به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از مهر، مطالعه محققان دانشگاه استنفورد کالیفرنیا، اخیراً به ارتباط غیرمنتظره ای بین بیماری سل و سرطان پی برده است.
نتایج این تحقیق شباهت‌هایی را در پاسخ‌های ایمنی در سرطان و عفونت سل نشان می‌دهد.
دکتر «مایکل آنجلو»، سرپرست تیم تحقیق، می‌گوید: «درمان سل هنوز دشوار است و سالانه نزدیک به ۱.۵ میلیون نفر را می‌کشد. یافته‌های ما نشان می‌دهد فرار ایمنی در سرطان و سل به طور قابل توجهی شبیه هم هستند.»
در تحقیقات قبلی، دانشمندان کشف کردند که توده‌های گلبول‌های سفید خون به نام گرانولوم در ریه‌های افراد مبتلا به عفونت فعال سل مملو از پروتئین‌های مشابهی است که پاسخ ایمنی بدن به عفونت‌ها یا سلول‌های سرطانی را کاهش می‌دهد.
از اینرو این موضوع آنها را به این فکر واداشت که آیا درمان‌های مورد استفاده در درمان سرطان‌ها به طور بالقوه در درمان عفونت‌های سل قابل استفاده هستند؟
برای پاسخ به این سوال، دانشمندان تصمیم گرفتند گروهی از بافت‌های انسانی آلوده را مطالعه کنند. نمونه‌های بافت از افرادی که برای سل در ایالات متحده یا آفریقای جنوبی تحت درمان قرار گرفتند، تهیه شد.
گروه آفریقای جنوبی شامل نمونه‌های ریوی افرادی بود که به خاطر سل پیشرفته تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند، در حالی که بخشی از نمونه‌های ایالات متحده از بافت‌های ریه کالبدشکافی پس از مرگ افراد مبتلا به سل بود.
محققان سطوح بالایی از دو پروتئین PD-L۱ و IDO۱ را در نمونه‌های گرانولوم مشاهده کردند. این پروتئین‌ها می‌توانند پاسخ ایمنی به سرطان را سرکوب کنند و در بافت‌های توموری انواع خاصی از سرطان‌ها یافت می‌شوند.
به طور خاص، محققان خاطرنشان کردند که ماکروفاژها مسئول تولید میزان بالای PD-L۱ و IDO۱، در کنار پروتئین TGF-beta هستند، که مسئول تنظیم پاسخ ایمنی بدن است.
با کمال تعجب، آنها همچنین شواهدی یافتند که نشان می‌دهد ماکروفاژها در گرانولوم‌های سل از فعال شدن سلول‌های T جلوگیری می‌کنند. سلول‌های T سلول‌های ایمنی هستند که از بدن در برابر عفونت‌ها محافظت می‌کنند و همچنین به مبارزه با سرطان کمک می‌کنند.
محققان بر انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه تاکید دارند.
