خبرنامه دانشجویان ایران: محمدرضا آقایی*// صندوق بین المللی پول (IMF) مثل همه نهاد های بین المللی تحت نفوذ شدید آمریکا(بزرگترین سهام‌دارIMF) که در دنیا با شعار حل مشکلات مردم جهان به وجود آمدند تقریبا در 75 سال پیش تاسیس شد. این صندوق در کشور آمریکا و در شهر واشنگتن فعالیت می کند. ایران از بدو تاسیس این صندوق به عضویت آن درامده است (1945 میلادی-1324 شمسی)
هر کشور عضو در این صندوق سپرده ای دارد که منطقا باید روزی این سپرده مکمل و سپر بلای اقتصاد آن و برای جلوگیری از تکانه های اقتصادی باشد یا کمک به رشد اقتصاد آن کشور باشد.
کشور ما ایران در طی مدت 75 سال عضویت در این صندوق تنها یک بار (دولت مصدق) اقدام به اخذ وام کرده که پس از آن 22 سال مشغول تصفیه این وام بوده است.
درِ باغ سبز IMF در دوران کرونا‌ویروس
در دوره بعد از انقلاب تا امروز که تکانه های شدید اقتصادی در کشور به وجود آمده،ایران نه تنها وامی از این صندوق نگرفته بلکه درخواستی هم نداشته است.
اما در این اوضاع کرونایی بانک مرکزی پس از اعلام آمادگی رئیس صندوق بین المللی پول برای پرداخت وام به کشورهای درگیر کرونا طی نامه ای درخواست وام 5 میلیارد دلاری را به این صندوق ارسال کرد، بانک مرکزی در حالی درخواست این وام را مطرح کرده است که طی سال های گذشته از عمر همین دولت اقتصاد کشور تکانه های شدیدی از جمله کاهش سه برابری ارزش پول ملی را داشته است.
سوال این است: وام از صندوق بین المللی پول، چراحالا؟ تحریم بانک مرکزی و حساب های بلوکه شده ایران. فرض میکنیم که صندوق بین المللی پول با پرداخت این وام به ایران موافقت کرده است، اما آن را به چه سازوکار و تدبیری در اختیار کشورمان قرار می دهد؟ چه تضمینی وجود دارد که دولت آمریکا به بهانه تحریم از پرداخت این مبلغ جلوگیری نکند؟ شاید برخی این پاسخ را مطرح کنند که آمریکا به دلیل کرونا شرایط تحریمی را تعدیل می کند! آمریکا چطور تن به این کار می دهد؟ با مذاکره؟ مذاکره!
جیب دوخته شده خودمان
ذخایر ارزی بلوکه شده در خارج از کشور بر اساس براورد کارشناسان حدود 150 میلیارد دلار است. اگر قرار بر تعدیل شرایط تحریمی به هر نحوی باشد(بعید) دیگر چه نیازی به وام از صندوق بین المللی پول هست؟؟
قلدر بی سر و پا و مزدورهایش
نکته جالب در باره صندوق بین المللی پول سهامداری عمده آمریکا و اروپا در این صندوق است و کسانی که این سهام را دراختیار دارند قطعا برای رضای خدا و مسائل انسان دوستانه حاضر به تقدیم مبلغ 5 میلیارد دلار به ایران بدون پیش شرط و اعمال نظر بر لایه لایه اقتصاد ایران نخواهند شد. مردم و کشور ما در دولت سازندگی یک بار طعم اعمال سیاست های تعدیل ساختاری و اقتصادی صندوق بین المللی پول را چشیده اند و مثل روز روشن است که بیش از 70 کشور دنیا با طناب پوسیده صندوق بین المللی پول به قعر چاه فلاکت افتاده اند.
قانون کیلو چند؟؟
طبق اصل80 قانون اساسی دولت تنها با اجازه مجلس شورای اسلامی حق دریاف و پرداخت کمک های بین المللی را دارد که در مورد درخواست اخیر دولت از صندوق بین المللی پول به هیچ وجه این قانون رعایت نشده است.
هر قرض گرفتنی پس دادنی دارد!
طبق اظهار نظر کارشناسان وام 5 میلیارد دلاری درخواستی دولت از IMF می بایست طی 5 سال بازپرداخت شود که این امر به نظر محال می آید دلیل آن هم شاخصه های اقتصادی کشورمان از جمله نرخ بسیار ضعیف رشد اقتصاد، کسری بودجه بیش از صد و پنجاه هزار میلیارد تومانی دولت، تحریم های بانکی و نفتی و... است که بازپرداخت اقساط این وام را به شدت سخت و تقریبا غیر ممکن می‌نماید.
* دبیر اعتلا بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی
