به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ یادداشت از آرش فهیم*// چندی قبل در نشست نقد فیلم تاپ گان (در مرکز ژرفا برگزار شد) بحثی درباره نقش آفرینی تام کروز شد که به رغم عبور از سن 60 سالگی اما نه تنها از نظر فیزیکی سلامت و صلابت جوانی خودش را حفظ کرده و در این فیلم همچون جوان 30 ساله به نظر می‌رسد، بلکه هنوز هم با انگیزه و پرانرژی در خدمت نظام فرهنگی و دستگاه تبلیغاتی میلیتاریسم آمریکاست.
البته موارد مشابه زیاد هستند؛ از کلینت ایستوود 93 ساله بگیرید تا مارتین اسکورسیزی 80 ساله و استیون اسپیلبرگ 76 ساله و ... که پر جنب و جوش و جوانانه مشغول کار هستند (بچه‌دار شدن رابرت دنیرو در 79 سالگی و آلپاچینو در 83 سالگی، به طنز گرفته شد اما درواقع نماد و نمودی از زایندگی و پویایی این طیف از اهالی هالیوود است) آن ها را با خیلی از سینماگرهای پرادعای ایرانی مقایسه بفرمایید؛ امثال داریوش مهرجویی و مسعود کیمیایی و ناصر تقوایی و ... به دلایلی که می دانیم و به سبک زندگی و نحوه تفریحاتشان بر می گردد، در سن پختگی و تجربه، آنچنان دچار پیری زودرس شدند که ضعیف‌ترین آثارشان را تولید کردند!
این وضعیت درباره اکثر سلبریتی‌های ما به گونه‌ای دیگر اتفاق افتاده است؛ در این سال‌ها به طور آشکار شاهد انحطاط مزاجی و دماغی خیلی از آن ها هستیم. اگر رفتار اخیر رضا کیانیان ومهدی یزدانی خرم به عنوان دو سلبریتی که اتفاقا رویکرد روشنفکری پررنگی هم دارند در نشست بررسی صنعت شهرت سینمای ایران را صرفا یک واکنش عصبی و درلحظه بدانیم، قطعا در اشتباه هستیم. این رفتار نموداری از تغییر وضعیت فرهنگی و عقلانی چهره های مشهور هنری و ورزشی و ادبی ماست. اگر سری بزنیم به پست هایی که خیلی دیگر از سلبریتی‌های ایرانی در شبکه‌های اجتماعی منتشر می کنند و سلوک شخصی اخیر آن‌ها را با دقت ببینیم، این زوال عقلانی عیان است! (نمونه اش در تصویر زیر از سام درخشانی نقل شده است)
فلان بازیگر خوش نامی که یک دهه قبل به صراحت خودش را «سرباز عرصه فرهنگ» می خواند ، امروز پشت سرش حرف زیاد است که معتاد شده و صنعتی و سنتی را با هم می‌زند! واقعا توقع داریم، او مثل تام کروز که یک لحظه از خودسازی و به روزرسانی دائمی خودش غافل نیست، در 60 سالگی جوان بماند؟
*فعال فرهنگی