خبرنامه دانشجویان ایران: امیررضا بشیری// طبق سنت هر ساله در ماه مبارک رمضان، دیدار هزاران نفر از دانشجویان و نمایندگان تشکل های دانشجویی با رهبر معظم انقلاب برگزار می شود.دیداری که در آن فعالین دانشجویی به بیان دغدغه های خود در مورد مسائل دانشگاه و کشور می پردازند. به نظر نگارنده با اینکه در سخنان دانشجویان در دیدار رمضانی امسال با رهبر انقلاب نکات مفیدی هم مطرح شد اما در کل نمره قابل قبولی نمی گیرند. در این یادداشت این ادعا را بررسی می کنیم.
سطح سخنان دانشجویان به نسبت سال های اخیر کاسته شده بود؛ این را از واکنش رهبری در صحبت هایشان هم می شد فهمید. اینکه بعضی سخنان همان اخبار معمول رسانه ها و نقدهای سطحی که همگان خوانده و شنیده اند باشد جالب نیست. همچنین طرز بیان نقد خیلی مهم است. نقد همراه با بی انصافی و لحن تند نمی تواند تاثیر خود را داشته باشد. در نقد باید تاجایی که می توانیم دقیق باشیم و پیشنهاداتی در آن حوزه ارائه دهیم. بیان اینکه ما دانشجویان در فلان موضوع آماده بررسی و نظریه پردازی و... هستیم کافی نیست؛ بلکه باید انجام داد و نتیجه کار را خدمت رهبری ارائه داد.
رهبری همانطور اینکه منتظر شنیدن نظراتی از زاویه جدید نسبت به وقایع گذشته هستند انتظار شنیدن صحبت ها و تحلیل ها و راه حل های آینده نگرانه دانشجویان را هم دارند زیرا دانشجویان دارای روحیه بلندپروازی و آرمان نگری هستند. (رهبری در مورد نقد در همین جلسه دو نکته اساسی بیان کردند)
بعضی سخنرانان صحبت هایی مطرح می کنند که در حد این جلسه نیست و از این متوجه می شویم اهمیت وجایگاه این جلسه را به خوبی متوجه نشده اند. بماند اینکه رفتار ظاهری بعضی دانشجویان مثل مدام کف زدن و احسنت گفتن های زیاد از حد شان جلسه را پایین می آورد.
در مورد مجری هم انتخاب خوبی نشده بود. با اینکه مهدی طوسی فرد توانا و خوش فکری در عرصه فرهنگی است اما به دلیل نوع صدا و همچنین انتخاب نامناسب متن های میان سخنرانی ها کنترل جلسه به خوبی انجام نشد.
به نظر می رسد دانشجویان باید برای سال های آینده عمیق تر و دقیق تر به نگارش متن های خود بپردازند زیرا رهبری که وقتی اول مراسم دفترچه و خودکار برایش می آورند مارک خودکار را به دقت بررسی می کند قطعا عیار متن ها را هم به دقت می سنجد.
