به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ به نقل از سایت باشگاه فولاد خوزستان، در بیانیه این باشگاه آمده است: در ابتدا باشگاه فولاد خوزستان قدردانی خود را از تلاش تیم به خاطر نمایشی که در دیدار برابر پرسپولیس ارائه کرد، ابراز می‌کند. اگر تلاش‌های انجام گرفته با قدرشناسی بهتر از فرصت‌های ایجاد شده همراه می‌شد، بدون تردید نتیجه‌ای که در بازی شب گذشته برابر پرسپولیس رقم می‌خورد تفاوت آشکاری با نتیجه ثبت شده فعلی می‌داشت. با این حال هواداران خونگرم فولاد خوزستان قدرشناس تلاش‌های انجام شده کادر فنی و بازیکنان تیم هستند. آنها به خوبی دیدند که تیم محبوب‌شان در چه شرایطی و با چه نوع برنامه‌ریزی به مصاف پرسپولیس رفت؛ جایی که حریف با داشتن فرصت زمانی کافی و با خیالی آسوده از بازی‌های پیاپی خانگی به مصاف تیم فولاد آمد.
فارغ از این شرایط، هواداران فوتبال در این بازی دیدند که تیم برتر زمین چه تیمی بود و چه تیمی فرصت‌های بیشتری برای گلزنی داشت اما تیم رقیب با تحریفی آشکار در بیانیه خود مدعی است که «پرسپولیس نه فقط در نتیجه که چون بازی‌های گذشته در زمین هم برتری فنی خود را مقابل فولاد خوزستان به رخ کشید». اگر تیم پرهزینه و متمول پرسپولیس از این وضعیت و عملکرد فنی رضایت دارد که جای حرف و سخنی باقی نیست اما اگر این بیانیه تنها برای آرام کردن دل هواداران این تیم پس از نتایج و نمایش‌های اخیر است که باید به حال فوتبال ایران تاسف خورد که مدافع عنوان قهرمانی‌اش چنین حال و روزی دارد.
باشگاه فولاد خوزستان ضمن تکریم دوباره داوران و به ویژه تمجید از سیاست جوانگرایی کمیته داوران اعلام می‌کند که برای دستیابی به حق خود کوتاه نمی‌آید و انتقاد خود را به نحوه چینش داوری‌ها و عملکرد برخی داوران اعلام می‌دارد. این سوال به صورت جدی مطرح است که چگونه می‌شود یک داور در ده ماه (از ابتدای سال 99) چهار بازی یک تیم را قضاوت کند (یک بازی فصل قبل و سه بازی در فصل جاری)؟ آیا نمونه مشابهی در دنیا از این نوع چینش وجود دارد؟ عجیب‌تر هم اینکه داور بازی بعد از فشارهای ایجاد شده مجبور به عذرخواهی می‌شود، در حالی که در مقابل اشتباه‌های رخ داده به ضرر فولاد-به اذعان کارشناسان داوری موثر بر روی گل اول و دوم- سکوت می‌کند.
نکته مهم دیگر رفتار نیمکت پرسپولیس و مصاحبه‌های تحریک آمیز یکی از اعضای کادر فنی این تیم قبل و بعد از بازی است. چگونه است که نیمکت حریف هر نوع رفتاری را از خود بروز می‌دهد اما پس از بازی، باشگاه حریف با چشم‌پوشی از اتفاقات، واقعیت رخ داده را تحریف و طلبکارانه ادعاهایی را مطرح می‌کند؟ چگونه می‌شود این رفتار را با پسوند «فرهنگی-ورزشی» این باشگاه جمع بست؟ آیا به غیر از این است که این رفتارها و این بیانیه‌ها فرافکنی و فرار رو به جلوی باشگاه مقابل و سرپوش گذاشتن بر ضعفهای فعلی است؟ این رفتار نخ‌نما هر چند تا اینجای لیگ و به ویژه در فصول اخیر برای تیم پرسپولیس در زمین با نتیجه همراه بوده اما از این پس باشگاه فولاد در مقابل این نوع رفتارها که به دنبال تاثیرگذاری بر عملکرد داوران است، سکوت نخواهد کرد و ضمن طرح دعوی به خاطر توهین‌ها و رفتارهای انجام گرفته، از فدراسیون محترم فوتبال اجرای عدالت را طلب می‌کند تا باشگاهی خاص بیش از این به واسطه دست‌های پشت پرده اجازه زورگویی به دیگر تیم‌ها را پیدا نکند.
