به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از سیناپرس، در سال های اخیر استفاده از گوشی همراه افزایش یافته است و حدود ۲ میلیارد مصرف کننده در سراسر جهان دارد. درواقع گوشی های همراه جزء اصلی زندگی بیشتر افراد شده و امکان برقراری ارتباط با اعضای خانواده، دوستان و ارتباطات کاری در هر مکانی که سیگنال در دسترس باشد را فراهم می کنند. همچنین، ارتباط آن ها را با انسان های دیگر در سراسر جهان میسر می کند. علاوه بر این، نسل جدید گوشی های همراه امکان دسترسی به خدمات مختلفی مثل گوش دادن به موزیک، بازی، ارسال و دریافت پیام های چندگانه، صدا، ویدئو و دسترسی به اینترنت را به کاربر می دهد.
استفاده گسترده از گوشی های همراه، گمانه زنی در مورد خطرات احتمالی تشعشعات میدان های الکترومغناطیسی فرکانس بالا بر سلامت و تأثیرات فیزیولوژیک مخرب آن را افزایش داده است. تشعشعات الکترومغناطیسی می توانند یون ساز یا غیریون ساز باشند.
تشعشعات غیر یون ساز مثل امواج رادیویی موبایل، به دلیل انرژی کم قادر به یونیزه کردن مواد نیستند. با وجود این، می توانند آسیب سلولی الکتریکی، شیمیایی و ترمودینامیک ایجاد کنند. این تشعشعات به وسیله منابع طبیعی یا وسایل ساخته شده به دست انسان تولیدشده و ممکن است در بافت هایی که در معرض آن ها قرار دارند، نفوذ کرده و مشکلاتی را به وجود آورند.
در این زمینه، پژوهشگرانی از دانشگاه علوم پزشکی ایران و دانشگاه علوم پزشکی تبریز یک مطالعه مروری انجام داده اند که در آن تأثیر امواج الکترومغناطیس گوشی همراه بر دستگاه شنوایی انسان مورد بررسی واقع شده است.به گزارش سیناپرس ،این مطالعه با استفاده از پایگاه های اطلاعاتی وب آو ساینس، پابمد و گوگل اسکالر و از طریق بررسی دقیق مطالعات مرتبط با موضوع انجام شده است.
طبق نتایجی که از این بررسی ها حاصل شده، امواج الکترومغناطیسی اگرچه در کوتاه مدت، تاثیرات قابل توجه ثابت شده ای بر سلامت و دستگاه شنوایی نداشته اند، ولی اثرات طولانی مدت آن ها چشمگیر بوده اند.
مهری ملکی، محقق گروه شنوایی شناسی دانشکده علوم توان بخشی دانشگاه علوم پزشکی ایران و همکارش در این باره می گویند: «طبق بررسی ها، مواردی چون دژنراسیون عصبی سیستم شنوایی و افزایش شاخص مرگ سلولی و همچنین افزایش کم شنوایی به ویژه در فرکانس های بالا از جمله این اثرات هستند».
این موارد، مضاف بر مواردی چون سردرد، گوش درد، گردن درد، وزوز، درد انگشتان، بی قراری، خستگی، سوزش انگشتان، مشکلات چشمی، بی نظمی خواب و افزایش فشارخون هستند که ارتباط معناداری با استفاده از گوشی تلفن همراه نشان داده اند.
ملکی و همکارش معتقدند: «بر این اساس، اجرای مطالعات بیشتر به جهت تعیین این که چه مدت زمانی بعد از استفاده گوشی همراه، تغییرات فوق قابل اندازه گیری می شوند، ضروری به نظر می رسد تا بتوان اقدامات لازم برای حفاظت از سلامت دستگاه شنوایی را انجام داد».
این یافته ها را دوماهنامه «طب توان بخشی» متعلق به دانشکده علوم توان بخشی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید بهشتی منتشر کرده است.
