص، درام و فیلمنامه‌اش... حیف...»
حبیب احمدزاده (مثبت) گفت:«فیلمی درباره چند خانم که ناخواسته درگیر شروع جنگ در شهرشان میشوند ولی خود به خواسته از خط قرمز جنگ و عدم حضور زنان در خطوط اولیه نبرد میگذرند تا براستی تاثیرگذار باشند براین ماجرای سرنوشت ساز شهرشان .دو نکته مهم در کنار همه نقاط قوت دیگر فیلم که مرا جلب کرد هشیاری کارگردان در انتخاب گریم برای خانم کریمی و دیگر بازیگران در دور شدنشان از چهره طبیعی به یک خانم عادی جنوبی بود تا این اشنایی زدایی به کمک باور کردن روحیاتشان توسط مخاطب بیاید و دومی ایجاد ساخت نقشی برای دختری با مختصات روحی امروزی برای ان دوران است تا اولین بار در یک فیلم جنگی جوانان امروزی نیز بتوانند خود را در این مهلکه خودی بیابند و نه رانده شده .
تشکر از این قبول زحمت همه دست اندرکاران ساخت این فیلم برای یاداوری این نکته مهم کلیدی به همه ما. از این فیلم دوباره یاد میگیریم که باید اول ایرانی بماند و باشد تا بعد بتوانیم بر سر چگونگی اداره اش دعوا کنیم»