به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از ایرنا، مترجم عراقی اظهار کرد: حدود هشت ماه پس از شروع کارم، آمریکایی ها اطلاعات بسیار محرمانه ای در مورد مخفیگاه صدام حسین دریافت کردند که نشان می داد وی در مزرعه ای در نزدیکی رودخانه دجله، در شهر «الدور» واقع در استان «صلاح الدین» پنهان شده است.
به گفته این مترجم، یکی از بستگان محافظان صدام محل مخفیگاه را فاش کرده و سپس با ردیابی فردی که در حال انتقال مواد غذایی به صدام بوده، این اطلاعات تایید شده است.
این مترجم عراقی گفت: هیچکس نمی دانست که او محافظ صدام است، اما به دلیل اینکه بهترین کالاها و اجناس را از برخی برندهای تجاری در بازار خریداری می کرد و با توجه به وخامت اوضاع کشور، این شبهه ها را برانگیخت که وی با صدام در ارتباط باشد که پس از تعقیب وی همه چیز مشخص شد.
وی افزود: پس از جمع آوری اطلاعات یک واحد نیروی ویژه آمریکا به مخفیگاه صدام اعزام شد و آنها محل اختفا را با داروهای خواب آور اسپری کردند و من به دلیل نداشتن ماسک اجازه نزدیک شدن به محل را نداشتم.
اما بعد از اینکه صدام حسین را با هلیکوپتر از منطقه دور کردند، توانستم اتاقی را که در آن زندگی می کرد بازرسی کنم: اتاقی به عرض ۳.۵ متر و طول حدود ۴ متر با دو تخت، کفش‌ها و لباس‌های گران‌قیمت، عطر و وسایل شخصی مانند ساعت مچی و تپانچه، چندین عکس از خانواده‌اش، یک ضبط صوت و چندین نوار کاست از او وجود داشت که بیشتر آنها را سربازان آمریکایی با خود بردند.
وی در پایان گفت: پس از انجام این عملیات، نهال های درختان پرتقال در منطقه با ماده سفید رنگ ناشناخته پوشانده شد که تمامی دام ها و سگ های ولگرد تلف شدند.
صدام حسین دیکتاتور بغداد که تشکیلاتی مخوف امنیتی را به جان ملت این کشور انداخته بود، در طول چند دهه حکومت بر عراق (۱۹۷۹- ۲۰۰۳)، هزاران شیعه و کرد عراقی را کشتار کرد. یکی از معروفترین جنایات وی، مربوط به بمباران حلبچه شهر کردنشین شمال عراق است که در طول جنگ تحمیلی عراق علیه ایران در اسفند سال ۱۳۶۶ خورشیدی بوقوع پیوست.
طی عملیات هفت‌ماهه انفال، از فوریه تا سپتامبر ۱۹۸۸، تنها در استان‌های کرکوک، دیاله، نینوا و صلاح الدین، بیش از چهارهزار و ۲۰۰ روستا نابود و بیش از ۱۸۲۰۰۰ نفر مردم بی دفاع از سوی ارتش و استخبارات عراق به قتل رسیدند. همچنین کشتار شیعیان در جریان انتفاضه جنوب عراق از دیگر جنایات جنگی دیکتاتور بغداد بود.
صدام درطول حکومت خود علاوه بر تجاوز به ایران و تحمیل جنگی ۸ ساله به ملت ایران، در سال ۱۳۶۹ نیز کویت را اشغال کرد که در جریان عملیات بین المللی موسوم به "جنگ اول خلیج فارس"، شکست خورد و ناچار به ترک این کشور شد.
