ناگفته‌های ضرغامی از فتنه

به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از فارس؛  این روزها اخبار و عکس هایی از بالکن معروف عزت الله ضرغامی در فضای مجازی منتشر شده است؛ بالکنی که محلی برای قرارها و صبحانه‌های کاری شده است؛ تصمیم گرفتیم به دفتر کار او برویم و گفتگویی را با مهندس ضرغامی داشته باشیم. در ادامه بخش‌هایی از این گزارش را می‌خوانید:
-  حوادث 88 بر خلاف اینکه پشتیبانی های گسترده ای از خارج کشور و عناصر ضد انقلاب داشت ولی به لحاظ گستردگی در کشور تنها به تهران و چند خیابان معطوف بود؛ به لحاظ جغرافیایی در یک محدوده بسیار کم و با یک جهت گیری خاص این حوادث پیگیری می شد.

- حضور مردم در 8 و 9 دی ماه بعد از 8 ماه صبر مقدس و انقلابی در مقابل یک عده محدود که در خیابان ها ایجاد ناامنی می کردند و همراهی های لازم با آنها از سوی رهبری انجام گرفته بود، حماسه 9 دی را آفرید.

- انقلاب اول در 22 بهمن 57 رخ داد و بی شک بقیه انقلاب ها دستاورد انقلاب نخست هستند؛ انقلاب دوم همان تسخیر لانه جاسوسی توسط دانشجویان بود که به تعبیر امام خمینی انقلاب دوم عنوان شد؛ اما انقلاب سوم همین حضور با بصیرت مردم در 9 دی ماه سال 88 بود که افتخار من حضور در هر سه انقلاب است.

- این ادعا که صدا و سیما در برخی موارد نظیر فتنه 88 کمتر به این موضوع پرداخته است موضوع غلطی است؛ اگر الان هم بخواهم برای حوادث 88 و در ادامه 9 دی ماه تصمیم گیری کنم همان تصمیمات قبلی را اتخاذ خواهم کرد.

- در سال 96 هم به دوستان صدا و سیما گفتم که مدل قرعه کشی سوال در سال 92 که انجام داده بودیم اشکالاتی داشت و باید به لحاظ فرم و محتوا تغییر کند؛ به لحاظ فرم اینکه کاندیدا بدون تمرکز و فکر سوالی که همان لحظه از تنگ بلورین در می آید را جواب دهند کار درستی نبود، چرا که باید کاندیدا اندکی نسبت به موضوع مسلط شود بعداً پاسخ دهد.

- برای پخش تصاویر هتک حرمت‌ها با چندین نفر مشورت کردم و در حالی که از صبح تصاویر عزاداری امام حسین پخش می شد در نهایت بر اساس تصمیم نهایی گوشه ای از این هتک حرمت ها پخش شد؛ عده ای گفتند این همه عزاداری شد چرا این تصاویر محدود که مربوط به گوشه‌ای از این کشور بود را منتشر کردید.

- ضرغامی با بیان اینکه اعتراضات به چرایی پخش هتک حرمت ها را قبول ندارم، عنوان کرد: این مساله فقط هتک حرمت 100 نفر در گوشه ای از کشور نبود بلکه این هتک حرمت‌ها عمق ناصواب بودن و انحراف گروهی را نشان می داد که حاضر بودند برای ایجاد تنش و برخورد با مردم به هر چیزی متوسل شوند.

- معتقد هستم که در این 8 ماه اقناع سازی و استدلال که در برخی از برنامه های گفتگو محور و تصاویر پیگیری شد صورت گرفت که البته می توانست این برنامه ها بهتر و با کیفیت بیشتری باشد؛ سخنران و مهمانان می توانستند بهتر و مسلط تر حرف بزنند. اما در این 8 ماه سعی کردیم جداسازی صورت بگیرد.

-  وقتی مردم دائم از رادیو و تلویزیون درباره حوادث می شنیدند، این القا برای آنها به وجود می آمد که کل کشور متاثر از این حوادث است؛ این حوادث فقط در چند خیابان مرکزی تهران انجام می گرفت و حتی شهرهای دیگر در آرامش در حال گذراندن امورات خود بودند.

-اگر ما محدود و حساب شده در صدا و سیما به تصاویر و فیلم های حوادث 88 پرداختیم به خاطر این بود که دشمن به خاطر محدودیت و حساب شده بودن تصاویر تلویزیونی ما از بسیاری از نقشه های خود باز مانده و همچنین از راه انداختن جمعیت های خیابانی عاجز شده بود.

-  وقتی دروغ های برخی رسانه‌ها با انتشار فیلم ها و تصاویر صدا و سیما خنثی می شد اعتماد مردم هم به آنها از بین رفت و کم کم تقریباً همه به نقش این رسانه ها در ایجاد آشوب پی برده بودند؛ بسیاری از سریال ها و فیلم های پربیننده مانند فیلم رستگاران در همان ایام در همین خیابان ها فیلمبرداری می شد و همین نشان دهنده محدود بودن این اعتراضات بود.

- میزان پرداختن صدا و سیما به اغتشاشات و فتنه سال 88 قبل از 9 دی کاملاً درست و به اندازه بود؛ برنامه های تلویزیون در جای خود مناسب بود و پرداختن بیش از حد به این برنامه ها برای مردم القای بحران می کرد.

- تعدادی از مستندها و سخنرانی های شبکه های ماهواره ای فارسی زبان را برای سازمان ملل ارسال کردم و در نامه ای توضیح دادم که بر اساس قوانین شبکه های تلویزیونی باید برنامه های آنها عاری از خشونت باشد اما چرا سازمان ملل در قبال آموزش ساخت کوکتل مولوتوف از سوی این شبکه ها برای ایجاد درگیری خیابانی در ایران سکوت کرده است. برنامه های آموزشی برای حمله به زن و بچه مردم در این شبکه ها نمایش داده می شد.

- یک فیلم سینمایی علیه رژیم صهیونیستی در شبکه سحر پخش شده بود که سازمان ملل شبکه را قطع کرده و حتی هشدار داد که اگر این برنامه را قطع نکنیم کل ترانسپورتر های ما را قطع می کنند.

- مرحوم هاشمی سه هفته بعد از مناظره های تلویزیونی در نماز جمعه هر آنچه که می خواستند را بیان کردند؛ این خطبه معروف مرحوم هاشمی از صدا و سیما و رادیو هم چند بار پخش شد و اگر این صحبت ها می توانست آرامش به جامعه بدهد چرا این اتفاق نیفتاد.

- خطبه نماز جمعه هاشمی در حقیقت دشمن را برای دشمنی و پیگیری آشوب ها در خیابان های تهران جری تر کرد؛ از این جهت این قیاس نادرستی است که مناظره ها عامل اغتشاشات شده است.

- مناظره ها در سال 92 و 96 هم برگزار شد و بعد از این دو انتخابات شاهد چنین تجمعاتی نبودیم در حالی که اتهاماتی که در سال 96 نامزدهای انتخاباتی در هر برنامه  4 ساعته به هم زدند ده برابر آنچیزی بود که در سال 88 در مناظره ها گفته شد.

- در مناظرات سال 96 هم جامعه پذیرش مناظره ها و شنیدن حرف های مخالف را پیدا کرد و هم  تجربه نامزدها برای مناظره بیشتر شده بود از همین جهت واکنش ها به مناظرات و پرخاش های نامزدها به هم محدود بود.

- اسناد زیادی برای این موضوع وجود دارد که بدون تردید فتنه سال 88 با برنامه و هماهنگی دشمن پیش می رفت و نمونه آن را در تعویق انجام برخی از سرویس ها در شبکه های اجتماعی مشاهده کردیم.

- وقتی بین احمدی نژاد و موسوی بحث دو طرف شکل گرفت نمی توانستیم به آنها تذکر بدهیم یا برنامه را قطع کنیم چرا که قهر کردن هر نامزد هزینه بیشتری به دنیال داشت.

- شورای 5 نفره نظارت مستند کروبی را تأیید نکرد و تنها یک ساعت مانده به پخش این مستند، با مشورتی که خدمت مقام معظم رهبری داشتم به این نتیجه رسیدم که این مستند را پخش کنم. خود آقای کروبی صدا و سیما را تهدید کرد که اگر یک فریم از این مستند حذف شود، من اعلام می کنم این نوار پخش شده نوار ما نیست.

- سخت ترین تصویرهایی که از سال 88 دیدم که گاهی حتی اشک من را جاری می کرد اهانت هایی بود که به دستگاه امام حسین(ع) شد و مردم از همه اقشار در جلوی دوربین اعلام می کردند که به امام حسین(ع) چه کار دارند با دیدن این مصاحبه ها پا به پای این مردم گاهی اشک ریختم. البته اهانت های زیادی به امام هم شد؛ مساجد را آتش زدند و ... که تصاویر ناراحت کننده ای بود.

- زیباترین تصویری که از آن ایام دیدم مربوط به همان تصاویر روز 9 دی بود؛ در ابتدا اصلاً گمان نمی کردیم به حضور هلی کوپتر و تصویر هوایی نیاز باشد ولی با دیدن حرکت اولیه مردم هرچند دیر ولی تصاویر هوایی را هماهنگ کردیم.

- وقتی آن جمعیت عظیم(۹ دی) و با شعارهای متحد را دیدم واقعا برایم لذت بخش بود؛ جمعیتی که آمده بود برایش جناح سیاسی مطرح نبود و تنها به عشق امام حسین(ع) آمده بودند

راه دانا