به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ محسن رضایی، دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام، صبح دیروز (سه‌شنبه ۱۸ آذر) در نشست «نقش جنبش دانشجویی در اقتدار علمی و تداوم انقلاب اسلامی» که از سوی بسیج دانشجویی پاکدشت برگزار شد، با اشاره به ۱۶ آذر سال ۳۲ و شهادت دانشجویان ایرانی در اعتراض به کودتای ۲۸ مرداد و ورود معاون رئیس جمهور آمریکا به ایران، گفت: تاریخ جنبش دانشجویی تاریخ پر افتخاری است و این جنبش در بلندترین قلّه سیاسی کشور پرچم ایران را به اهتزاز در آورده است.
رضایی با بیان اینکه شعار استقلال در سال ۳۲ شعار بسیار نویی بود که جنبش دانشجویی آن را مطرح کرد، یادآور شد: در جنبش مشروطه، شعار آزادی و دموکراسی مطرح شد، اما خبری از شعار استقلال نبود. حتی نهضت مشروطه و مشروطه‌خواهان در مقابل رژیم قاجار به مدت یکی دو هفته در سفارت انگلیس تحصن کردند. یعنی به سفارت انگلیس پناه بردند تا آزادی و دموکراسی را بگیرند، امّا در ۱۶ آذر جنبش دانشجویی به‌دنبال استقلال‌خواهی و تودهنی به آمریکا و انگلیس بود که کودتا کرده بودند؛ بنابراین شعار استقلال، شعار بسیار مهم و شجاعانه‌ای بود. این اولین باری بود که ندای استقلال‌طلبی بلند شد. از آن موقع تا امروز، جنبش دانشجویی همواره در خط مقدم مبارزه بوده است.
فرمانده سپاه در دوران دفاع مقدس با اشاره به نقش‌آفرینی جنبش دانشجویی در دفاع مقدس گفت: اکثر فرماندهان ما از مهدی باکری گرفته تا شهیدان دقایقی، بقایی و همت، دانشجویانی بودند که در دانشگاه‌ها تحصیل کرده بودند. هفتاد هشتاد درصد مدیران جنگ از جنبش دانشجویی بودند.
رضایی با بیان اینکه من دوره دبیرستان یکبار دستگیر شدم و سال ۵۵ که دوباره آمدند من را دستگیر کنند، دانشجوی دانشگاه علم و صنعت بودم، خاطرنشان کرد:، چون احتمال اعدام من وجود داشت، من مخفی شدم؛ بنابراین جنبش دانشجویی افراد بالاتر و بهتری از من داشت که وارد انقلاب و دفاع مقدس شدند و تا امروز جنبش دانشجویی در صحنه بوده است. فراز و نشیب داشته و گاهی پررنگ و کمرنگ شده، امّا از سال ۳۲ تا امروز، هیچگاه پایان نیافته است.
دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام با بیان اینکه امروز یکی از مقاطع مهم دانشجویی، اقتدار علمی است، با طرح این سؤال که چرا دانشمند هسته‌ای ما را به شهادت می‌رسانند، گفت: آیا قصد غربی‌ها جلگیری از تولید بمب اتم هست؟ اصلاً چنین چیزی نیست. مسئله اصلی این است که غرب، دویست سال است که هیچگاه نخواستند ملّت ایران پیشرفت کند و از پیشرفت ملّت ایران می‌ترسند، چه زمانی که ایران دوست آن‌ها بوده چه زمانی که دشمن آن‌ها بوده است.
رضایی خاطرنشان کرد: در زمان دوستی ایران با غرب در زمان قاجار و پهلوی مسئله اصلی آن‌ها این بود که ایران، نوکر غرب باشد. ایرانی که در منطقه ژاندارم آن‌ها باشد و از منافع آن‌ها حمایت کند. آن‌ها نه‌تن‌ها هیچگاه به پیشرفت ملّت ایران کمک نکردند بلکه مانع پیشرفت آن هم شدند. اینکه جاده‌های اتوبون‌های اصلی ایران از کجا برود، نسبت به این موضوع هم نقشه می‌کشیدند. از زمان قاچار تا پهلوی همیشه غربی‌ها نگران بودند که ارتباط چابهار و تهران وصل نشود. چون می‌گفتند ایران باید سدی در مقابل شوروی باشد و اگر این جاده‌ها کشیده شود ایران از دریای عمان و خلیج فارس استفاده می‌کند و به ضرر ما می‌شود.
وی در ادامه گفت: دانشجویان به اسناد تاریخی مراجعه کنند و ببینند که چرا نمی‌گذاشتند ایران از زاگرس عبور کند. چرا از اتصال اقتصاد ایران به دریای عمان و هند نگران بودند. آن روز از پیشرفت ایران می‌ترسیدند و امروز هم دنبال مسئله هسته‌ای هستند.
دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام تصریح کرد: ایران باید بتواند در سال‌های آینده آنقدر پیشرفت کند که در روز یکمیلیون بشکه نفت وارد کنیم. آنقدر اقتصاد ما باید قوی شود که نه‌تن‌ها نیازی به فروش نفت و گاز نداشته باشد، بلکه که تمام منابع را خودمان مصرف کنیم و تازه نیاز به واردات نفت و گاز هم داشته باشیم. چون اگر تولید ملی چند برابر شود نیاز به انرژی بیشتری خواهیم داشت.
رضایی با بیان اینکه غربی‌ها نگران این هستند که انرژی منطقه در خود منطقه مصرف شود، گفت: اگر این اتفاق رخ دهد، قیمت کالا‌ها در اروپا چند برابر می‌شود. نگرانی دوم آن‌ها، ۱۵ کشوری است در همسایگی ما قرار دارند. آن‌ها از تشکیل ایران بزرگ ولو از لحاظ اقتصادی می‌ترسند. اگر صنعت و کشاورزی ایران توسعه پیدا کند و ایران به کشور بزرگی تبدیل شود، تجارت و صنعت و امنیت کشور‌های همسایه به امنیت ایران گره می‌خورد و ایران بزرگ شکل می‌گیرد و اگر کسی بخواهد به کشور‌های منطقه سرکشی کند اول باید به ایران بیاید و با ایران حرف بزند. غربی‌ها از این موضوع می‌ترسند.
وی با بیان اینکه مسئله هسته‌ای برای ما در اقتصاد مهم‌تر است تا بمب اتم، گفت: اگر صنعت هسته‌ای داشته باشیم، کشتی‌های اقیانوس‌پیما خواهیم داشت که صد‌ها هزار بشکه را در دریا‌ها با هزینه کم منتقل می‌کنند. در دانش پزشکی هم هسته‌ای موثر است. از طرفی، هسته‌ای وقتی رشد کند، اثر القائی نیز دارد. چون دانش هیچوقت در یک صنعت باقی نمی‌ماند. اگر مثلاً در صنعت خودرو، نظریه مکانیکی مطرح شود، این موضوع وارد صنایع کشاورزی هم می‌شود.
رضایی تصریح کرد: غربی‌ها نگران هستند که مسئله دانش و فناوری هسته‌ای هم در خود صنایع هسته‌ای و هم در سایر صنایع وارد شود و آنجا را هم آباد کند و جهش صنعتی و تولیدی ایجاد شود. ترس غرب فراتر از بمب اتم است. اگر ایران بزرگ در شمال خلیج فارس و دریای عمان بوجود بیاید ۱۵ کشور به ایران وصل می‌شود و اگر ایران بزرگ شکل بگیرد، در سیاست دنیا دخالت می‌کند. وظیفه ما این است که مجد و عظمت و شکوه ایران بزرگ را دوباره به‌دست بیاوریم و ما می‌توانیم این کار را بکنیم.
وی یکی از این مسائل مهم کشور را اقتدار علمی دانست و افزود: اقتدار علمی، نقش بزرگی در تبدیل ایران به ایران بزرگ دارد. هرچه در فناوری پیشرفت کنیم به‌سوی ایران بزرگ حرکت خواهیم کرد و اگر جلوی این کار را بگیرند ما کندتر حرکت خواهیم کرد. دعوای امروز ما با غرب بر سر اقتصاد و علم و پیشرفت ایران است.
رضایی با بیان اینکه نگرانی غربی‌ها حقوق بشر و آزادی‌خواهی در ایران نیست، اظهار داشت: اگر اینطور نیست پس چرا با عربستان کاری ندارند؟ کشوری که با بدترین وضعیت تاریخی زندگی می‌کند و بدترین حکومت تاریخ روی کار است و یک خبرنگار را در ترکیه قطعه قطعه می‌کنند، چرا صدای غربی‌ها نسبت به آزادی و حقوق بشر در عربستان در نمی‌آید، امّا نسبت به هسته‌ای ما صدای آن‌ها بلند می‌شود؟ مسئله آن‌ها این است که چه کسی برای آن‌ها نفع دارد و چه کسی ضرر دارد. عربستان، چون برای آن‌ها نفع داردف حتی اگر آزادی و دموکراسی هم نداشته باشد کاری با آن ندارند، اما با ایران ولو اینکه دموکراسی و حقوق بشر هم داشته باشند، مخالف هستند.
وی ادامه داد: ببینید غربی‌ها چطور دارند در انتخابات ۱۴۰۰ دخالت می‌کنند؛ عده‌ای را بزرگ و عده‌ای را کوچک می‌کنند. چطور از فضای مجازی استفاده می‌کنند تا مثل زمان قاجار و پهلوی، افراد دست‌نشانده خودشان را به مسند بنشانند.
رضایی با بیان اینکه جنبش دانشجویی می‌تواند با اقتدار علمی، بزرگ‌ترین سهم را در آینده ایران داشته باشند، اظهار داشت: به هیچ وجه نباید از پیشرفت تکنولوژی و فناوری‌های نوظهور و دانش‌های جدید صرفه‌نظر کنیم. جنبش دانشجویی می‌تواند پرچمدار این اقتدار علمی باشد. به عنوان یک سرباز، دست همه شما را می‌بوسم و به عنوان سرباز ملت ایران در خدمت شما هستم.
رضایی در پاسخ به پیشنهاد یکی از دانشجویان مبنی بر اینکه دانشجویان وارد عرصه انتخابات شوند و وزرای دولت بعدی را پیشنهاد دهند، گفت: اینکه دانشجو فقط بخواهد رأی بدهد، این حداقل مشارکت در صحنه است. پیشنهاد می‌کنم شما کمک کنید تا اشتباهی که در ذهن جامعه وارد شده را اصلاح کنیم.
وی ادامه داد: مردم فکر می‌کنند وقتی در انتخابات ریاست جمهوری رأی می‌دهند، فقط یک رأی می‌دهند، در حالی که یک رأی نمی‌دهند، بلکه ۲ رأی می‌دهند. چرا؟ چون دو پست و مسئولیت را همزمان انتخاب می‌کنند؛ یکی ریاست جمهوری و یکی رئیس دولت.
رضایی توضیح داد: دهه اول انقلاب، ما یک نخست وزیر و یک رئیس جمهور داشتیم. کار نخست وزیر، اداره صنعت، کشاوری، فرهنگ، علوم، سلامت و... بود. رئیس جمهور یک مقام تشریفاتی در مدیریت بود که مسائل سیاسی و امنیتی را دنبال می‌کرد. در اصلاح قانون اساسی همه این اختیارات در یک شخص ادغام شد؛ بنابراین اکنون اگر یک نفر هست که دو پست دارد آیا وقتی رأی خود را به صندوق می‌اندازیم نباید هر طوری انتخاب کنیم که هر دور را داشته باشیم؟
وی ادامه داد: شاید برخی این نظر من را نپذیرند و بگویند این نظر، افراطی است، امّا عقیده من این است که ما تا حالا رئیس‌جمهور داشته‌ایم، امّا رئیس دولت نداشته‌ایم. رئیس‌جمهوری کار سختی نیست. خیلی افراد می‌توانند رئیس‌جمهور باشند، امّا رئیس دولت نه. رئیس جمهور بیشتر سخنگویی است و رؤسای جمهور غالباً حرف خوب می‌زنند. حرف خوب زدن با عمل کردن و اجرا کردن از زمین تا آسمان متفاوت است.
رضایی تصریح کرد: این پیشنهاد که دانشجویان، وزرا را پیشنهاد دهند، پیشنهاد خوبی است، شما حتماً این کار را بکنید و وارد شوید و اجازه ندهید هفته آخر انتخابات، باز هم جریان استقلال و پرسپولیس شکل بگیرد و باز هم دولتی شکل بگیرد که هشت سال باز آن را نقد کنیم؛ بنابراین باید انتخابات را تقویت کنید.
وی افزود: همانطور که ما در دبیرخانه مجمع تشخیص مصلحت نظام، سیاست‌های کلان نظام را جمع‌سپاری کردیم و از همه نخبگان برای مشارکت در آن، فراخوان دادیم، پیشنهاد می‌کنم شما دانشجویان، لیستی از افرادی که می‌توانند در دولت بعد نقش داشته باشند، از وزرا تا فرماندار را پیشنهاد بدهید تا استفاده شود.
منبع: خبرگزاری دانشجو
