به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از ایسنا، همه‌گیری کووید- ۱۹ یک بحران جهانی بهداشت عمومی است که با آثار عمیق بر همه جنبه‌های جامعه همراه است. با وجود این که اقداماتی مانند فاصله‌گذاری اجتماعی می‌تواند این بیماری را کنترل کند، اما ممکن است باعث ایجاد موقعیت استرس‌زایی شود که اشکال مختلف خشونت علیه زنان را تشدید کند.
با توجه به اهمیت این موضوع پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی ایران با انجام یک مطالعه شیوع خشونت خانگی علیه زنان را در دوران قرنطینه کووید-۱۹، در پنج شهر تهران، مشهد، تبریز، شیراز و اهواز بررسی کردند. همچنین در این مطالعه عوامل مرتبط با خشونت خانگی در دوران قرنطینه کووید-۱۹ نیز شناسایی شد.
بررسی‌های این مطالعه نشان داد که از بین پنج هزار و ۳۱۷ زن، چهار هزار و ۱۰۷ نفر (۷۷.۲ درصد) حداقل یکی از انواع خشونت را در دوران قرنطینه تجربه کرده بودند که از این میان، ۹۱.۲ درصد خشونت روانی، ۶۵.۸ درصد خشونت جسمی، ۴۲.۶ درصد خشونت جنسی و ۳۸.۲ درصد خشونت منجر به صدمه را تجربه کرده اند.
طبق نتایج به‌دست آمده از این مطالعه، خشونت در زنان جوان‌تر، کم‌سوادتر و زنان با حمایت اجتماعی ضعیف، شایع‌تر بود. تجربه خشونت در زنان با وضعیت اقتصادی ضعیف تقریبا چهار برابر بیشتر از زنان دارای وضعیت اقتصادی خوب بود. همچنین مشخص شد که مصرف سیگار، الکل و مواد مخدر با خشونت خانگی رابطه داشت.
به گفته پژوهشگران این مطالعه، به منظور مدیریت بهتر همه‌گیری، ضروری است آثار اقتصادی-اجتماعی سیاست‌گذاری‌های مدیریت بیماری که با افزایش فقر و بیکاری همراه هستند، در نظر گرفته شوند.
نتایج این پروژه تحقیقاتی با عنوان «بررسی خشونت خانگی و عوامل مرتبط با آن طی پاندمی کووید-۱۹ در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی در ایران» در پایگاه نتایج پژوهش‌های سلامت کشور منتشر شده و مریم قراچه، فهیمه رنجبر، لیلا الله قلی، بایک حسنلویی، مژگان میرغفوروند، ابوعلی ودادهیر، شایسته جهانفر؛ پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی ایران در انجام آن مشارکت داشتند.
