به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ به نوشته روزنامه فرامنطقه‌ای القدس العربی، یووال دیسکین، رئیس پیشین دستگاه امنیت عمومی رژیم صهیونیستی (شاباک) در مقاله‌ای که اخیرا در روزنامه عبری‌زبان «یدیعوت آحارنوت» منتشر شد، ضمن هشدار نسبت به خطرات مربوط به موجودیت رژیم صهیونیستی پس از یک نسل (۲۵ سال)، اعلام کرد: خطراتی که موجودیت "اسرائیل" را تهدید می‌کند، خطرات خارجی نیست بلکه داخلی است.
وی در ادامه افزود: اگر اکنون اوضاع را سر و سامان ندهیم و الان جبران نکنیم، زمان با ارزشی را از دست خواهیم داد و ممکن است دولتمان را پس از سال‌ها و پس از یک نسل از دست بدهیم.
دیسکین بحران سیاسی که رژیم صهیونیستی امروز شاهد آن است و ناکامی آن در تشکیل کابینه‌ای باثبات و پایدار را «یک نمایش سیاسی بیهوده» توصیف کرد که جایگزین مقابله با مسائل راهبردی - موجودیتی شده است که شیوع ویروس کرونا میزان شدت آن را نشان داده است.
وی همچنین تصریح کرد، آیا رژیم صهیونیستی از انسجام اجتماعی، مصونیت اقتصادی و قدرت نظامی- امنیتی برخوردار است که ادامه‌دار بودن موجودیت خود را پس از یک نسل تضمین کند؟
دیسکین گفت: من درباره تهدید هسته‌ای ایران، موشک‌های حزب الله لبنان یا سلفی ها صحبت نمی‌کنم بلکه در خصوص تغییر و تحولات مربوط به جمعیت، تغییرات اجتماعی و اقتصادی سخن می‌گویم که ماهیت دولت ها را تغییر می‌دهد و پس از یک نسل تهدیدی برای موجودیت آنها قلمداد می‌شود.
وی افزود: اختلافات و شکاف‌های داخلی در حال عمیق‌تر شدن است در حالی که شکاف بین راست‌گرایان و چپ‌گرایان بیشتر از شکاف بین یهودیان و عرب‌ها شده، بی‌اعتمادی در موسسات دولتی در حال افزایش است، فساد در نهادهای دولتی بیشتر از قبل ریشه دوانده و به اوج خود رسیده، همبستگی اجتماعی بسیار کاهش یافته و رهبران ما از الگوهای شخصی بی‌نصیب هستند. بسیاری از ما ثمره ذهنیت از کوره دررفته میکی زوهر، رئیس ائتلاف در کنست هستیم.
رئیس اسبق شاباک همچنین اظهار داشت، واضح است که شورای منطقه‌ای توانایی حکمرانی در مناطق بسیاری مانند النقب، الجلیل، قدس و یا بنی براک را ندارد.
دیسکین عنوان کرد: بر اساس حقایق و داده‌های اداره مرکزی آمار اسرائیل، بعد از ۴۰ سال نیمی از شهروندان اسرائیلی را حریدی‌ها و عرب‌ها تشکیل خواهد داد و اهمیت این موضوع این است که بدانیم امروز وجه مشترک این دو گروه در چیست و چرا در آینده آنها تصویر دولت را ترسیم خواهند کرد و بر قدرت و موجودیت آن پس از ۳۰ یا ۴۰ سال دیگر تأثیر خواهند گذاشت.
وی گفت، این دو گروه همواره از سوی دولت‌های مختلف رژیم صهیونیستی مورد اهمال و بی‌توجهی قرار گرفتند و با توجه به تاثیری که روی اقتصاد این رژیم دارند، تاکنون به آنها به مقدار کافی، اهمیت داده نشده است، در نتیجه هر دو گروه از سطح درآمد پایینی برخوردار هستند و هر دو گروه بار خدمت نظامی، قومی و مدنی را به دوش نمی‌کشند و بر هر دوی آنها رویکردهای ضد صهیونیستی حکمفرما است و امروز دولت "اسرائیل" قدرت حاکمیت بر آنها را از دست داده است.
دیسکین ادامه داد که وضعیت رژیم صهیونیستی در عرصه اقتصادی و اجتماعی و همچنین امنیتی پایدار نخواهد بود و خطرناکتر از همه اینکه بسیاری زندگی در دیگر کشورها را بر زندگی در اراضی اشغالی ترجیح می‌دهند.
