به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از نیوز، دستگاه ایرسوئیچ توسط پزشک عمومی و گروهی از محققان دانشگاه باث انگلیس در حال ساخت است و می‌تواند صدای جدیدی را برای افراد مبتلا به اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (MND) که می‌خواهند با دیگران ارتباط برقرار کنند، ارائه دهد. این دستگاه امکان کنترل صفحه کلید را از طریق ماهیچه‌ای در گوش به نام عضله تنسور تمپانی (ماهیچه کشنده پرده گوش) فراهم کرده است.
دکتر نیک گومپرتز نمونه اولیه‌ای از صفحه کلید کمکی مانند صفحه مورد استفاده استاد فقید استفان هاوکینگ را ساخته است با این تفاوت که دستگاه ارتباطی پروفسور هاوکینگ به عضله گونه متصل است و این دستگاه جدید از عضله گوش استفاده می‌کند.
این دستگاه به عضله تنسور تمپانی متصل می‌شود که یکی از کوچک‌ترین عضلات بدن است و تصور می‌شود به محافظت از پرده گوش در برابر سر و صدای زیاد کمک می‌کند. اعتقاد بر این است که کنترل این عضله ممکن است همچنان در افراد با سابقه سکته مغزی یا در مبتلایان به اسکلروز جانبی آمیوتروفیک فعال باشد.
دستگاه‌های کمکی موجود برای افراد با چنین شرایطی احتمال دارد غیر قابل استفاده شوند زیرا شرایط عصبی مانند MND با گذشت زمان بدتر می‌شود. دستگاه جدید ایرسوئیچ ممکن است موفقیتی در برقراری ارتباط افراد با شدیدترین محدودیت‌های ارتباطی باشد.
گومپرتز اظهار کرد: «هنگامی که دانشجوی پزشکی بودم، شاهد از دست دادن توانایی افراد در استفاده از صفحه کلیدهایی بودم که برای برقراری ارتباط به آنها متکی بودند. من همیشه از توانایی تنش عضله در گوش خود آگاه بوده‌ام و از خود می‌پرسیدم که آیا می‌توان از آن برای کنترل این وسایل ارتباطی استفاده کرد یا خیر. سال‌ها بعد، پس از تماشای مستندی در مورد یک کودک ۱۳ ساله با استعداد و بی‌کلام که با استفاده از صفحه الکترونیکی فقط با چشمان خود کتابی نوشته بود، دوباره تلاش کردم و با موفقیت کشف کردم که چگونه می‌توان به این مهم دست یافت.»
وی ادامه داد: «بسیاری از مردم هرگز متوجه این عضله در گوش خود نخواهند شد. اما هنگامی که از آنان خواسته می‌شود هنگام خمیازه تمرکز کنند، ممکن است متوجه شوند که عضله شنیدن را دشوارتر می‌کند و ممکن است باعث احساس پر شدن گوش و صدای دنباله‌دار در گوش شود.»
نمونه اولیه فعلی این گروه یک دوربین مینیاتوری است که مانند یک گوشی سمعک در یک قطعه گوش سیلیکونی نگهداری می‌شود. این دوربین هنگامی که فرد به‌طور ارادی عضله گوش میانی را تحت فشار قرار می‌دهد، موجب حرکت پرده گوش می‌شود.
گومپرتز توضیح می‌دهد: «این حرکت توسط رایانه شناسایی و با صفحه کلید روی صفحه کنترل می‌شود. صفحه کلید به ترتیب از طریق ردیف‌های حروف، سپس گروه‌هایی از حروف اسکن می‌شود و اجازه می‌دهد حروف تنها با یک "کلیک گوش" ساده انتخاب شوند.»
دکتر برایان دیکی از انجمن MND گفت: «پیشرفت‌های چشمگیری در توسعه فناوری‌های کمکی برای بهبود زندگی افراد مبتلا به بیماری‌های عصبی در حال انجام است. با توجه به فلج شدیدی که با MND رخ می‌دهد، رویکردهای جدید و ابتکاری لازم است تا امکان استفاده از این فناوری‌ها را برای افراد فراهم کند.»
به‌نظر می‌رسد، عضله تنسور تمپانی حتی در مراحل پیشرفته MND نیز عملکرد خوبی داشته باشد، بنابراین ایرسوئیچ فرصتی کاملا جدید فراهم می‌کند تا به افراد مبتلابه MND کنترل بیشتری بر نحوه برقراری ارتباط، چگونگی کنترل محیط خود داده تا در نهایت بتوانند روش زندگی خود را انتخاب کنند.
گومپرتز افزود: توانایی بزرگی برای ایرسوئیچ وجود دارد که فراتر از کمک به افرادی است که دارای مشکلات ارتباطی هستند. هدف من همیشه کمک به مردم برای برقراری ارتباط بوده است. با این حال، فراتر از کسانی که دارای شرایط عصبی هستند، به‌طور بالقوه برنامه بزرگی برای استفاده از این فناوری در سایر برنامه‌های کمکی آینده به‌عنوان‌مثال در پاسخ دادن به تماس‌ها از طریق هدفون یا ایر پادها هنگام حرکت وجود دارد.
از آنجا که اطلاعات کمی در مورد اینکه چه جمعیتی می‌توانند داوطلبانه عضله تنسور تمپان خود را حرکت دهند وجود دارد، این گروه از عموم مردم می‌خواهد که در یک بررسی آنلاین ۵ دقیقه‌ای کوتاه شرکت کنند تا به آنان در درک اینکه چگونه افراد می‌توانند از ایرسوئیچ بهره‌مند شوند، کمک شود.
