به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از مهر، سید عباس شجاع الساداتی مسئول کارگروه زیست فناوری صنعتی ستاد توسعه زیست فناوری در خصوص سوخت های زیستی و اهمیت استفاده از آن در راستای کاهش آلودگی هوا گفت: همه کشورها با توجه به پدیده گرم شدن کره زمین و انتشار گاز co۲ ناشی از سوخت فسیلی در صدد هستند که از سوخت های زیستی بهره ببرند.
استاد دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه تربیت مدرس با بیان اینکه استفاده از سوخت های فسیلی باعث می شود که گازهای co۲ به جو زمین برود، گفت: منشا سوخت زیستی، بیومس یا زیست توده یا همان ضایعات کشاورزی است؛ وقتی این ضایعات برای سوخت مورد استفاده قرار بگیرد، طی چرخه سوخت، گاز co۲ جذب می شود و مانع از ورود این گاز به جو زمین خواهد شد.
وی با بیان اینکه این چرخه طبیعی مانع از آلودگی هوا هم می شود، عنوان کرد: سوخت های زیستی شامل دو دسته بیواتانول (تولید شده از ضایعات کشاورزی) و بیودیزل(تولید شده از ضایعات مواد غذایی) می شود که در دنیا استفاده از بیواتانول رایج تر است.
شجاع الساداتی با تاکید بر اینکه طی ۱۵ سال گذشته، اتانول زیستی جهش تولید وحشتناکی در دنیا داشته، گفت: سالانه ۲۰۰ میلیارد لیتر در دنیا سوخت زیستی تولید شده و سردمداران تولیدکننده آن امریکا، برزیل و اندونزی بوده اند.
نیاز سالانه ایران به سوخت زیستی مایع یک میلیارد لیتر در سال است
وی تاکید کرد: در کشور ما اتانول به روش تخمیر تولید می شود اما برای مصارف بهداشتی و صنعتی است و برای سوخت زیستی مورد استفاده قرار نمی گیرد. اتانول برای تولید مواد ضد عفونی با خلوص ۷۰درصد است اما باید برای سوخت زیستی ۹۹.۹ درصد باشد.
مسئول کارگروه زیست فناوری صنعتی ستاد توسه زیست فناوری معاونت علمی و فناوری عنوان کرد: ایران یک میلیارد لیتر در سال نیاز به سوخت زیستی مایع دارد.
آغاز تولید سوخت زیستی از ۲۰ سال گذشته در ایران
شجاع الساداتی افزود: اقدامات برخی شرکتها برای تولید سوخت زیستی از ۲۰ سال گذشته آغاز شده اما ادامه دار نبوده است.
استاد دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه تربیت مدرس با تاکید بر اینکه پتانسیل تولید این بیواتانول در کشور وجود دارد، گفت: اما موانع و عدم هماهنگی هایی بین ارگان های مرتبط وجود دارد که ستاد توسعه زیست فناوری سالهاست در صدد رفع این موانع است.
مسئول کارگروه زیست فناوری صنعتی ستاد توسه زیست فناوری معاونت علمی و فناوری افزود: ستاد توسعه زیست فناوری در صدد هماهنگی دستگاهها، وزارت نفت، سازمان محیط زیست، کمیسیون های دولت و ... است در این خصوص رایزنی هایی انجام داده و هنوز ادامه دارد.
به گفته وی، پتانسیل راه اندازی کارخانه های تولید بیواتانول در کشور وجود دارد و سرمایه گذارانی به ستاد زیست فناوری برای این منظور مراجعه می کنند؛ اگر از این ظرفیت موجود بهره ببریم می توانیم بیواتانول را مبتنی بر دانش خود تولید کنیم.
استاد دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه تربیت مدرس با بیان اینکه استفاده از سوخت زیستی در سایر کشورها سابقه ای ۵۰ ساله دارد اما کشورهای آسیایی هنوز به این مرحله نرسیده اند، گفت: ما به علت اینکه کشوری نفت خیز هستیم استفاده از این سوخت زیستی به تعویق افتاده است، اما می توانیم در بنزین موجود به جای «MTBE» یا «اکتان افزا»، از بیواتانول با خلوص ۹۹.۹درصد استفاده کنیم و این می تواند به صرفه و تاثیرگذار در کاهش آلودگی های مختلف از جمله هوا باشد.
به گفته مسئول کارگروه زیست فناوری صنعتی ستاد توسعه زیست فناوری معاونت علمی و فناوری، MTBE ، به خودی خود آبهای زیرزمینی، هوا، محیط زیست و ... را آلوده می کند که می توان بدون استفاده از آن و اضافه کردن بیواتانول به بنزین از این معضل همه گیر جلوگیری کرد.
به گفته وی، قابلیت تولید این بیواتانول در کشور وجود دارد که علاوه بر آن می توان از بقایای آن برای خوراک دام نیز استفاده کرد. در واقع تولید بیواتانول می تواند طوری به صرفه و اقتصادی باشد که علاوه بر تامین نیاز، صادرات به کشورهایی همچون ترکیه و همسایه را داشته باشیم.
چشم انداز استفاده از سوخت پاک در کشور
وی با اشاره به چشم انداز استفاده از این بیواتانول به جای اکتان افزا در بنزین، گفت: پیش بینی می شود که تا یک- الی دوسال آینده بتوانیم بیواتانول را تولید و جایگزین «اکتان افزا» کنیم که این در سلامتی مردم و محیط زیست تاثیر زیادی خواهد داشت.
مسئول کارگروه زیست فناوری صنعتی ستاد توسعه زیست فناوری معاونت علمی و فناوری افزود: این موضوع بیشتر برای تولید سوخت پاک است تا ماده شیمیایی در بنزین نباشد و از ظرفیتهای کشور نیز در این راستا استفاده شود.
