به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان طی بیانیه ای درباره انتشار فایل صوتی وزیر خارجه اعلام کرد: جناب آقای ظریف؛ محور مقاومت، محور حضور میدان داران حقیقی است، میدان دارانی که خون خود را در راه اعتقاد و ایمانشان به خداوند هدیه کردند و مرد میدان عمل بودند.
متن این بیانیه به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
یُرِیدُونَ لِیُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ کَرِهَ الْکَافِرُونَ
مى خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش کنند و حال آنکه خدا گر چه کافران را ناخوش افتد نور خود را کامل خواهد گردانید. (سوره مبارکه صف، آیه8)
بد اندیشان و کج فهمان، همواره اتحاد و همدلی ملت شریف ایران را دستاویزی در جهت رسیدن به نیت های شوم و رذیلانه خود قرار می دهند و این بار باورها و ارزش های مقدس مردم را نشانه رفته اند؛ دیر نیست زمانی که کید دشمنان وخائنان به خودشان باز گردد و باید بدانند که براساس سنت استدراج الهی، مهلت حیات دارند تا در پلیدی و خباثت مغروق گردند.
صحبت از دوگانه دیپلماسی یا میدان همان مذاکره یا مقاومت دیروز است که از روی خیانت و یا جهالت، بار دیگر در صدد فریب مردم است. اما این مردم آگاه، یقینا دیگر فریب خدعه و نیرنگ این دشمنان به ظاهر دوست را نخواهند خورد.
متأسفانه جناب وزیر خارجه در سخنان چند ساعته شان بارها از هزینه نشدن میدان، برای دیپلماسی گفتند و به بار ننشستن برجام و هزاران اشکال و نقص دیگر را با دلایل واهی توجیه کردند.
فرضا اگر هم این ادعا درست باشد، باید خوشحال بود از اینکه میدان، هزینه دیپلماسی نشد، چرا که هزینه شدن برای دیپلماسی ذلت، آن را به سمت نابودی می کشاند.
جناب وزیر؛ مگر صنعت هسته ای ما هزینه دیپلماسی نشد، آیا با این هزینه شدن، پیشرفت ما بر اساس سرعت رشد پیشین ادامه یافت؟ نفوذ های اخیر به مراکز هسته ای و خرابکاری ها نتیجه کدام دیپلماسی است؟
متوسط رشد علمی ایران در قبل از این دولت 11 برابر متوسط دنیا بود و قرار بود که امروز ایران جزء 5 کشور برتر تولید کننده علم در دنیا باشد. افت وضعیت علمی و تحریم علمی ایران محصول دیپلماسی چه کسی است؟
آیا امنیت ملی با هزینه شدن برای دیپلماسی همچون گذشته نقطه ای قابل اتکاست؟ ترور شهید والامقام سلیمانی و همچنین شهید بزرگوار فخری زاده در خاک کشور ایران، در برهه مقاومت و بودن در دل میدان اتفاق افتاد یا در زمان مذاکره و دیپلماسی؟
این عزت ملی که در حوادثی نظیر حادثه ترور خوزستان و حمله به مجلس خدشه دار شد نتیجه چیست؟ چیزی جز وادادگی در عرصه سیاست؟
وضعیت اقتصادی و تحریم ها با تلاش فراوان و دست و پا زدن در عرصه دیپلماسی، پس از هشت سال به کجا رسید؟ این اوج وقاحت و بی شرمی است که به عنوان نماینده دولت بی تدبیر و ناامید، از پاسخگویی فرار کرده و همه را مقصر می دانید. قیمت دلار و تورم افسار گسیخته و بالارفتن قیمت اقلام حیاتی زندگی مردم، محصول دیپلماسی شماست.
جناب ظریف!
مگر غیر از این است که مجاهدت های خالصانه مردان و زنان ایرانی در پروژه های ماهواره ای، و پیشرفت چشمگیر در این حوزه فدای دیپلماسی شما شد.
آیا دیپلماسی شما عزت و اعتبار ایرانیان را در سطوح بین المللی افزایش داد؟ نزول اعتبار پاسپورت ایرانی آورده دست و پا زدن های شما در ورطه وادادگی بود.
جناب وزیر
عزت و اقتدار ایرانی فدای دیپلماسی شما شد، تا حدی که علاوه بر تحریم شخصیت های مختلف لشکری و کشوری خود شما نیز در لیست تحریم قرار گرفتید. متاسفانه تحریم جنابعالی و ندادن بنزین هواپیمای سفرتان هم باعث نشد تا از کدخدایان دروغین روی برگردانید.
رکود اقتصادی، نرخ بیکاری، تعطیلی کارگاه ها و کارخانه ها، از رونق افتادن چرخه تولید در کشور و... حاصل دیپلماسی به ظاهر حساب شده شما و هم کیشانتان بود.
ما در میدان سوریه و نبرد با دشمنان در منطقه، به پیروزی رسیدیم اما شما قادر به استفاده از ظرفیت بوجود آمده، در راستای بالا بردن ارتباط با کشور های منطقه نبودید. این نفوذ و توفیق در میدان، میتوانست به توفیق در دیپلماسی هم منجر شود که متاسفانه با نگاه به غرب این فرصت طلایی را از دست دادید.
جناب آقای ظریف؛ محور مقاومت، محور حضور میدان داران حقیقی است، میدان دارانی که خون خود را در راه اعتقاد و ایمانشان به خداوند هدیه کردند و مرد میدان عمل بودند.
چطور می توان شهید سلیمانی را دید و در کنارش بود، اما به حقانیت راه او شک کرد. شهادت غرور آمیز سردار عزیزمان مهر تاییدی بود بر راه مقدس و الهی او و صد افسوس که برخی (صُمٌّ بُکْمٌ عُمْیٌ فَهُمْ لَا یَعْقِلُونَ.)
بد دلان باید بدانند که دیپلماسی همراه با غفلت معدوم و سیاست آمیخته با خیانت محکوم است. این صراط حق است که تا ابد پابرجاست و هرچه می گذرد با مشخص تر شدن صف بندی جبهه ی حق و باطل زمینه برای نابودی دشمنان و منافقین فراهم می آید، انشااله.
