به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»، متن سخنرانی نماینده جامعه اسلامی دانشجویان به شرح زیر است:
در حوزه سلامت و بهداشت برای بومی سازی خصوصا بومی سازی دارو‌ها و تجهیزات پزشکی که باعث جلوگیری از خروج ارز از کشور می¬شود و در جهت تحقق شعار سال هم هست باید حمایت مادی و معنوی از دانشگاه‌ها صورت بپزیرد، اما قبل‌تر از آن مشکلی که در دانشگاه‌ها وجود دارد این است که بعضا دانشگاه‌ها در اواخر دولت قبل به ساخت و ساز‌های پر هزینه پرداخته اند که عملا نتیجه آن شده بدهکاری دانشگاه‌ها را دربر داشته است. همچنین عدم تخصیص کامل و بعضا با درصد بسیار پایین ۱ درصد ارزش افزوده‌ها برای سیستم‌های بهداشتی باعث ایجاد بحران‌هایی در نظام‌های اجتماعی و سلامت خواهد شد.
حساسیت مسائل حوزه زنان در دولت سیزدهم بیشتر از گذشته است چرا که کوچکترین مسائل نیز پتانسیل تبدیل شدن به مسئله ملی را دارد که نمونه‌های آن را در گذشته داشته‌ایم و همواره باید در تصمیم‌گیری‌ها مدنظر داشت.
در حوزه زنان و خانواده موضوعی که مورد توجه است فعالیت‌های معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری است که متاسفانه آنچه از فعالیت‌های ایشان برداشت می‌شود این است که درگیر کار‌های نمایشی و پول پاشی هستند، در صورتیکه نیاز به سیاستگذاری کامل و صحیحی برای استفاده مطلوب از پتانسیل حوزه و دانشگاه در جهت گفتمان سازی حوزه زنان و خانواده طبق الگوی اسلامی است، اما هنوز هدفگذاری برای جامعه مخاطب و تعریف ماموریت برای دستگاه‌های ذیربط انجام نشده
نکته دیگر که باید بیشتر به ان توجه شود این است که حضور نماینده جمهوری اسلامی ایران در جلسات و مجامع بین المللی مربوط به حوزه زنان و خانواده باید همراه با معرفی الگوی زن سوم باشد و بتواند چنین گفتمانی را در فضای بین‌المللی معرفی و بیان کنند در صورتیکه ما شاهد فاقد چنین بحثی نسبت به این مسائل بوده‌ایم.
در مسئله سیاست خارجی بحمدالله نقاط بسیار مثبتی وجود دارد که به دلیل ضیق وقت از برشمردن آنان می‌گذریم.
مسئله مهمی که باید به آن پرداخت در حال حاضر بحث مذاکرات است؛ فعلا نمی‌خواهیم نتیجه مذاکرات را پیش‌بینی و یا آن را قضاوت کنیم، بلکه می‌خواهیم از افقی بالاتر به موضوع بنگریم. از افق تربیتی و فرهنگی. آیا تاکنون به آثار تربیتی و فرهنگی مذاکرات بر جامعه و نسل‌های آینده توجه کرده اید؟
متاسفانه برخی صحبت‌ها در این یک سال گذشته و حتی پیش از آن، این بوده است که این دولت غیر انقلابی است که نمی‌تواند حقوق ملت ایران را در مذاکرات ایفا کند و تنها ما هستیم که از عهده این کار بر می‌آییم، این گزاره بسیار خطر آفرین است، اینکه به جامعه القا شود که مشکل ما با آمریکا افراد و جناح‌های داخلی هستند و نه ماهیت استکباری و تروریستی ایالات متحده؛ البته ما نیز واقفیم که خط مذاکراتی این دولت متفاوت از دولت قبل است و کلیت آن را مثبت ارزیابی می‌کنیم، اما این نگرانی وجود دارد علیرغم حضور افراد انقلابی در مذاکرات نتیجه همان شود که در دولت غیر انقلابی حاصل شد.
فلسفه آغاز مذاکرات از ابتدا رفع تحریم‌های ظالمانه علیه کشور بوده است و نباید به کمتر از آن راضی شد. به همین دلیل مذاکره برای رسیدن به نتایج حداقلی مطلقاً مورد پذیرش مردم خصوصاً نخبگان نخواهد بود و از این رو می‌خواهیم با هدف استفاده از ظرفیت‌های موجود در بین جامعه نخبگانی کشور ایشان را در جریان پیشرفت مذاکرات و نتایج آن قرار داده و از پیشنهادات و مشورت‌های آنان استفاده کنید.
مسئله دیگر بحث معطل کردن اقتصاد کشور به واسطه مذاکرات است. متاسفانه مدتی است شاهد مسابقه رسانه‌ای بین تیم مذاکراتی ایران و طرف آمریکایی هستیم، روزی وزیر محترم خارجه از قریب الوقوع بودن توافق، روزی دیگر از سنگ اندازی‌های طرف مقابل، یکروز از حل و فصل موضوعات و روزی دیگر از انسداد در مذاکرات خبر می‌دهند که همه این‌ها علاوه بر ایجاد بی اعتمادی به مسئولین محترم، شرطی شدن اقتصاد و مردم را در پیش خواهد داشت و عملاً بر تصمیمات اقتصادی کشور تاثیر می‌گذارد.
