به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از تسنیم، غلامرضا مصباحی مقدم گفت: منافعی که بانک ها بدست می آورند در قالب دو نوع سپرده انجام می شود که سپرده گذاری برای سرمایه گذاری و پس انداز برای حساب جاری است و اینکه مردم به بانک قرض الحسنه بدهند معنی ندارد.
این اقتصاددان گفت: حدود 60 درصد نقدینگی کشور به سمت فعالیت های نامولد رفته و فقط 40 درصد نقدینگی در بخش مولد اقتصادی بکار گرفته شده است.
وی با بیان اینکه نرخ سود بانکی به گونه ای است که تولید کنندگان سعی می کنند تولید را متوقف کنند و سرمایه را بدون ریسک در بانک قرار دهند و سود کنند، گفت: دلیلش این است که سرمایه در تولید ریسک پذیرتر است و مالیات و هزنیه های نیروی انسانی نیز دارد.
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: روش اتخاذ شده در نظام بانک داری به گونه ای است که به سمت مشوق های غیر تولیدی رفته اند. بانک ها باید پروژه ها و سرمایه گذاری ها را تامین مالی کنند و سودی که از تجارت و تولید برمی گردد را مبنا قراردهند بنابراین نباید تعهدی از قبل ایجاد کنند.
مصباحی مقدم افزود: رقابت در افزایش نرخ سود بانکی در اقتصاد کشور مخرب است و اقتصاد را به ورشکستگی سوق می دهد و بنگاه های تولیدی را تعطیل می کند. یک درصد سپرده گذاران بزرگ بانک، کسانی هستند که 74 درصد سپرده ها را در اختیار دارند که این شکاف فقر و غنا را نشان می دهد که حاصل سیستم بانکداری ماست.
