به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» خبرگزاری آسوشیتدپرس در گزارشی نوشته است: ترامپ که با وهم و توییت حکمرانی کرد، اختلافات نژادی و فرهنگی این ملت را عمیق‌تر کرده و باور به نهادهای آن را تضعیف کرد. میراث او، چهار سال پرفراز و نشیب است که با استیضاح او، ناکامی در بدترین پاندمی یک قرن گذشته و امتناع او از پذیرش شکست همراه شد.
او ایده‌های مربوط به نحوه رفتار و ارتباط روسای جمهوری آمریکا را شکست، با ارائه افکار نسنجیده و بیانیه‌های سیاسی از آن دست، اوضاع را برای مردم آمریکا درهم کرد، در حالی که طرفدارانش را از این طریق شیفته ساخته و دشمنانش و گاه متحدانش را چه در داخل و چه در خارج از این کشور برافروخته کرد.
در حالی که این کشور برای انتخاب شخصیت دیگری که به اندازه ترامپ نفاق‌افکن نباشد تحت فشار قرار گرفت، باید دید که چه مقدار از اثر او در این جایگاه که پیشتر فقط ۴۴ سیاستمدار دیگر آن اشغال کرده بودند، ماندگار خواهد بود. این وضعیت در حال حاضر بر کار جانشین او جو بایدن که نامزدی خودش را بر پایه انکار ترامپ پایه‌ریزی کرد، سایه انداخته است. بایدن خودش را پادزهر هرج و مرج و مخالف چهار سال گذشته به تصویر کشیده و قول داده تا عزت ریاست جمهوری را بازگرداند.
مایکل بشلاس، مورخ ریاست جمهوری می‌گوید: در طول چهار سال، او از هر فرصتی استفاده کرد تا قدرت ریاست جمهوری را فراتر از محدوده قانون ببرد. او ریاست جمهوری را به روش‌های بسیاری تغییر داد اما بسیاری از آنها را می‌توان یک شبه با رئیس جمهوری که می‌خواهد نشان دهد که تغییری انجام شده، به وضعیت سابق بازگرداند.
ماندگارترین میراث ترامپ ممکن است استفاده او از دام ریاست جمهوری برای از بین بردن دیدگاه آمریکایی‌ها نسبت به نهادهای دولت خودشان باشد.
ترامپ از نخستین لحظات حضورش در کاخ سفید، حمله به بوروکراسی فدرال را آغاز کرد، نگاه مشکوکی به مقام‌های باتجربه داشت که به اعتقاد او "دولت عمیق" را شکل می‌دادند و اعتماد آمریکایی‌ها به کارمندان دولتی و شاخه‌های دولت را متزلزل کرد. ترامپ که معتقد بود تحقیقات در مورد دخالت روسیه در انتخابات جنگی برای تضعیف اوست، آژانس‌های اطلاعاتی و وزارت دادگستری را تحت فشار قرار داد و بعداً حمله انتقادی گسترده‌ای علیه مردی به راه انداخت که این تحقیقات را رهبری می‌کرد؛ رابرت مولر.
اهداف دیگر او شامل حمله به دیوان عالی این کشور برای عدم وفاداری کافی، اداره پست بابت رسیدگی به آرای پستی و حتی حمله به انسجام خود انتخابات با ادعاهای بی‌اساس در مورد تقلب انتخاباتی می‌شوند.
ریچارد واترمن که در دانشگاه کنتاکی روی ریاست جمهوری مطالعه می‌کند، می‌گوید: در گذشته روسایی که در انتخابات بازنده می‌شدند، همواره مایل بودند که رهبری را به شخص بعدی واگذار کنند. آنها برای پذیرش آرای مردم آمریکا تمایل نشان می‌دادند. آنچه اکنون ما شاهد آن هستیم، حمله به نهادهای دموکراسی است.
نظرسنجی‌های کنونی نشان می‌دهند که بسیاری از آمریکایی‌ها و اکثریت جمهوری‌خواهان، احساس می‌کنند که بایدن به طور نامشروع انتخاب شده و همین به اعتبار او در شرایطی که در بحبوحه بحران روی کار می‌آید، ضربه می‌زند و همچنین یک الگو از تردید عمیق به انتخابات‌های آینده ایجاد می‌کند.
ریچارد واترمن می‌گوید: این سرطان است. نمی‌دانم که آیا می‌شود این سرطان را از ریاست جمهوری، بدون آنکه به جایگاه ریاست جمهوری لطمه زد، حذف کرد یا خیر. به اعتقاد من او (ترامپ) در چند هفته گذشته خسارت هنگفتی وارد کرده است.
