به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه سمنان پیرو حوادث اخیر بیانیه ای را منتشر کرد.
در قسمتی از این بیانیه آمده است: این روزها کشور درگیر گره هایی کور شده است. گره هایی که اگر بی تدبیری و خواب غفلت مسئولان فرهنگی کشور در مسئله حجاب نبود، حالا شاهد صحنه‌های دردناک بی حرمتی و جسارت به نوامیس این سرزمین نبودیم. پر واضح است بستری که دشمنان خبیث نظام و مردم جمهوری اسلامی ایران در آن وقیحانه و سوء استفاده‌گرانه جولان می‌دهند نیز متأثر از همان کاستی‌ها و اشتباهات تصمیم گیری و عملکردی مسئولان است. انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه سمنان وظیفه خود می‌داند، نکاتی مهم را که بیم نادیده گرفته شدنشان در فضای غبارآلود فتنه می‌رود، به مردم شریف و مسئولان دلسوز متذکر شود.
بسم الله الرحمن الرحیم
وَلَمَنِ انْتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ فَأُولَئِکَ مَا عَلَیْهِمْ مِنْ سَبِیلٍ ﴿۴۱﴾
و کسی که بعد از مظلوم شدن یاری طلبد ایرادی بر او نیست. ( سوره شورا آیه 41)
این روزها کشور درگیر گره هایی کور شده است. گره هایی که اگر بی تدبیری و خواب غفلت مسئولان فرهنگی کشور در مسئله حجاب نبود، حالا شاهد صحنه‌های دردناک بی حرمتی و جسارت به نوامیس این سرزمین نبودیم. پر واضح است بستری که دشمنان خبیث نظام و مردم جمهوری اسلامی ایران در آن وقیحانه و سوء استفاده‌گرانه جولان می‌دهند نیز متأثر از همان کاستی‌ها و اشتباهات تصمیم گیری و عملکردی مسئولان است. انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه سمنان وظیفه خود می‌داند، نکاتی مهم را که بیم نادیده گرفته شدنشان در فضای غبارآلود فتنه می‌رود، به مردم شریف و مسئولان دلسوز متذکر شود.
اول: از ریاست محترم جمهور، قوه قضائیه، قوه مقننه، وزارت کشور و فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران انتظار می‌رود که روند پیگیری و اطلاع رسانی جزئیات حادثه رخ داده در مقر پلیس امنیت اخلاقی در خیابان وزرا و روند انتقال مرحومه مهسا امینی به این مرکز را متوقف نکنند و همت کنند که سرنوشت این پیگیری به سرنوشت پیگیری حادثه ورزشگاه امام رضا (ع) در مشهد دچار نشود و جزئیات این واقعه تلخ، در اسرع وقت شفاف شود.
دوم: استفاده از روش های قهری در امری ارشادی و فرهنگی محل ایراد است، چه رسد به آنکه خشونت و ارعاب نیز حتی در مواردی انگشت شمار مورد استفاده قرارگیرد. برای جلوگیری از اعمال سلیقه و سهولت رسیدگی به انتقادات و شکایت ها از رفتارهای غیرقانونی احتمالی، نیاز به ساز و کاری با معیار هایی دقیق در حراست از امر اجتماعی حجاب، به شدت احساس می‌شود. این را بدانید که ما عمیقأ حجاب را ، به عنوان یک قانون الهی و عقلانی در حوزه اجتماعی قبول داریم اما خواستار بازنگری در نحوه اجرای این قانون هستیم و در این جا یک سوال و درخواست از نهادهای متولی فرهنگی داریم. آقایون مسئول، در صدا و سیما حاضر شوید و گزارشی ارائه بدهید که در این سال ها برای ترویج حیا و عفاف در جامعه ایرانی اسلامی، چه سیاست هایی را اجرایی کرده‌اید؟ آیا وقت آن نرسیده که به فکر سیاست گذاری جامعی در این حوزه باشید؟! از خواب غفلت برخیزید!
سوم: این‌که بعضی از مسئولان جمهوری اسلامی ایران به گونه ای عمل کرده‌اند که از بین تمامی اولویت های امر به معروف و نهی از منکر، صرفاً مسئله حجاب نماد اجرای این واجب شرعی شده است، مایه تاسف است! حال آنکه در بینش امامین انقلاب، مخاطب اول امر به معروف و نهی از منکر در نظام اسلامی، مسئولان دولتی و حکومتی آن هستند.
ضروری است که به این امر، بیش از پیش توجه گردد.
چهارم: متاسفانه در جنگ روایت ها همچنان زمین بازی توسط افراد و قدرت هایی تعیین می شود که آرزویی جز ویرانی و سیه روزی برای انقلاب، نظام و مردم جمهوری اسلامی ایران ندارند. در این میدان نبرد، نهادهای مسئول باید از سوژه سازی های رسانه‌ای جلو گیری کنند تا سرمایه اجتماعی کشور از دست نرود. پیش بینی ساز و کار های لازم جهت مدیریت فضای رسانه‌ای، قبل از وقوع حادثه و اطلاع رسانی لحظه به لحظه در حوادثی مشابه که مستلزم همکاری سازنده و بی وقفه نهاد های مختلف با رسانه های معتبر داخلی است، می‌تواند خیل کثیری از شایعات را برای مردم بی‌اثر و باطل سازد.
پنجم: یکی از ملزومات اصلی برای اصلاح فرایند های حکمرانی، توجه به اصل عقلانیت انقلابی در تصمیم هاست. اصلاح این فرآیند‌ها، یقینا از مسیر ساختارشکنی و توهین به مقدسات و ارزش‌های جامعه اسلامی-ایرانی نیست! در این چند روز به خوبی دیدیم که آشوبگران پست فطرت، دست به هر اقدام ناجوانمردانه ای زدند تا غیرت دینی مردم را جریحه دار کنند. چادر از سر ناموس این ملت کشیدند، به ساحت اهل بیت بی حرمتی کردند، قرآن به آتش کشیدند، مامور نیروی انتظامی را زنده آتش زدند و حتی به آمبولانس حمل بیمار هم رحم نکردند!
البته به خوبی می دانیم که حساب این فتنه گران از مردم دردمندی که از برخوردهای سلیقه ای، تبعیض و فشارهای اقتصادی، غم ها در سینه دارند، جداست. سوالی که در این جا مطرح می‌شود این است که چرا بعد از گذشت 44 سال از پیروزی انقلاب مستضعفین هنوز ساختاری کاربردی برای اعتراضات مردمی به صورت گسترده فراهم نشده است؟! مگر نه این که اکثریت مردم جامعه با جمعیت محدود مغرضان و یا فریب خوردگان، مرز بندی دارند؟!
بدون ساختاری قانونی که این حق مسلم را به رسمیت بشناسد چگونه می‌خواهیم صدای اعتراض اکثریت را بشنویم؟ آقایان تا کی و کجا می‌خواهند این مسئله را نادیده بگیرند؟
ششم: از مسئولین مربوطه، علی الخصوص نیروهای مسلح و دستگاه های اطلاعاتی می خواهیم که پاسخ تجزیه طلبان کوموله اعم از عوامل مزدورشان در داخل و سردمدارن کفتار صفتشان در خارج کشور را با چنان سیلی محکمی بدهند که عبرت هر متوهم تجزیه طلبی در تاریخ این سرزمین مقدس شوند.
دانشجوی آرمان‌خواه و متخصص نخواهد گذاشت که علم تظلم خواهی و اعتراض به دست جاهلان و نا اهلانی که جز کینه ایران و ایرانی در دل ندارند بیافتد. دانشجوی انقلابی نمی گذارد نامحرمان و نامردان بر سر مزار ناموس ایرانی اشک تمساح بریزند. با قلبی آکنده از بغضِ غم و رنج های کشیده از جهل و بی‌غیرتی دوستان ناآگاه، به دشمن و منافقین کفتار صفت داخلی می گوییم که قسم به وعده الهی نَصرُ مِن اللهِ و فَتحٌ قریب، باطن این معرکه نیز به پشتوانه مردم مسلمان آگاه و غیور ایران اسلامی و رهنمودهای حکیم فرزانه انقلاب اسلامی، حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای رسوا و نقشه های شومتان با فضل الهی به آرزوی بر باد رفته تبدیل خواهد شد. غیرت دینی مسئولان متعهد و مردم هوشیار خنثی کننده هر توطئه جبهه کفر و استکبار است.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
