به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ یادداشت از اکبربهاری// تعطیلات نوروزی یکی از مهمترین تعطیلات کشور برای دید و بازدید است و تقریبا حجم بالای از مسافرت ها و یا به تعبیری پیک بالای تردد گردشگران در این بازه زمانی است.
جنوب‌‌کشور به طور ویژه خوزستان به دلیل گنجینه های عظیم طبیعی، فرهنگی و تاریخی و دفاع مقدس بهشت گردشگران در تعطیلات نوروزی است. به طوری که با احتساب راهیان نور بیش از ۱۶۲درصد افزایش تردد امسال داشتیم.
اما این ظرفیت فوق العاده هیچ گاه نتوانست محرک مناسبی برای اقتصاد خوزستان باشد به طوری که ضریب توسعه یافتگی اتفاقا در مناطق گردشگری پذیر استان بسیار پایین است.
علت العلل زیادی را برای این بی عدالتی محض می‌توان شمرد . نبود زیرساخت های مناسب ترددی از جاده و آزادراه‌ها؛ اتوبان های که بدلیل تردد بیشمار ناوگان باربری از مسیر بنادر فرسوده شدند که این مزید بر کم کاری اداره کل راه و ترابری است که در زمینه بهسازی این معابر کوتاهی مشخصی داشته است.
نبود سیستم روشنایی مناسب ، تابلو های راهنمای مناسب و هندسه نادرست راهها و نبود حفاظ های مناسب و‌سیستم های کنترلی مسیرهای ترددی خوزستان را به یکی از پرحادثه ترین مسیرهای ترددی کشور تبدیل کرده است.امسال بیش از ۱۶۶تصادف در این بازه ثبت شده است.نبود تابلوهای راهنما داخل شهری و معرف‌های اماکن گردشگری از دیگر نواقص اقتصاد گردشگری است که سازمان میراث فرهنگی با وجود تبدیل شدن به وزارت اهتمامی بدان نداشته است.
فرهنگ گردشگر پذیری از دیگر نواقص حوزه گردشگری است. به طور مثال در این ایام که گردشگران در پارک و شهرها مستقر و تردد دارند کاش دستگاههای خدمت رسان مثل شهرداری تدابیر ویژه برای حمایت از این افراد داشته باشند و از حیث امنیت هم حمایت شوند. زیبنده نیست پارک های گردشگرپذیر خوزستان از خدمات اولیه مثل سرویس بهداشتی به خدا شکایت کنند و یا از سگهای ولگرد هراسان باشند. در این زمینه ما شهروندان نیز یکسری وظایف داریم به طور مثال رفتار مناسب و حمایتی از مسافران، توجه به زیبایی شهر حداقل در این ایام ، اهتمام شهرداری به نظافت و زیبایی شهر، در ماندگاری بیشتر گردشگر می‌تواند مفید فایده باشد.ایجاد بازارچه‌های فرهنگی برای معرفی درست میراث معنوی و فرهنگی و تاریخی استان لازم و ضروری است و یا ایجاد و راه‌اندازی رادیو گردشگری و تولید محتوای مجازی و تورهای مجازی در این ایام لازم به نظر می‌رسد.
در حوزه اسکان، هتل ها و مهمانسراها ی استان از امکانات متناسب اولیه برخوردار نیستند و همین امکانات نصف و نیمه را گران می‌فروشند و کمیت نظارت در این بخش می لنگد.
البته این صنعت هتل داری نیز طی سالها به دلیل کاهش سرانه مسافرت در سبد خانواده دچار مشکلات جدی شده و از طرفی بسیاری از ادارات و شرکتها برای خود مهمانسرا تعبیه کردند و این صنعت هتل داری را در سراشیبی سقوط قرار داده است که بسیاری تا آنجا که میدانم ورشکسته شدند.
در ایام که حجم مسافر با میزان تخت هتل و مهمانپذیر همخوانی ندارد خوب است دستگاهای استانی تدبیر کنند و اماکن و مساجد مذهبی را به این امر اسکان مهمان اختصاص دهند و بچه مسجدیها هم می‌توانند فرصت حضور مسافر را مغتنم شمرده و کار فرهنگی کنند. خانوادهای خونگرم خوزستانی نیز می‌توانند مهمانان را در خانه خود اسکان دهند.
نکته پایانی حول گردشگری دفاع مقدس و راهیان نور است. راهیان نور حقیقتا یک نرم افزار قدرت نرم است و انسان ساز و جامعه ساز است. در این حوزه باید دو اتفاق ضروری است.
این حرکت عظیم فرهنگی نیاز به دانش بنیان شدن دارد و باید با بهره گیری از فناوری نوین، از این تکنولوژی نرم بهره جست. دوم باید این راهیان نور پیوست اقتصادی هم داشته باشد و اقتصاد مردم بومی مناطق گردشگر پذیر دفاع مقدس از این حضور زایرین متنعم شود. این البته مشمول پیاده روی روی اربعین هم میشود. مردمی کردن راهیان نور و تبادل فرهنگی و اقتصادی در اثنای این حرکت عظیم فرهنگی نیازمند ژرف اندیشی عمیقی است.
