به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ در این بین آثار و کتب متعددی زوایای حادثه کربلا را مورد بررسی قرار داده اند اما وجود یک آثار «دانشجو فهم» که حاوی پاسخ به چرایی رویداد این نهضت آن هم به صورت نظری کمتر منتشر شده است.
یکی از این آثار که طرفدار زیادی در قشرهای مختلف دانشجویی دارد، کتاب «حسین(ع) عقل سرخ» است؛ «عقل در عاشورا»، «عاشورا، پایان تأویل» و «حسین از مستضعفان می‌گوید» سه فصل این مجموعه‌اند که حاصل سه نشست متوالی در شب‌های تاسوعا، عاشورا و یازدهم محرم سال ۸۰ هستند و دکتر رحیم‌پور در برنامه‌ای زنده –که از شبکه‌ی اول سیما هم پخش شده- دیدگاه‌های خود را در ارتباط با حماسه عاشورا بیان می‌کند و به بررسی آن می‌پردازد. بیشتر مباحث تاریخی‌اند اما تحلیل‌هایی که با آن‌ها تلفیق شده است اثری ماندگار را در برابر مخاطب قرار می‌دهد. اثری که هر خواننده‌ای بعد از عاشورا را از زاویه‌ای جدید می‌نگرد و به راحتی از اتفاقات آن نمی‌گذرد.
این مجموعه با تمرکز بر تحلیل نهضت کربلا مشتمل بر سه گفت‌وگوی پیوسته است که با عناوین «با عقل در عاشورا»، »عاشورا پایان تاویل» و «حسین(ع) از مستضعفان می‌گوید»، تدوین و انتشار یافته است. این مجموعه که روایتی تحلیلی از واقعه تاریخ‌ساز عاشوراست به بررسی این پرسش می‌پردازد که پس از ارتحال پیامبر اکرم(ص) کدام دلایل و عوامل منتج به این شد که معادله قوا در عرصه سیاست زیر و رو شده، درک مردم از مشروعیت به کل تغییر یابد و همه امور به گونه‌ای دگرگون شود که معروف در مسند منکر نشیند و منکر، رنگ معروف بگیرد و عدالت و ولایت در جامعه دینی بر سر نیزه رود.
رحیم‌پور ازغدی در بخش دیگری از این مجموعه به تفسیر خطبه گران‌مایه سیدالشهدا(ع) در منا می‌پردازد و مستند به بازخوانی این خطبه، نقش علمای دین و خواص جامعه را در عرصه امر به معروف و نهی از منکر تبیین کرده و متذکر می‌شود: «اگر اصل امر به معروف و نهى از منکر، یعنى نظارت دائمی، انتقاد و اعتراض، تشویق به خیرات و عدالت و مبارزه در برابر ظلم و بىعدالتى و تبعیض اجرا شود، سایر فرایض و تکالیف الهى نیز اجرا مىشود.»
از دیگر مواردی که در این سری گفت‌وگوها مد نظر قرار گرفته است تبیین مؤلفه‌های سیاست‌ورزی دیندارانه است. مؤلف ضمن تبیین هویت دولت دینی، این شبهه را بررسی می‌کند که تشکیل دولت‌های دینی و ارزشی در عرصه سیاست، گونه‌ای رویاپردازی و اتوپیاباوری یا رسالت گران‌قدر و هدف ممکنی است که باید به وقوع پیوندد؟
وی ضمن نقادی و رد این شبهه، با استناد به روایت‌های متعددی که برگزیده است، در نهایت این قضیه را متذکر می‌شود که فقط افرادى مىتوانند حکومت مورد تایید دین را تشکیل دهند و برقرار کنند که اهل سازش‌کارى و ریاکارى نباشند؛ افرادى که با گروه‌هاى فاسد در عرصه سیاست و سرمایهداریهای نامشروع معامله نکرده و محافظهکار نباشند.
در قسمتی از این کتاب می خوانیم: «… این تاریخ دردناک اسلام است، روح اسلام، قربانی کالبدش شد و محتوایش پیش پای فرم‌اش شهید گشت و بنابراین، اسلام با سلاح رستم فرخ‌زاد ایرانی یا هراکلیوس روم یا زبان شبهات کافرانه ابن ابی‌العوجاء و کفرگویی امثال او و نظریات جاثلیق، زمین‌گیر نشد؛ اسلام با روایات جعلی ابوهریره و ابودرداء، و با فتوای کعب الاحبار، ابوموسی اشعری و شریح قاضی کشته شد. سیدالشهدا در کربلا قربانی تحریف اسلام شد. این روند مسخ مذهب، تفکیک مذهب از حکومت، تفکیک اخلاق از سیاست، حذف «محتوا» و «حفظ شکل» بود که به مبهم و مجهول الهویه کردن اسلام، هزارقرائتی کردنش، تفسیر به رای قرآن، تحریف دین و منحط کردن اسلام انجامید و همین، هدف آن‌هاست؛ که از صحنه روزگار برانداختن اسلام، که می‌دانند ممکن نیست. صفحه۱۶»
قلم و جنس سخنان حسن رحیم‌پور در این مجموعه به گونه‌ای است که صفحه صفحه‌ی کتاب ذهن را به سفری در اعماق تاریخ می‌برد و مخاطب گاه خود را در کنار امیرالمومنین (ع) حس می‌کند و گاه به کربلا می‌رود و معراج سرخ را به تماشا می‌نشیند و گاه غریبانه در شام و در محیط نفاق و دستگاه امنیتی ظلم پرسه می‌زند.
