به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ هیئت دانشجویی الزهرا دانشگاه صنعتی شریف به مانند سال‌های گذشته با شروع ماه محرم به مدت ده شب از روز پنجشنبه سی مردادماه بعد از نماز مغرب و عشاء آغاز خواهد کرد.
مسئولان این هیئت برای رعایت حال عزاداران حسینی تونل ضدعفونی ایجاد کرده‌اند و از طرفی تمام تمهیدات مربوطه از جمله اجبار ماسک، رعایت فاصله اجتماعی و وجود مواد ضدعفونی کننده در مراسم در نظر گرفته شده است.
این مراسم به مدت 10 شب در مسجد و حیاط با سخنرانی حجت الاسلام رستمی و حجت الاسلام هدایت و مداحی محمد رستمی برگزار می‌شود.
سخنرانی حجت‌الاسلام مصطفی رستمی در شب دوم محرم به شرح زیر است:
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
شب دوم محرم، شب ورود کاروان اباعبدالله به کربلاست.
بیچارگی محرومین از یاری امام
«إِنَّ اللَّهَ لَا یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ {رعد، 11} »؛ بر اساس این آیه آنچه موجب تغییرات جامعه است، تغییرات درونی انسان‌هاست و خداوند تغییرات بیرونی را رقم نمی‌زند، مگر این در درون به واسطه‌ی آن، تغییرات درونی اتفاق افتاده‌باشد. محور آیه سلب نعمت و زوال جامعه از حالت خوب به حالت بد است. سقوط و تدانی در جامعه است.
ارتباط این آیه با عاشورا این بود که جامعه‌ای مشمول سخت هدایت و ولایت و نبوت و امامت بوده، ناگهان به جایی برسد که انسان‌های هرزه و نالایق و فاسد امیر و امام این جامعه شوند. این اتفاق کمی نیست. این جامعه به جایی می‌رسد که امکان دفاع از امام و خلیفه برایشان وجود ندارد. چرا امام حسین (ع) در جمع دلبستگان به مسلخ می‌روند؟ دلبستگان بسیار بودند، نمونه‌اش توابین؛ سه هزار نفر پشیمان از تاخیر در یاری امام شدند. چه اتفاقی می‌افتد که این محرومیت و بیچارگی اتفاق می‌افتد؟
امام رضا (ع) به شبیب فرمود: اگر برای حسین گریه کنی و اشک‌هایت جاری شود، خدا تمام گناهانت، کوچک و بزرگ را می‌بخشد. حسین محبوب خداست و هرکسی با این دردانه خدا ارتباط بگیرد، خدا به او لطف خواهد داشت.
نعمت‌های بی‌حساب
الطاف خداوند بدون سبب درونی، علت درونی، لیاقت به معنای خاصش است، یعنی خداوند نعمت‌هایش را بی‌حساب و بدون استحقاق به انسان عنایت می‌کند. امام حسین (ع) در دعای عرفه می‌فرمایند: تمام نعمت‌هایی که به من بخشیدی، فریاد می‌کشند که نعمت‌های تو غیرقابل شمارش است. بعد به نعمت‌هایی اشاره می‌کند که اصلاً نبود تا بخواهد، نمی‌فهمید تا نیازش را حس کند، چون ابتدائاً نعمت از طرف خداست، ولی لازمه‌ی آمدن بدی این است که در جامعه شرایطی برای بد شدن فراهم شده‌باشد.
آیه‌ی ۵٣ سوره‌ی مبارکه‌ی انفال؛ «ذَلِکَ بِأَنَّ اللَّهَ لَمْ یَکُ مُغَیِّرًا نِعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلَى قَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ» در آیه‌ی 11 سوره‌ی رعد می‌فرمود شرایط جامعه را خدا تغییر نمی‌دهد، مگر در درون جامعه تحولاتی اتفاق بیفتد. اینجا اشاره می‌کند آن شرایط جامعه نعمت است. خدا تغییر نمی‌دهد نعمتی را که به گروهی یا جامعه‌ای داده، مگر خودشان آن چیزی را که در جان و آحاد انسان‌های این جامعه هست، تغییر دهند.
این آیات، جبر در تاریخ و تسلیم بودن انسان در شرایط محیط و طبیعت را کاملاً رد می‌کند. جبرگرایی مثل فخر رازی که بزرگ اهل سنت است، به این آیه می‌رسد نفی می‌کند، می‌بیند ظاهر آیه کاملاً نفی جبر است. چون می‌گوید تغییرات درون خود انسان‌ها منجر به تغییرات اجتماعی می‌شود. می‌گوید بگرد ببین چه اتفاقی در درون تو افتاده؟
خداوند می‌فرماید اگر انسان‌ها ایمان بیاورند و باتقوا باشند، درهای برکت آسمان‌ها و زمین به روی آنها باز می‌شود، خب چه نعمتی وجود دارد؟ خداوند می‌فرماید ما شما را غرق در نعمت کردیم؛ هم نعمت‌های ظاهری، هم نعمت‌های باطنی. هم نعمت‌های آشکار، هم نعمت‌های پنهان. هم نعمت‌های مادی، هم نعمت‌های معنوی. و بنشینید و نعمت‌های خدا را بشمارید، نمی‌توانید. و هرچه علم بشر بیشتر می‌شود، متوجه نعمت‌هایی می‌شود که تاکنون توجه نداشت. پزشکی می‌گفت زندگی تماماً معجزه است. آنقدر دلیل برای فقدان حیات وجود دارد که خود زندگی آن به آن معجزه است.
حضرت علی فرمود: چرا گروهی نعمت را بعد از رحلت پیامبر قدر ندانستند؟ آن حضرت فرمود: ما آن نعمتی هستیم که خداوند بر مردم انعام کرده، و به واسطه‌ی ماست اگر کسی در قیامت به رستگاری رسید. هر کسی به رستگاری رسید از ما رسید.
امام صادق (ع) از ابوحنیفه درباره‌ی آیه‌ی سوره‌ی مبارکه‌ی تکاثر «ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ یَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِیمِ {تکاثر، 8} » که این نعمت چیست؟ گفت آب و خوراکی. امام فرمودند در قیامت از اینها یکی یکی سوال می‌شود؟ پرسید پس چیست؟ امام فرمودند: نعمتی که خداوند در قیامت از شما درباره‌ی آن سوال خواهند کرد، نعمت ولایت اهل بیت است.
«اذکروا نعمة الله علیکم» را جست و جو کنید. نعمت‌ها را ببینید، یک جا دفع شر شیطان است، در جای دیگر نعمت نجات از اسارت و دادن آزادی است، جای دیگری نعمت از بین بردن دشمنی است. نعمت‌هایی که خداوند در قرآن تصریح کرده، فراوان است.
اراده‌ی خدا
در عاشورا شما بندگی مطلق می‌بینید. در روایات هست که خداوند اراده کرده بود که جامعه بر مدار اصلی برگردد. بنا بود این سیر برگردد، اما جامعه سستی و نااهلی نشان داد، و به همین علت خداوند اراده‌ی خودش را به واسطه‌ی نااهلی جامعه و عدم استحقاق تغییر داد، و آن جامعه مردود شد. عاشورا را به صورت عینی نگاه کنیم، فاجعه‌ای از امت اسلام است. جنایتی است که آثارش تا مدت‌ها بر پیکره‌ی جهان اسلام باقی ماند.
مرحوم آیت الله بهجت می‌فرمود در روایات علائم ظهور، حتی علائم حتمی به یک معنا ضرورت ندارد که رخ دهد. اگر خدا بخواهد و اراده کند امر فرج را یک شبه اصلاح خواهد فرمود. یعنی طوری شود که به واسطه‌ی صلاحیت مردم این اتفاق بیفتد. ما به بداء معتقد هستیم.
*
تصاویری از مراسم اولین شب از محرم‌الحرام 1442 در هیئت‌الزهراء
