به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از مثلث، وزارت علوم که در دولت یازدهم تصدی چند وزیر و سرپرست را تجربه کرد، در دولت دوازدهم نیز دیرتر از دیگر وزارتخانه‌ها وزیر‌دار می‌شود. علتش سخت‌گیری نمایندگان مجلس است، وسواس رئیس‌جمهور یا فضای دانشگاه که هنوز هم تحت تاثیر دولت نهم و دهم است؛ چندان فرقی ندارد زیرا نتیجه آن بلاتکلیف ماندن یکی از مهم‌ترین وزارتخانه‌ها بوده است. به هرحال اکنون حسن روحانی بعد از بررسی یک فهرست بلند‌بالا به منصور غلامی‌رسیده است؛ فردی که در دوران اصلاحات رئیس دانشگاه بوعلی همدان بوده است و در دولت یازدهم نیز با پیشنهاد فرجی‌دانا به همین سمت بازگشت. او این هفته به مجلس می‌رود تا از وکلای ملت رای اعتماد بگیرد. جلسات مختلفی با نمایندگان فراکسیون‌ها داشته و به مثبت‌بودن نظر نمایندگان امیدوار است. معاون پارلمانی دولت نیز همین نظر را دارد بنابراین انتظار می‌رود که غلامی وزیر علوم دولت دوازدهم باشد. از همین‌رو در گفت‌وگویی با او از برنامه‌هایش و چالش‌های پیش‌روی وزارت علوم پرسیده‌ایم.
گفته می‌شود شما بیستمین گزینه آقای روحانی بودید، درست است؟ چرا معرفی وزیر علوم این‌قدر سخت شده است؟
همان‌طور که اطلاع دارید به دلیل انصراف وزیر پیشنهادی وزارت علوم در مرحله اول معرفی کابینه موضوع معرفی وزیر علوم به تاخیر افتاد. تا اینکه آقای رئیس‌جمهور بنده را برای معرفی انتخاب کردند. از فرآیند و چند‌و‌چون آن اطلاع ندارم.
بعد از جلساتی که با نمایندگان مجلس داشتید، فضا را چطور ارزیابی می‌کنید؟
بعد از معرفی اینجانب به مجلس محترم شورای اسلامی، جلسات گفت‌وگوی خوبی با نمایندگان محترم داشته و در مورد برنامه‌های پیشنهادی صحبت کرده‌ام. خوشبختانه تفاهم زیادی در مورد برنامه‌ها داشته‌ایم. نظرات کارشناسی خوبی نیز از نمایندگان محترم شنیده‌ام. فضای مجلس شورای اسلامی را در رابطه با برنامه‌های خود بسیار خوب ارزیابی می‌کنم.
موجی که از سوی فعالان دانشجویی علیه شما راه افتاده، به چه دلیل است؟ به نظر شما هدفمند و از سوی رقباست؟
موج اعتراضات ایجاد‌شده به نظرم به خاطر عدم شناخت اکثریت قریب به اتفاق دانشجویان عزیز از من بوده و البته دریافت اطلاعات غیر‌واقع هم بی‌تاثیر نبوده است. نقدهای مورد اشاره با نگاه‌های خاصی است و اغلب از همدان شروع شده است. ما شواهد را به دوستان نشان دادیم متوجه شدند که در آنچه گفته می‌شود با آنچه در واقعیت اتفاق افتاده ، تفاوت بسیاری است.
در پاسخ به انتقاداتی همچون استفاده از نیروهای اصولگرا در دانشگاه همدان یا امنیتی‌بودن فضای دانشگاه، چه پاسخی می‌دهید؟
در دولت اعتدال و تدبیر و امید باید اعتدال را رعایت کرد. ضمن احترام زیاد به عزیزان اصولگرا، همه مدیران ارشد من در دانشگاه همدان اعتدالی و البته متدین هستند. اشتباه برداشت در مورد نگاه سیاسی آنها وجود داشته است. فضای دانشگاه نیز مثل همه دانشگاه‌ها و شاید باز‌تر بوده و البته مقرراتی نیز برای حفظ نظم و حق و حقوق همه دانشجویان حاکم است.
یکی دیگر از انتقادات جامعه دانشجویی به عدم صدور مجور برای تشکل‌های دانشجویی مربوط می‌شود، در این خصوص چه پاسخی دارید؟
مدیریت ما در سه سال گذشته توانست به دو تشکل سیاسی، فرهنگی دانشجویی با تفکر اعتدال و اصلاحات مجوز فعالیت دهد تا در کنار تشکل‌های عمدتا اصولگرایی باقی‌مانده از سال‌های اخیر، فعالیت کنند. البته دومین تشکل همین روزهای اخیر موافقت اصولی را گرفته است و ان‌شاءالله بعد از گذشت این یک هفته، 10 روز نامه فعالیت قطعی خود را می‌گیرد. علاوه بر این تعداد قابل توجهی از کانون‌های علمی‌فرهنگی فضای با نشاطی را برای فعالیت‌های دانشجویی در این دانشگاه فراهم کرده است. دانشگاه بوعلی طی دو سال گذشته بیشترین کرسی آزاد اندیشی را نسبت به دانشگاه‌های دیگر داشته است. فعالیت‌هایی از این قبیل معمولا در حوزه معاونت اجتماعی است و انجام می‌شود.
از دیدارهایی که با آقای روحانی داشته‌اید و آنچه رئیس‌جمهور از وزیر علوم انتظار دارد، بگویید.
در این نشست‌ها اغلب به مباحث کلی پرداخته می‌شود. آقای روحانی تاکیداتی در مورد تلاش برای کم‌کردن اتکای دانشگاه‌ها به بودجه‌های دولتی دارند. احترام به حقوق شهروندی مجموعه اساتید، دانشجویان، کارکنان به‌خصوص احترام به همه اقشار از لحاظ تفکرات و اعتقادات نیز برایشان خیلی مهم است. آقای رئیس‌جمهور همچنین بر ایجاد نگاه علمی، اجتماعی و ایجاد فضای امن برای همه مجموعه‌های تفکرات درون نظام ذیل سایه اعتقادات و اخلاق اسلامی تاکید کردند.
به‌نظر شما مهم‌ترین چالش‌های وزارت علوم در دولت آقای روحانی چیست؟
وزارت علوم برای انجام وظایف ذاتی خود و توسعه علم و فناوری راه سختی در پیش‌رو دارد، که باید رفت. به سامان‌رساندن سامان‌دهی آموزش عالی مهم‌ترین چالش است و برای ارتقای علمی دانشگاه‌ها و کل کشور بسیار ضروری است. فراهم‌کردن شرایط لازم برای گسترش تعاملات علمی بین‌المللی و نهایتا دیپلماسی علمی نیز از جمله اهداف مهم ما خواهد بود.
شما خودتان را اصلاح‌طلب معرفی کرده‌اید. فکر می‌کنید فضای دانشگاه می‌تواند به دوران اصلاحات برگردد؟
ما در فضای اعتدال هستیم و حتما فضای شادابی را در محیط‌های دانشگاهی بر مبنای اعتدال و در بستر حقوق شهروندی لازم داریم. بنده نیز خود را اصلاح‌طلب معتدل می‌دانم و این را گفته‌ام. من از بنیانگذاران انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها در سال 66 هستم و بیش از 16 سال مسئول انجمن اسلامی مدرسین در حوزه همدان بودم. در دولت اصلاحات رئیس دانشگاه بودم و عملکردم مشخص است. در دولت نهم و دهم مسئولتی نداشتم و در دولت یازدهم با اصرار آقای دکتر فرجی‌دانا ریاست دانشگاه را پذیرفتم و در حال حاضر نیز که بحث وزارت من مطرح است و ان‌شاءالله نتیجه آن تا چند روز آینده مشخص‌تر می‌شود.
در گفت‌وگویی گفته‌اید که راه فرجی‌دانا را خواهید رفت.
بله، قطعا. البته به این نکته نیز توجه داشته باشید که یک‌سری محدودیت‌های قانونی داریم و باید در چارچوب فضاهای موجود انتظار داشته باشیم. قطعا فضاهای موجود در جامعه، سازمان‌ها و نهادهای مختلف فضای سال‌ها 76 و 80 و 83 نیست. دانشجویان جوان خاطرات آن دوره را می‌خوانند و انتظار تکرار همان فضاها را دارند. آن فضا را به‌طور کامل تایید نمی‌کنم اما شادابی و شوری حاکم بود که انتظار می‌رود به دانشگاه بازگردد. دوستان جوان انتظار دارند که مجموعه جدیدی که با عنوان اصلاح‌طلبی می‌آید، این فضا را تکرار کند. این درحالی است که ضرورت‌ها، نیاز‌ها، برنامه‌ها و فعالیت‌های سیاسی، اجتماعی ما باید منطبق با شرایط روز و نگاه روبه آینده باشد. نباید به گذشت برگردیم و باید فکر کنیم که فعالیت‌های دانشجویی در آینده چه کمکی خواهد کرد. باید به این توجه داشته باشیم که دانشجویان امروز چگونه به مدیران آینده تبدیل می‌شوند.
اگر بحث‌های قانونی و اختیارات مجموعه وزارت علوم ایجاب کند تا حد نهایت برای دانشجویانی که فعالیت‌های صحیح، منطقی و در راستای مصالح کشور و نظام انجام می‌دهند، فضای فعالیت امن را فراهم خواهیم کرد.
در دوران مدیریت شما ماجراهایی مثل سخنرانی آقای آقاجری اتفاق افتاد، در آن قضیه چقدر پیگیری کردید؟
ماجرای سخنرانی آقای دکتر آقاجری در همدان بود ولی در دانشگاه نبود. ایشان به دعوت احتمالا انجمن اسلامی معلمان آمده و در سالن باشگاه معلمان همدان و با حضور اقشار مختلف صحبت کرده بودند. دردسر نیز به خاطر حضور همین افراد غیردانشگاهی ایجاد شد. من در آن دوره و قبل از آن رئیس دانشگاه بودم اما موضوع خارج از دانشگاه اتفاق افتاده بود. مساله به دانشگاه مربوط نبود و به من نیز اعتراضی نشد.
برای ارتقای فضا و فعالیت‌های غیرعلمی در دانشگاه چه برنامه‌هایی دارید؟
تلاش می‌کنم یک فضای امن، با‌نشاط و پویا برای فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی و سیاسی دانشجویان در چارچوب قوانین و مقررات حاکم بر فضای دانشگاهی فراهم کنیم. همچنین به نگاه جامع و والایی که مقام رهبری در مورد گفتمان و آزاداندیشی دارند، توجه کرده و تلاش می‌کنیم که آن را تامین کنیم.
نظر شما درباره مهاجرت دانشجویان و نخبگان چیست؟ فکر می‌کنید باید با این پدیده مقابله کرد یا می‌توان از طرق مدیریتی برای بازگرداندن نیروی متخصص به کشور، برنامه‌ریزی کرد؟
نگرانی در حوزه مهاجرت از این بابت است که ما نتوانیم از این متخصصان و فارغ‌التحصیلان دانشگاهی بهره بگیریم. در صورتی که اگر موفق شویم این دانشجویان مهاجرت‌کرده را بعد از اتمام تحصیل به کشور بازگردانیم، نه‌تنها اشکالی ندارد بلکه مفید هم هست بنابراین من معتقدم که باید برای جذب دوباره آنها برنامه‌ریزی کرد. اگر این رویه را در پیش نگیریم وضعیت علم و دانش در کشور در یک دایره بسته قرار خواهد گرفت و هیچ‌گاه پیشرفتی در جهت علمی برای ما حاصل نخواهد شد.
برای ترغیب دانشجویان مهاجر به بازگشت به کشور چه فکری دارید؟
فرزندان ما برای بازگشت به کشور خواسته زیادی ندارند. آنها برای بازگشت به کشور شغل، درآمد متناسب با شرایط کاری و آسایش فکری می‌خواهند و اگر این موارد فراهم شود، اغلب آنها باز‌خواهند گشت.
