به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از دنیای اقتصاد؛ موسسه «یاران علم» با تاکید بر تقویت آموزش کودکان در مناطق محروم و در قالب یک خیریه مدتی است که فعالیت‌هایش را آغاز کرده و با اقبال عمومی هم روبه‌رو شده است.«یاران علم» نخستین نهاد خیریه‌ای است که به‌صورت اختصاصی بر آموزش کودکان در مناطق محروم تمرکز کرده است.
این نهاد تازه‌تاسیس ۱۴ نفر عضو هیات امنا و ۵ نفر عضو هیات مدیره دارد و با تلاش خانواده‌ای با نام خانوادگی رضایی تشکیل شده و مجوز فعالیت دریافت کرده است. اکبر رضایی فرهنگی بازنشسته و عضو موسس «یاران علم» ابعاد اصلی فعالیت‌های این موسسه را تشریح کرده است. او با بیان اینکه عمده خیریه‌ها در ایران معطوف به تامین نیازهای معیشتی و درمانی شهروندان کم‌برخوردار است، می‌گوید: آموزش به‌عنوان رکن اصلی توسعه کمتر مورد توجه خیرین جامعه ما بوده است. در واقع به معنای دقیق‌تر باید بگویم عمده تلاش‌های خیرین ما در این حوزه مبتنی برتلاش‌های جهادی و فردی بوده است. یعنی افراد خیرخواهی که توان و دانشش را داشته‌اند، به کودکان و دانش‌آموزان محروم کمک کرده‌اند و مخلصانه و متعهدانه یاریگر آنان بوده‌اند.
او افزود: در بسیاری از مناطق محروم کشور دانش‌آموزانی وجود دارند که نیازمند حمایت جدی در امر آموزش هستند. وقتی می‌گویم مناطق محروم ممکن است در ذهن شما نام شهرها و روستاهای دوردست کشور و عمدتا در استان‌های کمتر برخوردار تداعی شود اما شاید جالب باشد که بدانید بخشی از محروم‌ترین کودکان دانش‌آموز ایران در همین استان تهران ساکن هستند.
این فرهنگی پیشکسوت می‌گوید: اهمیت آموزش به کودکان بر کسی پوشیده نیست اما کمتر کسی به ایجاد یک ساختار منسجم و تشکیلاتی برای کمک به آموزش کودکان نیازمند به‌عنوان یک ضرورت نگاه کرده است. این موضوع اگر بیش از سایر نیازهای معیشتی و درمانی مهم نباشد، اهمیت کمتری نیز ندارد.
بنیان‌گذار موسسه خیریه یاران علم گفت: با توجه به چنین نیازی که در کشور وجود داشت، ما تصمیم گرفتیم یک موسسه خیریه را صرفا برای کمک به آموزش کودکان محروم ایجاد کنیم. البته در این مسیر مشکلات بسیاری وجود داشت. ساختارهای اجرایی این حوزه چندان تعریف مشخصی از کار ما نداشتند. این موضوع دریافت مجوز را برای ما دشوار کرد و نتیجه این شد که پس از مدت‌ها دوندگی و توجیه اهداف و روش‌های موسسه و با دشواری بسیار زیادی توانستیم در خرداد سال ۹۷ مجوز فعالیت بگیریم. در واقع یک مجوز به‌عنوان سازمان مردم‌نهاد از استانداری تهران و دیگری هم یک مجوز برای تاسیس مدرسه غیردولتی خیریه از آموزش و پرورش. رضایی افزود: ایده اولیه ما در ابتدا کمک به رونق آموزش برای کودکان و دانش‌آموزان محروم بود. اما همین ایده با بررسی و مطالعات بیشتر تبدیل به یک ایده و اصل مهم‌تر شد.
در واقع ما تلاش داریم در کنار کمک به دانش‌آموزان محروم، الگوی روزآمد و متناسبی را برای مدیریت این بخش تدوین کنیم. به تعبیر دیگر ما در پی این هستیم که مدل مدرسه‌داری غیرانتفاعی رایگان را تبیین کنیم و توسعه دهیم. او گفت: بسیاری از خیرین مدرسه‌ساز پس از پایان کار ساخت بنای مدارس و تجهیز آن، مدیریت مدارس را به دولت واگذار می‌کنند. در واقع مدارس خیریه، مدیریت دولتی دارند و طبیعتا با توجه به گستردگی فوق‌العاده مسوولیت‌های دولتی در این حوزه، امکان توسعه آموزش در آنها چندان فراهم نیست. اصولا ما معتقد هستیم که اداره مدرسه نباید یک مسوولیت دولتی باشد. تلاش ما آن است که از هر مدرسه خیریه، یک نهاد آموزش توسعه‌یافته بسازیم. اما هدف ما این نیست که مدرسه‌داری کنیم. اگرچه ما هم اکنون یک مدرسه با عنوان مدرسه غیرانتفاعی رایگان برای کودکان مناطق محروم اطراف تهران تاسیس کرده و اداره می‌کنیم اما کار اصلی ما تبیین یک نظریه و به عبارت دیگر نرم‌افزار مدیریتی در این مورد است نه الزاما ورود اجرایی به موضوع. البته از ابتدای دریافت مجوز تا امروز در هر جایی که نیازی بوده باشد، ما با همراهی و کمک بسیاری از معلمان برجسته و متعهد کشور حضور داشته‌ایم. در سیل دو سال پیش در گرگان در موضوع آموزش به کودکان، برگزاری کلاس‌های مشاوره کنکور، تجهیز کتابخانه‌ها و... فعالیت‌های خوبی داشتیم و به لطف خدا توانستیم تجربه بسیار ارزشمندی کسب کنیم.
