به گزارش« خبرنامه دانشجویان ایران »به نقل از رجانیوز، مناقصه سوخت 20 درصد ایران برای تأمین سوخت مورد نیاز رآکتور پزشکی تهران در حالی با استقبال و پالس‌های 
مثبت طرف امریکایی مواجه شده است که برخی ناظران معتقدند دولت جدید اوباما قصد دارد با این اقدام برای ارتباط گیری خود با ایران بر مبنای تاکتیک face saving (حفظ آبرو) توجیه عملی نشان دهد. (عکس: هوارد برمن، نماینده امریکا در مذاکرات وین)
این مقامات و رسانه‌ها در اظهارنظرهای خود کوشیدند بر این مسئله تأکید کنند که در اثر اجرای این پیش‌نویس، مواد لازم برای ساخت یک بمب اتمی (حدود یک تن) عملاً از دسترس ایران خارج خواهد شد و عملاً آنچه را که نگرانی جامعه جهانی نسبت به پیشرفت‌های ایران می‌خواندند، تا مدتی فروکش می‌کند.
اما اظهارات هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه امریکا مبنی بر ایجاد چتر دفاعی برای اسرائیل، حاکی از نوعی نگاه تثبیت شده در کاخ سفید مبنی بر عبور ایران از نقطه غیرقابل بازگشت و ضرورت آمادگی برای زندگی با یک ایران هسته‌ای بود و نشان داد امریکا در حقیقت قصد دارد با تبلیغات درخصوص پیش‌نویس یک توافقنامه نهایی نشده، بیش از آنکه به متوقف کردن ایران امیدوار باشد، از این مسئله به‌عنوان یک face saving و ابزاز حفظ آبرو برای توجیه علت ارتباط گیری با ایران استفاده کند.
شاید از همین رو نیز بود که مقامات امریکایی علی‌رغم برجسته کردن خروج 1200 کیلوگرم اورانیوم از ایران بر مبنای پیش‌نویس نهایی نشده وین، اشاره‌ای به 3 دستاورد بزرگ ایران اعم از پذیرش عملی غنی‌سازی در ایران، بی‌اعتبار شدن قطعنامه‌های قبلی شورای امنیت با نقض آن از سوی طراحان و امضاکنندگانش و حق ایران برای ادامه فعالیت غنی‌سازی حتی در سطح بالاتر از 5 درصد نمی‌کنند.
همچنین در صورتی که طرف‌های مذاکره‌کننده نسبت به پیشنهاد تبادل سوخت به جمع‌بندی برسند، عملاً ایران به حدود 120 کیلوگرم اورانیوم غنی شده تا سطح 20 درصد نیز دست می‌یابد و این یعنی عبور از فاز دوم، چرا که در پروسه غنی‌سازی عموماً 4 فاز 5 درصد، 20 درصد، 60 درصد و 90 درصد طی می‌شود.
رفتار دیپلماتیک ایران در قبال امریکا در این ماجرا نیز به رخ کشیدن تاکتیک "حفظ آبروی" ایالات متحده نیست، چرا که دیپلمات‌های ایرانی معتقدند باید در عین اینکه "بازی در کنج" را با طرف مقابل تدارک می‌بینید، راه فرار کوچکی نیز برای خروج آبرومندانه حریف از بن‌بست باقی بماند.
در عین حال، کلیدی‌ترین نکته مورد نظر ایران در ادامه مذاکرات درخصوص تأمین سوخت، مسئله تبادل همزمان سوخت‌های 5 درصد و 20 درصد است که لحاظ کردن این مسئله با توجه به سابقه بد طرف‌های مذاکره در ارائه تضمین‌های عملی، می‌تواند در عین تأمین خواسته ایران، طرف مقابل را نیز ملزم به رعایت توافقات نماید و در غیر این‌صورت با روشن شدن تلاش‌های ایران برای اعتمادسازی، دلیلی برای ادامه این روند با توجه به ظرفیت‌های موجود داخل کشور برای حرکت به سمت غنی‌سازی تا سطح 20 درصد وجود ندارد.
