پژوهش جدید پژوهشگران دانشگاه آکسفورد نشان داده است که میزان خیره شدن به صفحه‌نمایش حتی قبل از خواب تأثیر کمی روی سلامت نوجوانان و جوانان دارد.
به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ داده‌های حاصل از آزمایش روی بیش از ۱۷ هزار نوجوان نشان می‌دهد که شواهد کمی درباره‌ی رابطه‌ی بین مدت زمان خیره شدن به صفحه‌نمایش و سلامت روان نوجوانان و جوانان وجود دارد. این پژوهش که در مجله علم روانشناسی مربوط‌به انجمن علوم روانشناسی به چاپ رسیده است، این ایده‌ی عمدتا پذیرفته‌شده را مورد تردید قرار می‌دهد که صرف مدت زمان نسبتاً طولانی برای تماشای تلویزیون، بازی یا وبگردی به‌خصوص قبل از وقت خواب، می‌تواند به سلامت روانی جوانان آسیب برساند.
اِمی اُربن، پژوهشگر مؤسسه اینترنت آکسفورد و مدرس در کوئینز کالج دانشگاه آکسفورد در این‌باره گفت:
با به‌کارگیری بهترین روش‌های آماری و روش‌شناسی، ما شواهد کمی برای ارتباط منفی بین خیره شدن به صفحه‌ی نمایش دیجیتالی و سلامت نوجوانان پیدا کردیم.
پروفسور اندرو پرزیبیلسکی، مدیر پژوهش در مؤسسه اینترنت آکسفورد و نویسنده همکار در این پژوهش در این‌باره گفت:
در حالی‌که علم روانشناسی می‌تواند ابزاری قدرتمند برای درک ارتباط بین استفاده از صفحه‌نمایش و سلامت نوجوانان باشد، هنوز هم موفق به برطرف کردن نگرانی‌های افزاینده‌ی مردم در مورد فناوری‌های دیجیتال با شفافیت و پژوهش‌های عینی نشده است. با تحلیل سه مجموعه داده‌ی مختلف که شامل اندازه‌گیری‌های بهبودیافته مدت زمان تماشای صفحه‌نمایش است، ما شواهد بسیار اندکی را یافتیم که حاکی از کاهش سلامت نوجوانان و جوانان در صورت نگاه کردن به صفحه‌نمایش حتی قبل از خواب باشد.
این پژوهش نشان داد که مدت زمان تماشای صفحه‌نمایش در جوانان در هر روز تأثیر بسیار کمی روی سلامت روان آنان هم درطول هفته و هم در تعطیلات آخر هفته دارد. این پژوهش همچنین نشان داد که استفاده از صفحه‌نمایش دیجیتالی به مدت ۲ ساعت، ۱ ساعت یا نیم ساعت قبل از خواب ارتباط واضحی با کاهش آرامش و سلامت روان جوانان ندارد. اگرچه این موضوع اغلب به‌عنوان یک واقعیت در گزارش‌های رسانه‌ای و بحث‌ها‌ی عمومی مورد بحث قرار می‌گیرد.
برخلاف دیگر پژوهش‌ها، پژوهش دانشگاه آکسفورد داده‌های مربوط‌به ایرلند، آمریکا و انگلستان را برای حمایت از نتایج خود مورد بررسی قرار داد. پژوهشگران از یک روش سخت برای اندازه‌گیری مدت زمان سپری‌شده در هر روز توسط هر فرد برای تماشای صفحه‌ی نمایش استفاده کردند که شامل هر دو روش دفترچه ثبت مدت زمان روزانه استفاده از صفحه‌نمایش و اندازه‌گیری خودگزارش بود. این موضوع بسیار مهمی است زیرا بسیاری از پژوهش‌ها بر پایه‌ی استفاده از فناوری دیجیتال خودگزارش است، اگرچه پژوهش‌های اخیر نشان دادند که تنها یک سوم از شرکت‌کنندگان با استفاده از این روش پاسخ دقیقی درباره‌ی اینکه چقدر زمان به‌صورت آنلاین سپری می‌کنند را ارائه می‌دهند.
پژوهشگران همچنین توانستند تصویری جامع از سلامت نوجوانی ایجاد کنند که به بررسی معیارهای عملکرد روانی، علایم افسردگی، اعتماد به نفس، و حالت روحی، با داده‌های ارائه‌شده توسط افراد جوان و سرپرستان آن‌ها می‌پردازد.
علاوه‌براین، نسخه نهایی این سه پژوهش از قبل ثبت شده بود؛ این موضوع به این معنا است که پژوهشگران قبل از تجزیه و تحلیل داده‌ها، به‌طور عمومی تجزیه و تحلیل را مستند کرده‌اند. این موضوع مانع از فرضیه‌سازی بعد از مشخص شدن نتایج می‌شود که یک چالش برای موضوعات بحث‌برانگیز پژوهشی است.
اُربن در این‌باره گفت:
از آنجایی‌که امروزه فناوری‌ها جزئی جدایی‌ناپذیر از زندگی اجتماعی و حرفه‌ای ما هستند، این پژوهش به بررسی موشکافانه تأثیر استفاده از صفحه‌نمایش دیجیتالی روی سلامت نوجوانان و جوانان پرداخته است.
پرزیبیلسکی نیز در این‌باره گفت:
برای حفظ تأثیرپذیری و اعتماد، شیوه‌های پژوهش قوی و شفاف باید به یک هنجار تبدیل شوند، نه استثنا. ما امیدواریم که رویکرد ما اساس جدیدی را برای پژوهش‌های جدید در زمینه مطالعه‌ی روانشناسی فناوری ایجاد کند.
این دیدگاه‌ها چند روز قبل از موعد انتشار مقاله‌ی جدید دولت انگلستان به نام «مقاله سفید درباره‌ی خطرات اینترنت» منتشر شد که انتظار می‌رود طرح‌هایی را برای قوانین حاکم بر شرکت‌های رسانه‌های اجتماعی تنظیم کند. این پژوهش بر پایه‌ی پژوهش پیشین اُربن و پرزیبیلسکی است که در آن از رویکردهای آماری جدید و شفاف برای نشان دادن تاثیر اندک فناوری بر سلامت نوجوانان استفاده شده بود.
این پژوهش از داده‌هایی از ایرلند، آمریکا و انگلیس استفاده کرد. در ایرلند، این داده‌ها شامل داده‌های مربوط‌به ۵۳۶۳ جوان تحت پوشش طرح «رشد در ایرلند» است. در آمریکا، این داده‌ها ۷۰۹ فرد از سنین مختلف را شامل می‌شود که توسط پنل درآمد دینامیک ایلات متحده گردآوری شده بودند. در انگلیس، مجموعه‌ی داده‌ها شامل پاسخ ۱۱۸۸۴ جوان و سرپرستان آن‌ها به عنوان بخشی از پژوهش Millennium Cohort بود.
منبع: sciencedaily
