به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»هماکنون چین علاوه بر سرمایهگذاری گسترده در حال اتصال سیستمهای پرداخت مالی خود با سایر کشورها برای کاهش استفاده از سامانههای مشابه است.
چین در سال ۲۰۱۵ میلادی سامانه پرداخت بین بانکی و فرامرزی به نام «سی آی پی اس» ایجاد کرده است که جایگزینی برای سوئیفت و راهی برای مقابله با فشارها و تحریمها و تهدیدهای آمریکا است. نزدیک به ۱۰۰ کشور و منطقه در دنیا با سامانه پرداختی بانکی یوانی چین همکاری و مشارکت دارند. در سال ۲۰۱۹ میلادی روزانه ۱۹ میلیارد و ۴۰۰ میلیون دلار از مبادلات بانکی با همین سامانه چین انجام شده است.
به این ترتیب یک بستر مالی گسترده چینی برای دور زدن سیستمهای مالی آمریکا وجود دارد. در کنار این نمیتوان این نکته را فراموش کرد که چین میتواند مهمترین مشتری منابع انرژی ایران در دنیا باشد. چین در سال 2021 به طور متوسط روزانه نزدیک به 11 میلیون بشکه نفت وارد خواهد کرد که ایران میتواند سهمی یک میلیون بشکهای در این بازار داشته باشد.
ایران به راحتی میتواند با صادرات نفت به چین نسبت به تأمین پروژههای عمرانی در خاک خود اقدام کند بدون آن که نگران اقدامات تحریمی آمریکا باشد، چرا که ابزار رصدی نهادهای آمریکایی در حداقل کارایی خود قرار دارند.
نکته دیگری که میتواند ریسک تحریمهای آمریکا را به شدت کم کند درگیر بودن مستقیم نهادهای دولتی چین در روند توسعه طرح یک کمربند یک جاده است. بر خلاف اتحادیه اروپا، چین از ورود شرکتهای بزرگ دولتی خود به این طرح هراسی ندارد. مهمترین تأمینکنندگان این پروژه بانکهای بزرگ چینی از جمله بانک توسعه آسیایی هستند که مستقیماً با نهادهای مالی این کشور ارتباط دارند. از اینرو آمریکاییها در صورتی که بخواهند به تحریم چنین موسساتی نزدیک شوند ریسک سیاسی بزرگی را به جان خواهند خرید.
نباید فراموش کرد که حجم تجارت 600 میلیارد دلاری چین و آمریکا همچنان یک فرصت بزرگ برای چین محسوب میشود و میتواند به عنوان عاملی برای محدود کردن توانمندی آمریکاییها برای تحریم بخشهای مختلف این کشور نیز تبدیل شود. چینیها علاوه بر موارد فوق در حال فراهم آوردن نوآوریهای جدید برای مقابله با تحریمهای فعلی هستند که نگرانیها آمریکایها را برانگیخته است.
یکی از موارد بحث «یوان دیجیتال» است. یوان دیجیتال برخلاف سایر ارزهای دیجیتال توسط بانک مرکزی چین منتشر شده و هماکنون به صورت آزمایشی در مناطق مختلف این کشور در حال مبادله است.
با استفاده از ارز دیجیتالی این امکان برای بانک مرکزی چین فراهم میشود تا بر تمام مبادلات یوانی مانند گردش این پول در داخل کشور خود نظارت داشته باشد و مباحثی همچون مبادله پولی به طور کامل تسویه خواهند شد؛ امری که سبب شده تا بانک مرکزی آمریکا نیز به فکر ارائه ارز دیجیتال دلار بیفتد.
با این اوصاف، یکبار دیگر باید به سوالی پرداخت که در عنوان گزارش مطرح شده است. آیا تحریمهای ثانویه آمریکا واقعا میتوانند مانع تجارت چین با سایر کشورها شوند؟