به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از ورزش سه، این شروع گزارشی از روزنامه بیلد آلمان است که شبیه به یک اعتراف‌نامه می‌ماند. بیلد مطلب خود را اینطور آغاز کرده است: شاید اسپانیا در طول نیمه دوم با تمام وجود بازی نکرد و به اندازه کافی برای زدن گل مساوی، انرژی به خرج نداد. قابل درک است. آنها می‌خواستند در این گروه دوم بشوند تا از مسیر ساده‌تری به دور بعد بروند اما همه اینها نباید موضوع اصلی را تحت تاثیر قرار بدهد؛ واقعیت بزرگ این است که خروج از جام جهانی در دور مقدماتی با وجود پیروزی ۴-۲ مقابل کاستاریکا، خجالت و شرم بزرگی برای فوتبال آلمان است.
این مسئله ربطی به دیگران ندارد، بلکه DFB، مربی و بازیکنان تیم ملی، در این مسئله رل اصلی را بر دوش دارند. ما در اول دسامبر ۲۰۲۲ (پنجشنبه)، شاهد پایان دوران بزرگی یک کشور بزرگ و پرافتخار در رده ملی بودیم. کشوری با چهار بار قهرمانی جهان و سه بار قهرمانی اروپا؛ آلمان که حالا میراث همیشگی آن در تورنمنت‌های بزرگ، از دست رفته می‌نماید.
واقعیت صریح: حذف از دور مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۸، حذف از دور پلی‌‌آف جام ملت‌های اروپا ۲۰۲۱ و حذف از جام جهانی ۲۰۲۲ در دور مقدماتی؛ این چیزی است که بیلد، آن را با عبارت فوتبال کوتوله آلمان توصیف میکند.
مشکلات عمیق‌تر از آن چیزی است که ممکن بود با تغییر مربی از یوآخیم لو به هانس دیتر فلیک به تنهایی حل بشود. البته فلیک نیست اشتباهاتی را مرتکب شد؛ او یک سال و نیم هدایت تیم ملی آلمان را در دست گرفته اما با تعویض‌های آن مسابقه، برتری را از دست داد و تیمش ۲-۱ به ژاپن باخت.
همچنین او در بازی مقایل کاستاریکا به طرز عجیبی مقابل خواست میلیون‌ها هوادار فوتبال آلمان مقاومت کرد و فولکروگ بازیکن جدید تیم ملی را با سرسختی عجیب، خیلی دیر به زمین آورد. او در حالا در موقعیتی است که باید از اشتباهاتش درس بگیرد.
واقعیت این است؛ این تیم در کلاس جهانی نیست اما هیچکس در اردوگاه DFB، نمی‌خواست به این موضوع اعتراف کند.
آلمان تیمی متزلزل و پراشتباه در دفاع و کند و فاقد خلاقیت چندان در خط میانی است و به سختی می‌شود با این وضعیت، تورنمنتی را فتح کرد. در عین حال مدیر تیم الیور بیرهوف ستاره سابق تیم ملی که ادعا می‌کرد فوتبال آلمان را به صدر جهان هدایت میکند، در این ماموریت شکست خورده است. آیا او واقعا مرد مناسبی برای رهبری DFB برای حضور در جام ملت‌های ۲۰۲۴ است که در خانه برگزار می‌شود؟
واقعیت این است که او به همراه رییس DFB، نویندورف، موضوع بازوبندها را به بدترین شکل مدیریت کرد. شاید اگر آلمان با وجود هیاهوی بسیار، حداقل پای چیزی که ادعا کرده بود، می‌ایستاد، امروز چیزی بود که بخواهد بالاتر از مسائل فنی، به آن توجه بشود.
