به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»، جنبش عدالتخواه دانشجویی طی نامه‌ای به مجلس یازدهم خواستار حمایت از زوج‌های نابارور شد.
متن نامه به این شرح است:
نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی
با سلام و احترام
همانطور که مستحضرید تبعات فردی و اجتماعی ناباروری از جمله بدیهیات جامعه ایرانی است. با اطمینان خاطر می‌توان گفت که پیامدها و اثرات ناباروری برای اقشار متوسط و پایین جامعه بسیار ملموس و برجسته است. متاسفانه در ایران جراحی‌های مربوط به کمک باروری در ردیف جراحی‌های زیبایی به شمار می‌رود و حمایت بیمه‌ای پایه برای درمان آن صورت نمی‌گیرد.
بررسی‌ها نشان می‌دهد میانگین هزینه تولد یک نوزاد از طریق تلقیح آزمایشگاهی به عنوان رایج‌ترین عمل کمک‌باروری، در بخش دولتی و خصوصی به ترتیب قریب به ۲۵ و ۵۴ میلیون تومان است که این هزینه با ۵۰ تا ۸۰ درصد درآمد سالانه دهک‌های متوسط درآمدی خانوارهای ایرانی برابری می‌کند!
این درحالی است که اکثر کشورهای توسعه یافته بین ۷۰ تا ۱۰۰ درصد پوشش خدمات درمانی برای زوجین نابارور را به صورت رایگان تامین می‌کنند. همچنین هزینه دوره‌های درمانی در این کشورها معمولاً از طریق نظام بیمه سلامت اجتماعی تامین می‌شود.
به گفته کارشناسان مهم‌ترین موانع حل مشکل ناباروری در کشور، هزینه‌های بالای درمان، کمبود متخصص درمان (به دلیل مافیای آموزش) و کمبود و توزیع ناعادلانه مراکز تخصصی ناباروی در کشور است.
آمارها نشان می‌دهد هم‌اکنون بیش از ۳.۵ میلیون زوج نابارور در کشور وجود دارد که با توجه به میانگین شیوع ناباروری ۲۰ درصدی میان زوج‌های ایرانی، سالانه بین ۸۰ تا ۹۰ هزار زوج نابارور به جمعیت نابارور کشور افزوده می‌شود.
طبق گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس از سال ۹۳ وزارت بهداشت سالانه ۲۰۰ میلیارد تومان برای حمایت از درمان زوج های نابارور درنظر گرفته است. اما گزارش‌های اعلامی این وزارتخانه نشان می‌دهد حدودا ۲۰ تا ۳۰ درصد این بودجه صرف درمان زوج‌های نابارور شده است. همچنین مسئولین وزارت بهداشت ادعا می‌کنند که این پول را صرف ساخت مراکز ناباروری کرده‌اند، در حالی که پژوهش در این باره نشان می‌دهد نه تنها این ادعا کذب است، بلکه در صورت صحت نیز تخلف است، زیرا این بودجه از نوع اعتبار هزینه‌ای بوده و صرف آن در ساخت و ساز ممنوع است.
ضمناً از سال ۹۳ وزارت بهداشت اعتبار درمان ناباروری را ذیل ردیف اعتباری «کمک به اجرای سیاست های جمعیتی کشور» دریافت کرده است. اما از سال ۹۸ به طرز مشکوکی این اعتبار را ذیل اعتبارات طرح تحول سلامت دریافت می کند که فرضیه هزینه کرد این بودجه در طرح تحول سلامت را تائید می‌کند.
لذا با توجه با آنچه گفته شد و با عنایت به بند ۳ سیاست‌های کلی جمعیت(اختصاص تسهیلات مناسب برای مادران بویژه در دوره بارداری و شیردهی و پوشش بیمه‌ای هزینه‌های زایمان و درمان ناباروری مردان و زنان و تقویت نهادها و مؤسسات حمایتی ذی‌ربط) انتظار می‌رود که نمایندگان محترم با ارائه یک ماده واحده، ردیف بودجه ۲۰۰ میلیاردی را به جای وزارت بهداشت به بیمه‌های پایه انتقال دهند تا آنها ملزم به پرداخت ۹۰ درصد هزینه‌های درمان ناباروری شوند.
اگر بیمه‌های پایه مسئول پوشش خدمات درمانی ناباروری شوند، هم امکان پیگیری مردم از آنها برای پوشش خدمات بیشتر است و هم احتمال هزینه کرد صحیح بودجه افزایش می‌یابد.
با توجه به اینکه وزارت بهداشت از سال ۹۳ با وجود دریافت سالیانه بودجه برای درمان بیماران نابارور، عملا قدمی برنداشته و مشخص نیست که این بودجه دقیقاً در کجا و با چه هدفی هزینه شده است، لذا نمایندگان محترم باید در اسرع وقت خواستار ارائه گزارش تحقیق و تفحص دیوان محاسبات کشور از وزارت بهداشت شوند.
همچنین حضور مافیای آموزش که سبب کمبود متخصص ناباروری شده، از جمله مواردیست که نیازمند ورود جدی نمایندگان مجلس برای ممانعت از تخلف است. با توجه به بررسی‌های میدانی، چیزی حدود ۱۳۵ فلوشیپ نازایی به نسبت ۳.۵ میلیون زوج نابارور در کشور مشغول فعالیت هستند! مع الاسف این واقعیت دردناک انحصار، زمینه‌ساز توجیه کم‌کاری در ساخت مراکز تخصصی درمان ناباروری توسط وزارت بهداشت شده است!
رونوشت به ریاست سازمان دیوان محاسبات کشور
