به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ سیدفخرالدین افضلی در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره وضعیت پروژه های مرتبط با صنعت این دانشگاه و تاثیر شیوع کرونا گفت: دانشگاه شیراز امسال برترین دانشگاه در زمینه توسعه قراردادهای مرتبط با صنعت شد.
چالش های پروژه های مرتبط با صنعت/مبالغ قرارداد متناسب با تورم افزایش نمی یابد
مدیر دفتر فناوری و طرح های کاربردی دانشگاه شیراز افزود: اقرار می کنم که کرونا روی قراردادها تاثیر گذاشته است؛ به خصوص در حوزه علوم عملی و نظری. در واقع پروژه هایی که با مواد آزمایشگاهی سر و کار دارد، به دلیل گران شدن مواد در شرایط کنونی کار را سخت کرده است و این افزایش قیمت منجر به بالا رفتن مبلغ قرارداد می شود اما مبلغ قرارداد نوسان زیادی ندارد و بر پایه تورم مبالغ قرارداد افزایش نمی یابد. این شرایط کار را برای مجریان طرح و دانشگاه دشوار کرده اما به هر حال متعهد به انجام کار هستیم.
پروژه احیا دریاچه های استان فارس در دستور کار
وی با اشاره به اینکه بیشترین مبلغ قرارداد دانشگاه شیراز در حوزه نفت و انرژی است، اظهار کرد: پروژه های جدید دانشگاه در حوزه محیط زیست است که در همین راستا احیای دریاچه های استان در دستور کار دانشگاه شیراز قرار گرفته و یکی از قراردادهای بزرگ دانشگاه به شمار می رود. این طرح مشابه پروژه دانشگاه صنعتی شریف است که طرحی را در راستای احیای دریاچه ارومیه داشت.
طرح دانشگاه شیراز برای حل مشکلات تولید
افضلی در ادامه خاطرنشان کرد: در راستای توجه به شعار سال بر بستری سازی ها تاکید داشتیم و در همین زمینه طرح ملی «مهجا» را در سال ۹۹ طراحی و عملیاتی کردیم که مخفف مشارکت و همکاری با جامعه است. در این طرح دانشگاه شیراز برای حل مشکلات تولید و جهش تولید هم سرمایه مالی و انسانی شریک می کند. دانشگاهی را پیدا نمی کنید که خودش در یک قرارداد از نظر مالی سهمی داشته باشد و به نظرم این طرح بینظیر است.
حمایت از صنایع کوچک استان/ ذهنیت صنعتگران هنوز کپی برداری است
مدیر دفتر فناوری و طرح های کاربردی دانشگاه شیراز با اشاره به حمایت از صنایع کوچک در طرح مهجا گفت: به طور نمونه در استان فارس از صنایع بومی لبنی حمایت می کنیم و یکی دیگر از قراردادها با مراکز تولید آبزیان در استان مجاور فارس، استان کهگیلویه و بویر احمد منعقد شده است.
وی همچنین درباره موانع تحقق جهش تولید در مسیر ارتباط دانشگاه و صنایع گفت: من اعتقاد دارم که یک مشکل بنیادی در صنعت و تولید وجود دارد و آن هم ذهنیت و طرز تفکر و فرهنگ برخی صنعتگران و تولیدکنندگان است. ذهنیت صنعتگران هنوز کپی برداری است و تولید فناوری نیست. در حالی که فناوری بر پایه تحقیق انجام خواهد شد و صنعت هنوز به این حلقه های گمشده فکر نکرده است.
افضلی ضمن بیان این مطلب که در کشور ما به معنای خاص کلمه پشتیبانی کننده مالی و لجستیک از تحقیقات کاربردی از صنعت و در جامعه وجود ندارد، تصریح کرد: وضعیت بودجه ای دانشگاه های ما به گونه ای است که فقط کفاف حقوق دادن به کارمند و اداره دانشجویان تحصیلات تکمیلی را می دهد. در سوی دیگر صنعت باید خودش فربه باشد و بنیه مالی هم داشته باشد که بخواهد به تحقیقات خودش برسد و سرپا باشد.
صنایعی که تحقیق و توسعه ندارند، ناپایدار هستند
وی بیان کرد: صنایعی که تحقیق و توسعه ندارند و به دانشگاه پیوند نمی خورند، وضعیت ناپایداری دارند. در این شرایط ماندگاری آن ها بستگی به تحریم پیدا می کند. مثلا اگر تحریم شود نگران ورشکسته شدن هستند.
افضلی ادامه داد: ما در کل ایران مرجعی برای صنایعی که نمی توانند برای تحقیقات خود هزینه کنند، پول تزریقی نداریم. صنایع نفت و انرژی ما اکثرا در حد کفایت، بودجه پژوهشی دارند ولی صنایع کوچک مشکل پژوهشی شان را چه کسی یا کجا باید حل کند؟ اکنون شاهد آن هستیم که ورشکستی هم در میان این صنایع کوچک فراوان است.
