به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از دانشجو، محمد هاشمی در گفتگو با شرق و در پاسخ این سوال که آیا درباره مواضع فائزه هاشمی با وی حرف می‌زنید؟ اظهار داشت: «متاسفانه نه» و در توضیح چرایی آن گفت: ایشان سرتق است؛ البته خودش می‌گوید من سرتق هستم. خب اینچنین آدمی حرف گوش نمی‌کند؛ آدم با کسی حرف می‌زند که بداند روی او تاثیرگذار است، بنابراین روی این ملاحظاتی که هست به سمت ایشان نمی‌روم، مگر آنکه از من بخواهند با ایشان صحبت کنم.
برادر مرحوم هاشمی رفسنجانی با بیان اینکه «خیلی با ایشان (فائزه هاشمی) دیگر مراوده نداریم»، درباره تذکر برادر مرحومش نسبت به دیدار فائزه هاشمی با بهائیان گفت: زمانه، تغییراتی در انسان‌ها به وجود می‌آورد.
عضو سابق کارگزاران همچنین درباره کناره‌گیری سیدحسن خمینی از نامزدی انتخابات گفت: از همان روز‌هایی که بحث حاج حسن آقا مطرح بود، برخی اصلاح‌طلبان نگران وضع او بودند.
دو بعد دارد، هم رای‌آوری و هم تایید صلاحیت، اما مرحله اول آن بود که ایشان تایید صلاحیت می‌شود یا خیر.
محمد هاشمی در پاسخ این سوال که آیا «شما موافق نامزدی آقای حسن خمینی در انتخابات بودید؟» گفت: من برای ایشان نامه نوشتم که نامزد انتخابات نشود و به چند دلیل مخالف بودم که ایشان نامزد انتخابات شود. حاج حسن آقا وابسته به بیت امام (ره) هستند و شرایط امروز کشور نیز سخت است. رئیس‌جمهور شدن او نمی‌توانست شرایط را عوض کند.
مشکلات کشور روی دوش رئیس‌جمهور است، شما امروز می‌بینید که بیشتر از آنکه دولت روحانی نقد شود؛ خود ایشان مورد فشار جامعه است. من تمایل نداشتم حسن خمینی میراث‌دار تمام مشکلات کشور در حال حاضر باشد و سیبل شود.
محمد هاشمی درباره فقدان سابقه کار اجرایی برای سیدحسن خمینی گفت: آن‌هایی که حسن خمینی را نامزد کرده بودند، می‌خواستند برای او معاون قوی بگذارند. می‌خواستند از وجهه بیت امام (ره) استفاده کرده و دولت را خودشان مدیریت کنند؛ من با این موافق نبودم. من برای ایشان نامه نوشتم و گفتم مخالفم که وارد این وادی شوید. ایشان توجه کردند، البته حرف مقام معظم رهبری نیز روی ایشان تاثیر داشت، من هم ادله‌ای به حاج حسن آقا داده بودم.
بالاخره اصلاح‌طلبان می‌خواستند از امتیاز حسن آقا و بیت امام (ره) در مقاصد سیاسی استفاده کنند. نکته مهم آن است که امام متعلق به یک حزب سیاسی یا حتی یک قوه نیست؛ این سرمایه بزرگ حیف است فدای انتخابات شود. من مخالف بودم؛ اما آن‌سو بسیاری تشویق می‌کردند.
